H άμυνα ενός κράτους βασίζεται σε τρείς κύριους συντελεστές: Την ύπαρξη πολιτικής βούλησης, την διάθεση των απαραίτητων οικονομικών πόρων και την καλλιέργεια πνεύματος αντίστασης στο λαό.
Στην ημικατεχόμενη Κύπρο μας, η άμυνα τής ΚΔ είναι αποδυναμωμένη και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι πάσχουν οι κύριοι συντελεστές στους οποίους βασίζεται.
Πολιτική Βούληση: Ελλείπει η αναγκαία πολιτική βούληση και αυτό εκτιμάται ότι οφείλεται στην υποτίμηση της αξίας της στρατιωτικής ισχύος, ως βασικού συντελεστή της εθνικής ισχύος και στην υποβάθμιση της Τουρκικής στρατηγικής που στοχεύει στον έλεγχο όλης της Κύπρου.
Η στρατιωτική ισχύς, συμβάλλει και στην ενίσχυση των υπόλοιπων συντελεστών εθνικής ισχύος. Τής οικονομίας, διπλωματίας και πληροφοριών. Οι συντελεστές εθνικής ισχύος αλληλοϋποστηρίζονται.
Η τουρκική στρατηγική για έλεγχο όλης της Κύπρου, αποτελεί θανάσιμο κίνδυνο για τον Κυπριακό Ελληνισμό. Ακολουθείται συστηματικά και μέχρι σήμερα υλοποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό με την κατάληψη του 37% τού εδάφους τής ΚΔ. Η κατοχή επεκτάθηκε και στην ΑΟΖ τής Κύπρου . Οι δυνάμεις κατοχής ενισχύονται συνεχώς.
Σήμερα η αποδυναμωμένη Εθνική Φρουρά (ΕΦ) και η υποβάθμιση του δόγματος του ΕΑΧ Κύπρου – Ελλάδας, αποδεικνύουν ότι δεν δίδεται η δέουσα βαρύτητα στή στρατιωτική ισχύ . Η διατήρηση στο τραπέζι των συνομιλιών, της λύσης Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ), που απέρριψε με δημοψήφισμα ο Κυπριακός Ελληνισμός το 2004 (σχέδιο Ανάν), επειδή μετατρέπει την Κύπρο σε Τουρκικό προτεκτοράτο και η θέση μας για αποστρατικοποίηση του Κυπριακού Κράτους μετά την λύση (να μην έχει δικαίωμα να έχει ένοπλες δυνάμεις) καταδεικνύουν ότι :
- Δεν έχει συνειδητοποιηθεί στο βαθμό που θα έπρεπε, ο θανάσιμος κίνδυνος της τουρκικής απειλής για έλεγχο όλης της Κύπρου ούτε
- Η αξία τής στρατιωτικής ισχύος, για την επιβίωση ενός κράτους (μία αφοπλισμένη Κύπρος θα είναι έρμαιο τής Τουρκικής αρπακτικότητας).
Οι κυβερνήσεις τής ΚΔ και μεγάλο μέρος του πολιτικού κόσμου στηρίζονται στο όπλο της διπλωματίας για την προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού και την προστασία της Κύπρου από την επιθετικότητα της Τουρκίας και δεν δίδουν βαρύτητα στήν άμυνα. Οι υποστηρικτές της ενίσχυσης της άμυνας κατακρίνονται ότι επιδιώκουν λύση του Κυπριακού με στρατιωτικά μέσα και αυτό θα οδηγήσει στην καταστροφή του Κυπριακού Ελληνισμού λόγω του τεράστιου ανισοζυγίου δυνάμεων μεταξύ Τουρκίας – Κύπρου.
Το επιχείρημα αυτό είναι ανυπόστατο. Οι υποστηρικτές της ενίσχυσης της άμυνας έχουν την αίσθηση της πραγματικότητας και του συσχετισμού δυνάμεων. Δεν επιδιώκουν λύση του Κυπριακού με στρατιωτικά μέσα, ούτε την συγκρότηση μεγάλου στρατού για να ανταγωνιστεί τον τουρκικό, γιατί αυτό είναι αδύνατον . Αυτό που επιδιώκουν, είναι την μετατροπή τής ΕΦ σε ένα μικρό, αλλά σύγχρονο καί αξιόμαχο στρατό με ικανές δυνάμεις ξηράς, θαλάσσης, αέρος και υψηλό αγωνιστικό φρόνημα για να:
- Εμπεδώνει το αίσθημα ασφάλειας του λαού, με την ενίσχυση της δυνατότητας αυτοάμυνας. Σε μια κρίση δεν θα έρθουν ξένοι να μας προστατεύσουν, αν εμείς δεν ασκήσουμε το δικαίωμα της αυτοάμυνας.
- Λειτουργεί αποτρεπτικά στην Τουρκική επιθετικότητα. Η Τουρκία να υπολογίζει κόστος σε αίμα και διεθνή κατακραυγή σε μια νέα επιθετική ενέργεια της κατά τής Κύπρου.
- Ενισχύει την διπλωματική ικανότητα τής ΚΔ και την δυνατότητα της να συνάπτει αμυντικές συμμαχίες, που απαιτούν κοινή συνεισφορά στην ασφάλεια και ιδιαίτερα την διάθεση αεροναυτικών δυνάμεων για τον έλεγχο του θαλάσσιου και εναέριου χώρου που διασυνδέει τις σύμμαχες χώρες.
Η αποδυνάμωση της άμυνας, συμβάλλει στην ανάπτυξη πνεύματος ηττοπάθειας στον Κυπριακό Ελληνισμό .
Χρηματικοί πόροι: Υπάρχει απάρκεια χρηματικών πόρων από το Ταμείο Αμυντικής Θωράκισης (ΤΑΘ) τής ΚΔ, αλλά η πρακτική των κυβερνήσεων μας, είναι να διαθέτουν μόνο μικρό μέρος του για τις ανάγκες τής ΕΦ, με δυσμενείς επιπτώσεις στο αξιόμαχο της και την στέρηση της από πολεμικό ναυτικό και αεροπορία. Οι ανάγκες εκσυγχρονισμού και συμπλήρωσης των μέσων και οπλικών συστημάτων της, είναι πολύ μεγάλες και επείγουσες.
Πνεύμα αντίστασης: Σήμερα παρά την κρισιμότητα της κατάστασης, λόγω της επέκτασης της Τουρκικής κατοχής στην ΑΟΖ της Κύπρου και τον κίνδυνο κλιμάκωσης της κρίσης, λόγω της επιθετικότητας τής Τουρκίας και κατά τής Ελλάδας, με επιπτώσεις και στην Κύπρο, δεν γίνεται η αναγκαία ψυχολογική προετοιμασία του λαού και η καλλιέργεια πνεύματος αντίστασης, ούτε προωθείται επείγουσα ενίσχυση τής ΕΦ και αναζωογόνηση του δόγματος ΕΑΧ.
Συμπερασματικά η ΚΔ πρέπει επειγόντως να αναθεωρήσει τίς θέσεις της και να δώσει βαρύτητα στούς τρείς κύριους συντελεστές τής άμυνας , για νά ενδυναμώσει την στρατιωτική της ισχύ προς όφελος και τής διπλωματικής αλλά και του ηθικού του λαού.
Φοίβος Κλόκκαρης
αντιστράτηγος ε.α.
