Αμυντική θωράκιση ή κομματικές συναλλαγές;
Η σημασία που αποδίδει η κάθε κυβέρνηση στην ουσιαστική αμυντική θωράκιση της χώρας αντικατοπτρίζεται στην επιλογή των προσώπων που θα χειριστούν το ευαίσθητο κεφάλαιο της Άμυνας. Το πρόσωπο στο οποίο ανατίθεται το χαρτοφυλάκιο της Άμυνας δείχνει τη θέληση μιας κυβέρνησης να θωρακίσει αμυντικά τη χώρα με τη συγκρότηση ευέλικτης αποτρεπτικής δύναμης που να εμπνέει το αίσθημα ασφάλειας στο λαό.
Διαχρονικά, εκτός ορισμένων περιπτώσεων, η επιλογή των «αρίστων μεταξύ των αρίστων» ή των «πρώτων μεταξύ ίσων» δεν είχε ως κριτήριο την αταλάντευτη και χωρίς παλινδρομήσεις κυβερνητική απόφαση για αμυντική θωράκιση της Κύπρου. Κατά κανόνα τις πολιτικές επιλογές κάθε κυβέρνησης ακολουθούσαν και οι επιλογές των ατόμων που πειθήνια θα τις εφάρμοζαν.
Σε κάθε συγκρότηση ή ανασχηματισμό υπουργικού συμβουλίου ο ανώτατος άρχων και συνταγματικά υπεύθυνος ράβει το κουστούμι του νέου υπουργού Άμυνας. Κριτήρια οι εξελίξεις στο Κυπριακό πρόβλημα και οι εκάστοτε επιλογές για σωστή αμυντική θωράκιση με διάθεση των κονδυλίων που προκύπτουν από το υστέρημα του λαού ή η τήρηση παθητικής στασιμότητας με εξαγγελίες εξοπλισμών χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Στη δεύτερη περίπτωση, παρά τις προεκλογικές ψευδεπίγραφες προγραμματικές δηλώσεις, είναι αυτονόητο ότι η Εθνική Φρουρά και ο υπουργικός θώκος εργαλειοποιούνται για κομματικές συναλλαγές και εκμετάλλευση.
Με απλά λόγια όταν ένας υπουργός διεκδικεί τα αυτονόητα για την Άμυνα, εν μέσω απειλών και προκλητικών ενεργειών της Τουρκίας στα όρια της Κυπριακής ΑΟΖ, φιμώνεται με συνοπτικές διαδικασίες. Σε περίπτωση δε που πήρε τον υπουργικό θώκο ως άριστος μεταξύ αρίστων δεν έχει άλλη επιλογή από την έντιμη παραίτηση. Σε περίπτωση δε που αποτέλεσε κομματική επιλογή από τους εκάστοτε ημέτερους, πειθήνια όργανα της κομματική πειθαρχίας υπάρχει ο δρόμος της ομαλής αναδίπλωσης ιδεών και αξιών .
Οι χειρισμοί του Προέδρου με τις συχνές αλλαγές στην ηγεσία του υπουργείου Άμυνας (3 στη διακυβέρνηση 2013-2018 και 2 στη διακυβέρνηση 2018-2020) δεν εκπέμπουν μηνύματα εμπιστοσύνης και δεν αντικατοπτρίζουν πολιτική βούληση και όραμα για εφαρμογή της Αποτρεπτικής Αμυντικής Στρατηγικής με ίδια μέσα. «Με ξένα κόλλυβα δεν γίνονται μνημόσυνα».
Από το 2013 που ανέλαβε την διακυβέρνηση του τόπου ο Νίκος Αναστασιάδης τα τεκταινόμενα περί την άμυνα πόρω απέχουν από τις προεκλογικές κορώνες για συγκρότηση ενός ευέλικτου στρατού εξοπλισμένου με συστήματα σύγχρονης τεχνολογίας ώστε να ανταποκριθεί ως αποτρεπτική αμυντική δύναμη. Η μόνη προγραμματική δήλωση ,σε σχέση με την Άμυνα, που υλοποιήθηκε άμεσα ήταν η μείωση της θητείας χωρίς να συνοδεύεται με την παράλληλη υλοποίηση του προγράμματος Αμυντικού εξοπλισμού που προέβλεπε η μελέτη αναδιοργάνωσης της Εθνικής Φρουράς.
Η επιλογή των προσώπων που θα ηγηθούν του Υπουργείου Άμυνας, κατά κανόνα νεαρής ηλικίας, με φυσικές αντοχές, δεν συνοδεύεται με πολιτική βούληση για επισταμένη ενασχόληση με τα σοβαρά προβλήματα που ταλανίζουν την άμυνα. Γιατί εάν υπήρχε όραμα και πολιτική βούληση δεν θα άλλαζαν οι υπουργοί στο βωμό των κομματικών και οικονομικών συναλλαγών των εκάστοτε «προθύμων» πολιτευτών. Πρόσωπα κομματικής επιλογής ή επιβολής στον πρόεδρο με κατεύθυνση την συντήρηση μιάς κατάστασης «νιρβάνα» με την επικοινωνιακή πολιτική των ηχηρών λόγων να υπερτερεί των πράξεων.
Η αισθητή μείωση των ετήσιων προϋπολογισμών (60-70 εκατομμύρια) και οι βαρύγδουπες διακηρύξεις συνθέτουν το σκηνικό στον τομέα της άμυνας. Οι προγραμματισμοί και οι διαγωνισμοί διαιωνίζονται μέσα από περίπλοκες διαδικασίες και στο τέλος το μελετούμενο οπλικό σύστημα παύει να είναι σύγχρονο οπότε χρήζει επικαιροποίησης απαίτησης.
Το κέρδος όμως για τους ταγούς της οικονομίας είναι η μη απορρόφηση των κονδυλίων της άμυνας και η ενίσχυση του κρατικού κορβανά. Η κατάσταση αυτή οδηγεί σε παροπλισμό της Εθνικής Φρουράς με τα οπλικά συστήματα, που αγοράστηκαν με τις στερήσεις του Κυπριακού λαού, να άγονται σε παλαίωση και γήρανση με επιτακτική την ανάγκη για αναβάθμιση ή αντικατάσταση τους.
Η καμπύλη της μαχητικής ικανότηταςτης Εθνικής Φρουράς παρουσιάζει πτωτική τάση και επιβάλλεται να ληφθούν σοβαρές αποφάσεις για την ανάκαμψη της. Όσο η Τουρκική προκλητικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο παραβιάζει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα η πολιτεία οφείλει να θωρακίζει την Εθνική Φρουρά με τα απαραίτητα οπλικά συστήματα για να επιτελέσει την αποστολή της που προκύπτει από την Αμυντική Στρατηγική της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Στο νέο Υπουργό Άμυνας Χαράλαμπο Πετρίδη ευχόμαστε καλή δύναμη στο δύσκολο έργο του και τον καλούμε να εγκύψει στην προώθηση της υλοποίησης των εξοπλιστικών προγραμμάτων που προτείνονται από τα αρμόδια όργανα ειδικών της Εθνικής Φρουράς. Προερχόμενος δε , κατά την στρατιωτική του θητεία, από τις τάξεις της Αεροπορίας ευελπιστούμε όπως επιδείξει ιδιαίτερη ευαισθησία στην ενίσχυση της Αεράμυνας και την δυναμική ανάπτυξης Πολεμικής Αεροπορίας.
Με πίστη και εμμονή σε στόχους και ΟΡΑΜΑ για την εφαρμογή της Αμυντικής Στρατηγικής. Πολιτικοί συμβιβασμοί , υπερβάσεις αξιών και εκπτώσεις στον τομέα της Άμυνας δεν χωρούν. Αλλιώς θα καταντήσει από «Δήμαρχος» με πρωτοβουλία και όραμα σε «Κλητήρα» των κομματικών επιταγών.
Υποπτέραρχος ε.α Γαβριήλ Δημητρίου τέως Διοικητής Αεροπορίας
