Ένας από τους σπουδαιότερους, ο 10ος στην οθωμανική ιστορία Σουλτάνους, ο Σουλεϊμάν (1520 – 1566) έμεινε γνωστός με το επίθετο «ο Μεγαλοπρεπής». «Κατά τη βασιλεία του – γράφουν οι εγκυκλοπαίδειες – η Οθωμανική αυτοκρατορία έφτασε στη μέγιστη γεωγραφική της επέκταση και στο απόγειο της δύναμής της. Υπήρξε ο επιφανέστερος των σουλτάνων».
Ο Νεο-Σουλτάνος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αισθάνεται πλέον Υπερμεγαλοπρεπέστατος. Σουπερ-σουλτανικότερος πάντων στην ιστορία.
Και αυτή φαίνεται ότι ήταν ανέκαθεν η υπέρτερη όλων του των επιδιώξεων.
10η Ιουλίου 2020:
Στο 18ο έτος της εξουσίας του, η οποία ήδη έχει εξελιχθεί σε μονοκρατορία – παντοδυναμία, από το προεδρικό του παλάτι με τις 1001 αίθουσες, απέδειξε την ιστορικότατη ικανότητά του να αναμετρηθεί και να θριαμβεύσει επί μίας ιστορίας 1.483 ετών.
Τόση είναι ακριβώς η ιστορία της Αγιάς Σοφιάς, από το 537 που εγκαινιάστηκε επί Βυζαντινού Αυτοκράτορα Ιουστινιανού Α΄ ως το 2020 επί Νεο-Σουλτάνου Ερντογάν.
Αυτό ακριβώς αισθάνεται ο Ερντογάν:
– Τον προσωπικό του θρίαμβο, με απτό και παγκοσμίως περίλαμπρο τρόπαιο, το πιο εμβληματικό γέρας των τελευταίων χιλίων πεντακοσίων χρόνων: Την Αγιά Σοφιά. Θρίαμβος χωρίς… απώλειες: Κατάκτηση γαρ, επί ενός ήδη κατακτημένου προ αιώνων ναού…
– Αισθάνεται την ηδονή να τον θαυμάζουν οι όπου γης ισλαμιστές γι’ αυτήν ακριβώς την Αγιά Σοφιά, όσο θαυμάζεται στις οθωμανικές τους μνήμες ο Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής, Φατίχ Σουλτάν Μεχμέτ, ο οποίος πριν 567 χρόνια μπήκε ιππέας θριαμβευτής κατακτητής πατώντας επάνω σε πτώματα εκατοντάδων σφαγιασθέντων, στον σπουδαιότερο ναό της χριστιανοσύνης, μετά τις τριήμερες σφαγές και λεηλασίες που ακολούθησαν την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως την Τρίτη 29η Μαΐου 1453.
– Αισθάνεται ο Ερντογάν ότι ξανακατατρόπωσε τους γκιαούρηδες οι οποίοι είχαν αριστουργηματικό καμάρι τον βυζαντινό ναό της Αγίας Σοφίας για 916 χρόνια ως την Άλωση και το ευλαβούνται έκτοτε χιλιοτραγουδημένο επί γενεές γενεών.
– Αισθάνεται και απολαμβάνει ότι, με τρόπαιό του την Αγιά Σοφιά υποχρέωσε όλον τον κόσμο να γονατίσει μπροστά στο δικό του μεγαλείο. Δυτικούς και ανατολικούς και μεγάλες δυνάμεις και διεθνείς οργανισμούς. Και ιδίως τους εγχώριούς του ξεδοντιασμένους Κεμαλιστές που όταν ήταν δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, τον φυλάκισαν τέσσερεις μήνες γιατί απήγγειλε το ποίημα « Οι μιναρέδες είναι οι λόγχες / Οι τρούλοι είναι τα κράνη / Οι πιστοί είναι ο στρατός / Τα τζαμιά είναι τα στρατόπεδά μας»…
– Αισθάνεται ότι με την θριαμβευτική ισλαμοποίηση, τουρκο-ερντογανικού τρόπου, της παγκοσμιοποιημένης – ως κληρονομιάς – Αγιάς Σοφιάς, έχει ήδη υποσκελίσει όλους τους νυν επί γης ισλαμιστές ηγέτες και ότι επαξίως δικαιούται να αναγορευθεί ως ο σπουδαιότερος επί γης Νεο-Χαλίφης, στον οποίον άπαντες θα πρέπει να υποταχθούν και να τον προσκυνούν. Ιδίως στις χώρες εκείνες επί των οποίων επιδιώκει την επέκταση της Νεο-Οθωμανικής Ηγεμονίας και επιρροής του.
Υστερόγραφο:
ΔΥΟ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΙ Δάσκαλοι, ο Νεοκλής Σαρρής από την Κωνσταντινούπολη και ο Κώστας Κύρρης από την Λάπηθο, επί δεκαετίες πάσκιζαν – ματαίως – να διδάξουν την Αθήνα και την Λευκωσία ότι:
Για να αντιληφθούν ορθά και ολοκληρωμένα οι Έλληνες, τι εστί Τουρκία και ποια είναι η εκάστοτε τουρκική πολιτική, πρωτίστως έπρεπε να μάθουν πώς σκέφτονται οι Τούρκοι. Την τουρκική ψυχοσύνθεση και χαρακτηροδομή. Τον τουρκικό τρόπο σκέψης και δράσης. Και ότι ήταν μέγιστο σφάλμα να «κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια». Τα παθήματα Αθηνών και Λευκωσίας (και με τον Ερντογάν) απέδειξαν και αποδεικνύουν δυστυχώς του λόγου το ασφαλές.
Λάζαρος Α. Μαύρος
