Επιστολή στα πολιτισμένα κράτη του κόσμου

Αρθρογραφία Πολιτισμός

Ξέρουμε…ξέρουμε…
Βγάλατε ακόμη μια κραυγή για την Αγιά Σοφιά μας,
άντε και κατακραυγή.
Άλλοι πάλι βγάλατε τη σιωπή σας βόλτα…

Γιατί είστε πολιτισμένοι εσείς...

Προστατεύετε τα μάρμαρά μας στα μουσεία σας κι επιμελείστε με προσοχή τις ετικέτες που αναγράφουν την προέλευσή τους: Αθήνα, Αθηαίνου και τα λοιπά.
Γνωρίζουμε καλά αυτές τις κραυγές, τις κατακραυγές και τις περιπεσούσες σιωπές.
Αναμενόμενες κι ας μην εξοικειωθήκαμε μαζί τους.

Είστε πολιτισμένοι εσείς…

Μόνο κραυγές , κατακραυγές και σιωπές σας επιτρέπει η ευγενική σας φύση .
Κι αφού είστε πολιτισμένοι και τον Όμηρό μας μελετήσατε.
Μέχρι και στίχους δικούς του βάλατε σε πινακίδες πάνω από γέφυρες και σε αψίδες που κοσμούν τα Πανεπιστήμιά σας.
Ρέει ακόμη άφθονο το μελάνι που χύνετε απάνω στα χαρτιά σας για να μιλήσετε για την “αίθρην” που απαιτεί ο Αίαντας, για την ασπίδα του Αχιλλέα ή την απελπισία της Εκάβης πάνω στα τείχη της Τροίας.

Ναι, πολύ τον εκτιμάτε τον Όμηρό μας.
Μόνο κάποιοι στίχοι σας ξέφυγαν στο κυνήγι της ομηρομάθειας:

νῦν δ᾿ ἄλλῳ δήμῳ νεμεσίζομαι, οἷον ἅπαντες ἧσθ᾿ ἄνεῳ, ἀτὰρ οὔ τι καθαπτόμενοι ἐπέεσσι
παύρους μνηστῆρας καταπαύετε πολλοὶ ἐόντες

(Οδύσσεια, ραψωδία β, στ.239-241)

Την οργή του Μέντορα για τους πολλούς οι οποίοι επιτρέπουν στους λίγους να κάνουν αδικίες γιατί την προσπεράσατε;

Για δικαιοσύνη μιλάει ο Όμηρος που τόσο αγαπάτε να διαβάζετε κι απαγγέλλετε στίχους του , στη γλώσσα του, σε τηλεοπτικές εκπομπές. Καλά τα λέω κύριε Μπόρις Τζόνσον;

Τη δικαιοσύνη επικαλέστηκε και η Μελίνα Μερκούρη το 1982 όταν βρέθηκε στο Μεξικό στο πλαίσιο της Γενικής Διάσκεψης της Unesco απαιτώντας από την αγγλική κυβέρνηση την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα λέγοντας:

“Όμως τώρα στο όνομα της δικαιοσύνης και της ηθικής παρακαλώ δώστε τα πίσω.”

Ήσασταν εκεί κύριε Τζόνσον όταν επανέλαβε το αίτημα αυτό το 1986 στην Οξφόρδη. Βγάλατε μάλιστα και φωτογραφία μαζί της.

Ναι, από εσάς , με την απεραντοσύνη της αφέλειας στα μάτια μας, απαιτούμε να αποδώσετε δικαιοσύνη, τρομάρα μας…
Από εσάς που θεωρείτε πως ξεσκονίζετε καλύτερα στα μουσεία σας αυτά που μας ανήκουν…
Από όλους εσάς που ανέχεστε τη βεβήλωση των εκκλησιών μας στα κατεχόμενα , την ισλαμοποίηση της κατεχόμενης γης μας…

Εσείς είστε πολιτισμένοι.
Διαφέρετε από αυτόν για τον οποίο τώρα κραυγάζετε , κατακραυγάζατε ή σωπαίνετε…

Κάποιος σοφά είπε πως η αρχή του πολιτισμού δεν ξεκινάει απ’ τη στιγμή που ο άνθρωπος αρχίζει να φτιάχνει έργα τέχνης αλλά από τη στιγμή που αρχίζει να φροντίζει τον άλλο άνθρωπο.
Φροντίδα θεωρούμε εμείς την υπεράσπιση, την έμπρακτη κι όχι λεκτική αλληλεγγύη.

Αυτή τη φροντίδα σε επίπεδο έθνους δεν την είδαμε ποτέ από σας.

Οι κραυγές ,οι κατακραυγές και οι σιωπές σας είναι το διαχρονικό άλλοθι που αποδεικνύει την θλιβερή ποιότητα της δικαιοσύνης σας.

Σας αρέσει ο Όμηρός μας αγαπητοί πολιτισμένοι;
Μάθετε λοιπόν ακόμη μια λέξη που θα έπρεπε να τη λέτε ,να την εννοείτε αλλά και να την αποδεικνύετε σε όσους πλήττουν τη χώρα που γέννησε τον Όμηρο που τόσο αγαπάτε:

ΕΡΡΕΤΩ.
(Οδύσσεια ε’, στ.139)

Ελένη Σιούφτα