Θυμάμαι όταν ήμουν μικρό παιδί ότι μπέρδευα μερικές φορές τους ήρωες του 1821 με αυτούς της Ε.Ο.Κ.Α. τοποθετώντας τούς μεν στον ένα Αγώνα και τους δε στον άλλον.
Το ίδιο μπέρδευα επίσης και κάποιες μάχες που γίνονταν στους δύο αυτούς Αγώνες ως προς την χρονική τοποθέτησή τους. Όταν μεγάλωσα, διαπίστωσα πως αυτό το λάθος μου όχι μόνο δεν ήταν τραγικό, αλλά αποτελούσε επί της ουσίας μια πραγματικότητα!
Θα μπορούσε μάλιστα το μπέρδεμα αυτό να γινόταν και με την ίδια την ελληνική αρχαιότητα. Αλήθεια, σε τι διαφέρει η ανδρεία των 300 του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες ή των Σαλαμινομάχων με άλλες ανάλογες μάχες που δόθηκαν στην Επανάσταση του 1821 ή στον Αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. ή ακόμα στην αντίσταση κατά της τουρκικής εισβολής του 1974 και αλλού;
Απλώς το “Μολών λαβέ” του Λεωνίδα έγινε “ουκ εμόν εστί την Πόλιν σοι δούναι” από τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, έγινε “Ελευθερία ή θάνατος” το 1821, έγινε ΟΧΙ το 1940 και “ου περί χρημάτων τον Αγώνα ποιούμεθα” στον Αγώνα της ΕΟΚΑ.
Μια επαναλαμβανόμενη ιστορία αιώνων, την οποίαν ο Ελληνισμός ζη κατά περιόδους με το ίδιο απαράμιλλο σθένος όταν πρόκειται να υπερασπιστεί αρχές αξίες και ιδανικά όταν πρόκειται να αγωνιστεί υπέρ βωμών και εστιών, για την πίστη και την πατρίδα.
Ο Αγώνας της ΕΟΚΑ λοιπόν αποτελεί φυσική συνέχεια αυτής της ιστορικής πορείας και μας καθιστά περήφανους που η Νεολαία εκείνης της εποχής και ολόκληρος ο λαός της Κύπρου στάθηκαν αντάξιοι των Ελλήνων προγόνων μας από την αρχαιότητα έως σήμερα.
Ναι, ο Αγώνας της Ε.Ο.Κ.Α. δεν διαφέρει σε αγωνιστικότητα, ήθος και λεβεντιά από αυτόν του 1821 και άλλους αγώνες του έθνους. Οφείλουμε να τον τιμούμε και όσοι δεν το πράττουν οφείλουν τουλάχιστον να σιωπούν.
Κορνήλιος Χατζηκώστας
