Τον τελευταίο καιρό υπάρχει κλιμάκωση της επιθετικότητας της γείτονος Τουρκίας τόσο για λόγους μεγαλοϊδεατισμού του Ερντογάν, όσο και ως αντίβαρο στην οικονομική κατρακύλα στην οποία περιέπεσε η οικονομία της χώρας τα τελευταία λίγα χρόνια. Η επιτυχημένη εφαρμογή των συνταγών του ΔΝΤ στην πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα είχε ως αποτέλεσμα τη σημαντική μεγέθυνση της τουρκικής οικονομίας και την είσοδο της Τουρκίας στους G20.
Η πολιτική ηγεσία της Τουρκίας, όμως, παρέκλινε από την Κεμαλική συνταγή του “κοσμικού κράτους” και μετακινήθηκε προς αυτήν της Ισλαμικής Δημοκρατίας εκφράζοντας μεγαλοϊδεατισμούς. Το διαφαινόμενο σχέδιό της είναι να αποτελέσει την ηγέτιδα δύναμη του Σουνιτικού Ισλάμ, αναβαθμίζοντας τον ρόλο της χώρας από εξισορροπιστή των συμφερόντων των Δυτικών στην περιοχή, σε νέο ρόλο αυτόνομης περιφερειακής δύναμης που στοχεύει να επαναφέρει τις δόξες της πάλαι ποτέ Οθωμανικής αυτοκρατορίας, με συνεκτικό στοιχείο τη θρησκεία και το μπαγιάτικό όραμα της επανασύστασης του Χαλιφάτου…
Σε αυτό το πλαίσιο της επιδιωκόμενης αναβάθμισής της η Τουρκία έχει επιλέξει να κλιμακώνει την ένταση με τις γειτονικές της χώρες προκειμένου να τις εξαναγκάσει σε αναθεώρηση του status quo. Ειδικότερα σε ό,τι αφορά την Ελλάδα και την Κύπρο, η Τουρκία εκφέρει αξιώσεις συνεκμετάλλευσης των ΑΟΖ των δυο χωρών, με απειλές casus belli και πολεμικής παρέμβασης αν δεν ικανοποιηθούν οι αξιώσεις της.
Με αυτόν τον στόχο, δηλαδή τη συνεκμετάλλευση πόρων που δεν της αναλογούν σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και τις εν ισχύ συμφωνίες, η Τουρκία ασκεί πρακτικές υβριδικού πολέμου με εργαλειοποίηση πιέσεων μέσω των μεταναστευτικών ροών (και όχι των προσφυγικών όπως κάποιοι θέλουν να υποστηρίζουν) προς την Ελλάδα ενώ παραβιάζει καθημερινά και τον ελληνικό και κυπριακό εναέριο και θαλάσσιο χώρο και προαναγγέλει τη διενέργεια πετρελαϊκών ερευνών και γεωτρήσεων το Φθινόπωρο σε περιοχές που ανήκουν στην Ελλάδα.
Ως μέσον στην αναβάθμισή της σε περιφερειακό παίκτη, η Τουρκία καλλιεργεί την προπαγάνδα για εν εξελίξει οπλικά συστήματα δικής της κατασκευής, τα οποία όμως στη συντριπτική πλειοψηφία τους αποτελούν ψηφιακές μακέτες στο youtube ή αν υπάρχουν κάπου πρωτότυπα αυτά υστερούν σημαντικά από τα αντίστοιχα που κατασκευάζουν οι Δυτικές χώρες.
Στο πλαίσιο της παραπάνω κατάστασης που εξελίσσεται παρακολουθώ με μεγάλη προσοχή ηττοπαθείς τοποθετήσεις κάποιων συμπατριωτών μας, οι οποίοι άθελά τους αναπαράγουν την τουρκική προπαγάνδα περί δήθεν τουρκικής υπεροπλίας στο Αιγαίο, υποστηρίζοντας με την στάση τους ή και ευθέως την επαναδιαπραγμάτευση του σημερινού status quo με την Τουρκία προς ζημία μας, χωρίς να πέσει ούτε μια σφαίρα από τις δυο πλευρές, κάτι το οποίο δίνει ακόμα μεγαλύτερο θράσσος στην Τουρκία να συνεχίζει και να κλιμακώνει τις ατέρμονες παράνομες διεκδικήσεις της.
Ακούω λοιπόν ότι κατά κάποιο άγνωστο τρόπο είναι είναι “πολύ αργά” για να αντιταχθούμε στις επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας στην ΑΟΖ μας, και άλλες τέτοιες αερολογίες από άσχετους με την πραγματικότητα (για να μην πω βαρύτερες κουβέντες.) Τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι μακρύτερα από την πραγματικότητα.
Διαθέτουμε τα τέσσερα πιο προηγμένα μη-πυρηνικά υποβρύχια στον πλανήτη (Type 214, κλάση Παπανικολή), 13 φρεγάτες όλες έτοιμες, οπλισμένες και ικανές να υπεραμυνθούν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, σημαντικό στόλο από F16 και Μιράζ 2000-5 που έχουν τη δυνατότητα εκτόξευσης των ship-killer Exocet 39 block 2 και block 3 που διαθέτουμε σε υπερεπάρκεια, καθώς και τη ναυαρχίδα του Αιγαίου τη Σκύρο, με σκαμμένες βαθιά μέσα στο βουνό αποθηκευτικές εγκαταστάσεις. Με δυνατότητες πυραυλικές δυνατότητες Σκαλπ, Τορ-Μ1, HAWK, Στίνγκερ και S300 (στην Κρήτη) θα μπορούσαμε να εξαϋλωσουμε κάθε απειλή στη θάλασσα, τον αέρα και τη στεριά εντός ελληνικής επικράτειας.
Επίσης διαθέτουμε και τον μεγαλύτερο αριθμό ενεργών αρμάτων Λέοπαρντ εντός του ΝΑΤΟ, F16 εκμοντερνισμένα στην προτελευταία έκδοση και με την προοπτική αναβάθμισης σταδιακά σε Viper (4,5 γενιάς) ως το 2027 με τα πιο προηγμένα ηλεκτρονικά συστήματα. Με τους καλύτερους πιλότους αερομαχιών στο ΝΑΤΟ και πιθανόν στον κόσμο, απορώ πώς υπάρχουν έλληνες (με μικρό “ε”) που να φοβούνται ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις ξεδοντιασμένες από τους μισούς έμπειρους αξιωματικούς τους (και με λίγους αντικαταστάτες πιλότους από το Πακιστάν) μετά το προ τετραετίας δήθεν πραξικόπημα, έχουν έστω και ελάχιστες πιθανότητες επιβίωσης εντός του ζωτικού χώρου της Ελλάδος αν επιλέξουμε να απαντήσουμε!
Δεν έχουν! Και τα παραπάνω είναι τα ελληνικά οπλικά συστήματα που είναι γνωστά σε όλους. Υπάρχουν και άλλα που δεν είναι.
Η ελπίδα του Ερντογάν είναι ότι θα καταφέρει με τις απειλές και την κομπορρημοσύνη του να μας σύρει σε διαπραγμάτευση των δικών μας κυριαρχικών δικαιωμάτων χωρίς να ρίξει ούτε μια σφαίρα. Διότι ξέρει ότι αν κάνει μια λάθος κίνηση (και εμείς απαντήσουμε δεόντως) θα βρεθεί με βυθισμένο το μισό του στόλο και κατεστραμμένα τα μισά του αεροπλάνα (έχει ίσως καμία εικοσαριά παραπάνω από εμάς) αλλά έχουμε αντιαεροπορικά που μπορούν να τα ξεπαστρέψουν σε λιγότερο από δυο ώρες, εφόσον δοθεί πολιτική εντολή στη στρατιωτική ηγεσία να αμυνθεί βιαίως.
Δεν υπάρχει φρεγάτα που να μπορεί να επιζήσει της ταυτόχρονης επίθεσης από 6, 7 ή 8 Exocet. Δεν υπάρχει μαχητικό που να μπορεί να επιζήσει από ταυτόχρονη επίθεση από πολλαπλάσια αεροπλάνα και ταυτόχρονη αντιαεροπορική άμυνα από 3, 4 ή 5 ελληνικά νησιά.
Μια τέτοια ήττα δεν θα είναι διαχειρίσιμη από τον Ερντογάν και θα δρομολογήσει άμεσες εξελίξεις που βράζουν στην τουρκική κοινωνία εδώ και χρόνια.
Ας πάψουμε λοιπόν με την ηττοπάθεια.
Καιρός είναι.
Άγης Βερούτης
capital.gr
