Σενάρια και θεωρίες, παραδείγματα και σχεδιασμοί – Πόσο τυχαία είναι άραγε η αλλαγή του ονόματος του χαρτοφυλακίου του Μαργαρίτη Σχοινά; Έστρεψε όλη την προσοχή στο αν η μεταναστευτική πολιτική ΕΕ -που στο μεταξύ μόνο κοινή δεν είναι- πρέπει να εφαρμόζεται κάτω από τον τίτλο «προστασίας» ή «προώθησης» του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής. Η ουσία ωστόσο παραμένει η ίδια. Η κάθε χώρα εφαρμόζει τη δική της πολιτική, οι απόψεις διχάζουν τους λαούς και τα άκρα των δύο πλευρών εκμεταλλεύονται συναισθήματα, προσδοκίες και ανθρώπινες ζωές. Τι είναι άραγε η δημογραφική αλλοίωση του πληθυσμού και γιατί κάποιοι την θεωρούν ως στρατηγικό σχεδιασμό και απειλή;
Επιχείρημα: Απειλείται η Ευρώπη. Αντεπιχείρημα: Είναι πρόσφυγες…
Επιχείρημα: Απειλείται ο δυτικός τρόπος ζωής. Αντεπιχείρημα: Είναι άνθρωποι που αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον.
Επιχείρημα: Είναι στρατηγικός σχεδιασμός των ισλαμικών κυβερνήσεων και ισλαμιστικών ομάδων. Αντεπιχείρημα: Υπήρξαμε κι εμείς θύματα πολέμων, υπήρξαμε κι εμείς μετανάστες… να έχουμε ανοιχτά σύνορα.
Πόσες και πόσες φορές δεν ακούμε αυτά και άλλα ανάλογα επιχειρήματα σε συζητήσεις που αφορούν στο μεταναστευτικό/προσφυγικό ζήτημα. Η μια άποψη αφορίζει την άλλη και τα άκρα, κυρίως χωρίς πολυ-επίπεδη γνώση, κάνουν μόνο ζημιά. Καθείς φανατισμένος στην άποψή του, παραπληροφορεί, δίνει μονοδιάστατες προσεγγίσεις και εν τέλει δημιουργεί σύγχυση, που μόνο κακό μπορεί να προκαλέσει για την κάθε χώρα ξεχωριστά.
Το μεταναστευτικό ζήτημα είναι ανθρωπιστικό στη μια του όψη και εθνικό στην άλλη του. Βάσιμα επιχειρήματα, όπως και παράλογα, όμως, προβάλλουν και οι δύο πλευρές. Το ότι τα παιχνίδια των ισχυρών προκαλούν χάος είναι γεγονός. Ωστόσο η φιλοξενία που μπορεί να προσφέρει η κάθε χώρα είναι αντίστοιχη του μεγέθους, του πληθυσμού και της οικονομίας της.
Σε διαφορετική περίπτωση, η ανισότητα που θα δημιουργηθεί είτε προς τη μια είτε προς την άλλη πλευρά θα δημιουργήσει προβλήματα στην κοινωνική συνοχή, την οικονομία και εν τέλει στην ίδια τη λειτουργία της κοινωνίας.
Μπορούν πολλοί λαοί να διαβιούν μαζί ειρηνικά; Μπορούν. Αρκεί όλες οι πλευρές να έχουν την αντίστοιχη καλλιέργεια και σεβασμό τους ενός λαού προς τον άλλον. Είναι ο πλανήτης στον οποίο διαβιούμε έτοιμος; Όχι. Γι’ αυτό και η «πολιτεία» είναι ουτοπική. Όσο κι αν το θέλουμε, συμφέροντα δεν έπαψαν να υπάρχουν. Όσο κι αν θέλουμε να είναι αλλιώς, οι μηχανισμοί των συμφερόντων θα βρίσκουν πάντα τον τρόπο να παρεισφρέουν και να φορούν μανδύες για την υλοποίηση των συγκεκαλυμμένων σχεδιασμών τους. Πρέπει να είμαστε απάνθρωποι και στη λογική του «καιάδα»; Όχι. Το ζήτημα είναι πολυεπίπεδο και ενέχει τον κίνδυνο της αποδοχής της πρακτικής της εμπορίας ανθρώπων. Σ’ αυτό θα έπρεπε όλοι να σταθούμε απέναντι.
Τι εστί δημογραφική αλλοίωση;
Κάποιοι ισχυρίζονται ότι η δημογραφική/πληθυσμιακή αλλοίωση του πληθυσμού της Ευρώπης είναι μύθος. Κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται πως ο κίνδυνος είναι σαν ωρολογιακή βόμβα. Μήπως η αλήθεια είναι κάπου στη μέση; Είναι απίθανο οι άνθρωποι να είναι τα «νέα όπλα» κυβερνήσεων ή και καθεστώτων;
Υπάρχουν κάποιες δεδομένες αρχές, που όλοι οι λαοί ασπάζονται. Κουβαλούμε την ταυτότητά μας, τις ρίζες μας, όπου κι αν βρεθούμε. Και δικαίως υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα της έκφρασης της ταυτότητάς μας όπου κι αν βρισκόμαστε. Στις πλείστες μουσουλμανικές κοινωνίες οι μη μουσουλμάνοι δεν απολαμβάνουν αυτό το ανθρώπινο δικαίωμά τους. Στις δυτικές κοινωνίες, πλειοψηφικά, οι μουσουλμάνοι απολαμβάνουν αυτό το δικαίωμα. Η πρακτική είναι ορθή; Είναι παράλογος ο συνειρμός, λοιπόν, ότι με την πάροδο των ετών, ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Ευρώπης, η οποία έχει δυτική ταυτότητα, θα αυξηθεί σε βαθμό που μπορεί να ξεπεράσει τους γηγενείς; Σημαίνει αυτό ότι οι μουσουλμάνοι δεν θα σέβονται τους υπόλοιπους; Όχι. Θα ασκούν απλώς τα δικαιώματά τους, ορθά, αλλά οι πληθυσμιακές ανάγκες θα είναι τέτοιες, που εκ των πραγμάτων θα αλλάξουν το πρόσωπο της Ευρώπης, όπως το γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Είναι αυτό αλλοίωση; Είναι. Οι περισσότεροι έχουν προσδώσει στη λέξη αλλοίωση αρνητικό πρόσημο. Αλλοίωση είναι η μετατροπή, η μεταβολή. Κάτι που γνωρίζουμε έτσι και αλλάζει, γίνεται αλλιώς…
Το 1998, μόνο τα 3,2% του πληθυσμού της Ισπανίας ήταν από γεννήσεις αλλοδαπών. Σύμφωνα με την εθνική στατιστική υπηρεσία, το 2007 το ποσοστό αυτό ανήλθε στο 13,4%. Ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Ευρώπης έχει υπερδιπλασιαστεί τα τελευταία 30 χρόνια.
Η Τουρκία παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις και αυτό πλέον δεν αμφισβητούν ούτε οι πιο υπερπροστατευτικοί υποστηρικτές της. Από τις εθνοκαθάρσεις και γενοκτονίες που διέπραξε στο παρελθόν, μέχρι σήμερα, ο στόχος είναι κοινός. Η διαφύλαξη του τουρκικού έθνους και η αύξηση του πληθυσμού της. Όπου δεν μπορούν να επικρατήσουν οι Τούρκοι, ας επικρατήσουν οι μουσουλμάνοι. Ένας νέος υβριδικός πόλεμος, που ντύνει με μανδύες «ανθρώπινα όπλα» ή ακόμη και εκβιάζει με ανθρώπινες ασπίδες. Η ανθρώπινη πτυχή του ζητήματος επιχειρεί, μέσα από τα «λάθος χείλη», να εκμεταλλευτεί άλλους ανθρώπους και να καταφέρει να τους πείσει αθόρυβα να θυσιάσουν τη συνοχή εκάστους κράτους, ώστε αυτό να καταστεί ευάλωτο στις επιδιώξεις.
Επί του εδάφους
Σύμφωνα με τις καταγραφές του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού στις Βρυξέλλες, τα επτά συνήθη κορυφαία ονόματα των νεογέννητων πρόσφατα αγοριών ήταν Mohamed, Adam, Rayan, Ayoub, Mehdi, Amine και Hamza.
Τα στατιστικά λένε επίσης πως στη Γηραιά Ήπειρο οι γεννήσεις γηγενών επιβραδύνονται, ενώ οι γεννήσεις μουσουλμάνων πολλαπλασιάζονται με ταχύτητα.
Βέβαια δεν σημαίνει πως όποιος είναι μουσουλμάνος έχει εξτρεμιστική δράση. Σαφώς. Ωστόσο το επιχείρημα πως οι παραδοσιακοί μουσουλμάνοι δεν έχουν εξτρεμιστική δράση έχει καταρρεύσει. Είναι αυτό λόγος για να προάγεται ο ρατσισμός; Όχι. Είναι αυτό λόγος για νέα μεταναστευτική πολιτική και προστασία του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής και αξιών; Ναι.
Στο Μάλμε της Σουηδίας, οι πολίτες υποδέχτηκαν με ανοικτές αγκαλιές τις πολυάριθμες αφίξεις προσφύγων και μεταναστών. Σήμερα η εικόνα έχει αλλάξει. Προηγήθηκαν εντάσεις και πριν από αυτές προηγήθηκαν εκδηλώσεις διαμαρτυρίας των μεταναστών, που φώναζαν «τζιχάντ» και έφεραν σύμβολα επανάστασης των χωρών από τις οποίες προήλθαν.
Στις Βρυξέλλες και στα σύνορα με τη Γαλλία, οργανώθηκαν ισλαμιστές, εξτρεμιστές, οι οποίοι γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Ευρώπη. Εκεί ήταν το μεγαλύτερο «σχολείο συστράτευσης» του λεγόμενου Ισλαμικού Χαλιφάτου. Φταίει η περιθωριοποίηση; Κι όμως, αν κανείς δει τα στατιστικά των αντίστοιχων υπηρεσιών της Γαλλίας και του Βελγίου, θα διαπιστώσει πως στόχος των ρατσιστικών στοιχείων δεν ήταν οι μουσουλμάνοι εν γένει, δεν ήταν κανένα θρήσκευμα. Στόχος ρατσισμού στη Γαλλία είναι οι μετανάστες ή απόγονοι μεταναστών από τη Βόρεια και την Υποσαχάρια Αφρική, ενώ στο Βέλγιο, οι μετανάστες ή απόγονοι μεταναστών από την Τουρκία και την Υποσαχάρια Αφρική.
Στην Κύπρο, δε, το μεγαλύτερο πρόβλημα, φαίνεται, στη βάση της ευρωπαϊκής έκθεσης, να αντιμετωπίζουν μετανάστες ή απόγονοι μεταναστών από την Ασία.
Ο ρυθμός γεννήσεων
Σύμφωνα με τις έρευνες, προκειμένου να διατηρηθεί η κουλτούρα ενός λαού για περισσότερα από 25 χρόνια, πρέπει να υπάρχει ένας συντελεστής γεννητικότητας των 2,3 παιδιών ανά γυναίκα. Αυτήν τη στιγμή ο ρυθμός γεννήσεων στην Ευρώπη, από γηγενείς πληθυσμούς, είναι στο 1,58.
Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή μελέτη του ινστιτούτου του Βερολίνου, ειδικότερα για την Κύπρο, ο πληθυσμός της, από περίπου 0,85 εκατομμύριο το 2016 (αυξημένος κατά 14% έναντι του 2006), εκτιμάται ότι θα αυξηθεί περαιτέρω στο 0,9 εκατομμύριο το 2030 και σχεδόν στο ένα εκατομμύριο το 2050, αλλά αυτό χάρη στη μετανάστευση, καθώς και στο ότι κάθε χρόνο περισσότεροι άνθρωποι γεννιούνται απ’ ό,τι πεθαίνουν.
Μαρίνα Χατζηκώστα
Σημερινή
