Συλλογισμοί και θύμησες
Βράδυ Σαββάτου του Λαζάρου και συζητούμε με φίλους και ευσεβείς Λευίτες για την επιστροφή των Ελλήνων της Κύπρου στις εκκλησίες του νησιού κατά τις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδος. Το είχαμε συζητήσει και παλαιότερα. Μάλιστα, με προτροπή πατρική και ιερατική, προσπάθησα παλαιότερα να εικονίσω σε ένα μικρό κείμενο την επιστροφή των Κυπρίων στα χωριά τους τις άγιες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας και του Πάσχα.
Ο σεβασμιότερος της εκτάκτου συνάξεως εξηγά για τη σχέση της Μεγάλης Εβδομάδος και των παιδικών βιωμάτων. Κάτι ξυπνά μέσα στις ψυχές πολλών Κυπρίων. Κάτι βαθύτερο από την κρούστα της αδιαφορίας και της ρουτίνας. Και επιστρέφουν στους ναούς της υπαίθρου και των πόλεων. Με τα βιβλιάρια των ακολουθιών. Αλλιώτικοι. Περισσότερο ανοικτοί στον διπλανό και τον πόνο του. Αληθινοί πιότερο. Τιμιότεροι. Και είναι οι ναοί μας κατάμεστοι και τα βράδια αυτών των ημερών έμπλεα ενός άλλου πλούτου και ενός αρώματος της παλαιάς πρωτινής Κύπρου. Το άρωμα και η ομορφιά των παιδικών βιωμάτων σε κάποιες μακρινές ημέρες Μεγάλης Εβδομάδος, κάποιες ημέρες πασχαλινής αναστάσιμης χαράς.
Η συζήτηση ακολούθησε κατόπιν την αναζήτηση της μυστικής δυνάμεως, του κρύφιου πλούτου των αγίων ημερών. Ακολούθησε τα αγωνιώδη βήματα δεκάδων, εκατοντάδων αδελφών μας στο μυστήριο της Εξομολογήσεως. Τα βήματα της μετανοίας που συχνά τα οδηγεί ο νόστος κάποιων παιδιών βιώσεων της αναστάσιμης χαράς. Η ωρίμανση μιας απόφασης για ρήξη με τη ζοφώδη εποχή των χρημάτων, της έντονης κινητικότητας, της προβολής και της σύγχυσης.
Η Μεγάλη Εβδομάδα και τα παιδικά μας βιώματα. Οι γιαγιάδες με τα καπνιστήρια. Τα υλικώς πολύ φτωχότερα χρόνια προ και μετά την εισβολή. Οι πρώτοι επιτάφιοι που προσκυνήσαμε. Οι ύμνοι, ο επιτάφιος θρήνος. Οι φτωχικές προσφυγικές εκκλησίες. Οι πρώτες απόπειρες για νηστεία. Εκείνες οι διηγήσεις στο αλησμόνητο Δημοτικό Σχολείο. Το μαρτύριο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού σε γλαφυρή διήγηση της αγαπημένης μας δασκάλας. Τα κόκκινα αυγά. Βιώματα και αναμνήσεις.
Σκεφτόμουν τη σύντομη συζήτηση. Είπα να καταγράψω κάποια ψήγματα. Είναι αλήθεια πως κάποια όμορφα παιδικά βιώματα μπορούν να οδηγήσουν τα βήματά μας στις δύσκολες ημέρες μας.
Γιάννης Πεγειώτης
