ΟΥΤΕ στον Πρόεδρο Αναστασιάδη ούτε σε οιονδήποτε άλλο από τους προηγούμενους ή τους επόμενους Προέδρους της Κυπριακής Δημοκρατίας θα επιτρεπόταν ποτέ να καταργήσει, ή ν’ αφοπλίσει ή ν’ αποδυναμώσει την Προεδρική Φρουρά, σε βαθμό που να διακινδυνεύει η ασφάλεια του εκάστοτε αρχηγού του κράτους.
Είναι δεδομένο κι αυτονόητο καθήκον της Πολιτείας να εξασφαλίζει με τις αστυνομικές της δυνάμεις την πλήρη, διαρκή κι επαρκέστερη, ένοπλη προστασία, άγρυπνη φρούρηση και σωματική ασφάλεια στον ΠτΔ. Και είναι πρώτιστο καθήκον της σωματοφυλακής του Προέδρου, ποτέ να μην του επιτρέπουν να κυκλοφορεί μόνος του κι αφρούρητος. Έστω κι αν βρισκόμαστε – ευτυχώς επί δεκαετίες μετά την Καταστροφή του ’74 – σε καταστάσεις εξαφάνισης και απουσίας κάθε ίχνους απειλών κατά της ζωής οιουδήποτε ΠτΔ.
Η ΕΝΟΠΛΗ προσωπική φρουρά του εκάστοτε ΠτΔ, με την ύπαρξη, την εμφανή παρουσία της, προλαμβάνει και ΑΠΟΤΡΕΠΕΙ ακόμη και την όποια παρανοϊκή απόπειρα κατά του Προέδρου. Αυτό είναι το πρώτιστό της καθήκον. Έστω κι αν δεν χρειάστηκε ποτέ – ευτυχώς τα τελευταία 45 χρόνια – οι σωματοφύλακες των Προέδρων να… τραβήξουν τα πιστόλια απ’ τις θήκες τους. Τα έχουν όμως πανέτοιμα, διαρκώς εκπαιδευόμενοι γι’ αυτό. Και όλοι ξέρουν ότι τα έχουν. Και όλοι ξέρουν ότι, αν χρειαστεί, θα τα χρησιμοποιήσουν.
ΟΛΟΣ αυτός ο πρόλογος γράφτηκε με την επιδίωξη να εξηγήσει με έναν απτό και απλοϊκό τρόπο, τον ρόλο της Ένοπλης Αποτρεπτικής Ισχύος, στο μείζον ζήτημα της ασφάλειας, όχι μόνο προσωπικά του Προέδρου έναντι κάθε πιθανής ή απίθανης απειλής, αλλά, και ιδίως, της ίδιας της Κυπριακής Δημοκρατίας εν τω συνόλω της.
– Έναντι υπαρκτής, διαρκώς παρούσας, εμπράκτως διατυπωμένης και οσημέραι αυξανόμενης πολεμικής τουρκικής απειλής. Τα πλωτά γεωτρύπανα της οποίας, υπό την κάλυψη του πολεμικού ναυτικού της Τουρκίας έχουν ήδη εισβάλει παρανόμως – ανεμπόδιστα κι ατιμώρητα – στη θαλάσσια ΑΟΖ της Κύπρου, ακόμη και στις νότιες θάλασσές της. Και με τη δοκιμή, την εμπειρία και την κτηθείσα εν Κύπρω τουρκική αυτοπεποίθηση, εξ αυτού του επιτεύγματος, η Τουρκία επιχειρεί τώρα παρομοίως εναντίον του ελλα-δικού μας κράτους στο Αιγαίο από Καστελόριζο έως και νοτίως της Κρήτης.
Ο ΝΥΝ ΠτΔ, Νίκος Αναστασιάδης, στη συνέντευξή του της παρελθούσας Κυριακής, 7.6.2020, στη «Σημερινή», μιλώντας για την τουρκική επιδρομικότητα που εκδηλώνεται εσχάτως στις θάλασσες εναντίον της Ελλάδας, είπε και τη φράση εκείνη, που έγινε κύριος πρωτοσέλιδος τίτλος:
«Προειδοποίηση Αναστασιάδη: Η Ελλάδα διαθέτει και ναυτικό και αεροπορία».
Άρα, ως συμπέρασμα: Δεν μπορεί η Τουρκία να κάνει εκεί όσα πέτυχε στις κυπριακές θάλασσες.
ΟΠΟΤΕ, φυσιολογικό προκύπτει το ερώτημα:
Γιατί δεν φρόντισε τόσα χρόνια η Κύπρος ν’ αποκτήσει και να διαθέτει και η ίδια το δικό της Πολεμικό Ναυτικό και Πολεμική Αεροπορία, τόσων δυνάμεων, όσο της αναλογεί και επαρκεί για τις επιχειρησιακές ανάγκες του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας – Κύπρου;
– Γιατί άφησε χωρίς την ουσιαστικότερη ουσία τους, την αεροπορική βάση «Ανδρέας Παπανδρέου» στην Πάφο και τη ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» στο Μαρί;
– Γιατί δεν ενίσχυσε την Αποτρεπτική Ισχύ των κυπριακών Ενόπλων Δυνάμεων στη θάλασσα και στον αέρα;
ΓΙΑΤΙ η αντίληψη του πολιτειακού καθήκοντος για επαρκή, πειστική κι αξιόπιστη διαρκή Αποτρεπτική Ισχύ τής εκάστοτε Προεδρικής Φρουράς δεν μπόρεσε να επεκταθεί και να ευδοκιμήσει στην υπέρτερης ζωτικής σημασίας για το σύνολο του κυπριακού λαού, Αποτρεπτική Ισχύ της Εθνικής Φρουράς;
Και πόσο – δυστυχώς, δυστυχέστατα – αποδυναμώνονται όλοι οι άλλοι Συντελεστές Ισχύος της Κυπριακής Δημοκρατίας, οικονομικοί, διπλωματικοί, διεθνοπολιτικοί, γεωπολιτικοί, διακρατικών συνεργασιών και επιδιωκόμενων συμμαχιών, από την ανυπαρξία αεροπορικής και ναυτικής Αποτρεπτικής Ισχύος της Εθνικής Φρουράς;
ΠΟΣΟ πιο αποτελεσματική – πειστικά αποτελεσματικότερη – θα μπορούσε να είναι,
– η πολιτική του Προέδρου Αναστασιάδη στο Κυπριακό και στην ΕΕ,
– η πολιτική του Αναστασιάδη στις Τριμερείς συνεργασίες Κύπρου, Ελλάδας, Αιγύπτου και Κύπρου, Ελλάδας, Ισραήλ,
– η πολιτική του Υπουργού Νίκου Χριστοδουλίδη στο εξωτερικό και στις διεθνείς σχέσεις,
– η πολιτική του Υπουργού Γιώργου Λακκοτρύπη για τους υποθαλάσσιους υδρογονάνθρακες της ΑΟΖ,
– η πολιτική για την Αμυντική Θωράκιση του Υπουργού Σάββα Αγγελίδη και:
– πόσο ΠΙΟ ΑΞΙΟΠΙΣΤΟΣ θα ήταν ο Ενιαίος Αμυντικός Χώρος Ελλάδας – Κύπρου,
ΕΑΝ η Εθνική Φρουρά (οι ένοπλες δυνάμεις της Κυπριακής Δημοκρατίας) διέθεταν την αναγκαία Πολεμική Αεροπορία και το αναγκαίο Πολεμικό Ναυτικό;
ΜΕΧΡΙ σήμερα, 46 χρόνια από την Καταστροφή του 1974, οι εκάστοτε έκτοτε κυβερνήσεις, για λόγους που δεν είναι του παρόντος άρθρου, δεν κατάφεραν, δεν θέλησαν, δεν είχαν την θουκυδίδεια ένοπλη σοφία, ώστε να εξασφαλίσουν την αναγκαία αεροναυτική αποτρεπτική ισχύ για την αντιμέτωπη με τους Τούρκους Κατακτητές του Αττίλα Κυπριακή Δημοκρατία.
ΕΝΩ άπαντες ανέκαθεν γνώριζαν και γνωρίζουν ότι, από αιώνων η γεωγραφική θέση της νήσου Κύπρου αποτελεί μεγάλης σημασίας για το ναυτικό από την εποχή των τριήρεων και για την αεροπορία, αφ’ ότου εφευρέθηκε το πολεμικό αεροσκάφος, και γι’ αυτό γαντζώθηκε εδώ με νύχια αιμοσταγή και με δόντια δολιότατα η βρετανική αποικιοκρατία, δεν έδειξαν τη στοιχειώδη σοφία, τη στρατηγική νοοτροπία και την πολιτική βούληση, η ίδια η Κυπριακή Δημοκρατία να αξιοποιήσει εαυτήν (το έδαφος και τη γεωγραφική της θέση) με δική της αεροπορία και ναυτικό, αφήνοντας μέχρι και σήμερα να αξιοποιούν τη θέση της η Βρετανία και η Τουρκία…
ΑΡΑ, προτελευταίο συμπέρασμα:
Κατεπείγον καθήκον, πολύ μεγαλύτερης σημασίας από την ύπαρξη Προεδρικής Φρουράς, η κατά προτεραιότητα ενίσχυση της Αποτρεπτικής Ισχύος της Εθνικής Φρουράς με Πολεμική Αεροπορία και Πολεμικό Ναυτικό. Ενισχύοντας έτσι και την Αποτρεπτική Ισχύ των ενόπλων δυνάμεων της Ελλάδας.
Λάζαρος Μαύρος
