Στην Φραγκφούρτη , κι όχι σε κάποιο ελληνικό μέρος, βρίσκεται τοποθετημένη πάνω στη σιδερένια γέφυρα του ποταμού Μάιν, η ταπεινή πινακίδα με τα κόκκινα γράμματα.
«ΠΛΕΩΝ ΕΠΙ ΟΙΝΟΠΑ ΠΟΝΤΟΝ ΕΠ’ ΑΛΛΟΘΡΟΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ», αναγράφεται στο λευκό φόντο της.
Στίχοι παρμένοι από τη ραψωδία α’ της Οδύσσειας (στ.183), γραμμένοι από τον ποιητή των ποιητών, τον Όμηρο.
Η θεά Αθηνά παίρνει τη μορφή του Μέντη, βασιλιά των Ταφίων , εμφανίζεται στο παλάτι της Ιθάκης που βρίσκεται στο έλεος των μνηστήρων, ισχυρίζεται πως είναι φίλος του Οδυσσέα και καταφέρνει να πείσει τον Τηλέμαχο να αναζητήσει τον πατέρα του.
“τοιγὰρ ἐγώ τοι ταῦτα μάλ᾿ ἀτρεκέως ἀγορεύσω.
Μέντης Ἀγχιάλοιο δαί̈φρονος εὔχομαι εἶναι
υἱός, ἀτὰρ Ταφίοισι φιληρέτμοισιν ἀνάσσω.
νῦν δ᾿ ὧδε ξὺν νηὶ κατήλυθον ἠδ᾿ ἑτάροισιν
πλέων ἐπὶ οἴνοπα πόντον ἐπ᾿ ἀλλοθρόους ἀνθρώπους,
ἐς Τεμέσην μετὰ χαλκόν, ἄγω δ᾿ αἴθωνα σίδηρον” ,
απαντά ο Μέντης όταν ο Τηλέμαχος του κάνει ερωτήσεις σχετικά με την ταυτότητά του και ο Δ.Μαρωνίτης μεταφράζει:
“Πρόθυμα κι ακριβώς, όσα ζητάς να μάθεις, θα σου πω:
Μέντης το όνομά μου, γιος του εμπειροπόλεμου Αγχιάλου,
ο ίδιος τους θαλασσινούς Ταφίους κυβερνώ·
εδώ μ᾽ ένα καράβι και συντρόφους έφτασα, έτοιμος
να ανοιχτώ στο μπλάβο πέλαγος, πηγαίνοντας σ᾽ αλλόγλωσσους
ανθρώπους, στην Τεμέσα· γυρεύω ν᾽ ανταλλάξω σίδηρο γυαλιστερό
που φέρνω, με χαλκό· “
Πόση ομορφιά η ομηρική μας γλώσσα…
Σπαρμένη παντού, στα πέρατα του κόσμου με τη λαμπρή φορεσιά της αιωνιότητας.
Μια έρση απάνω στην καύτρα της τσιμεντένιας πενιχρολογίας μας…
Ελένη Σιούφτα (σχόλιο στην σελίδα της)
