Όσο και να εξοπλίσουμε τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, αν δεν αλλάξουμε δόγμα, δεν πρόκειται να αποκτήσουμε αποτελεσματική αποτροπή
Η δεύτερη κρίση του Oruç Reis ξεκίνησε με την έκδοση NAVTEX τις 10 Αυγούστου από την Υδρογραφική Υπηρεσία της Αττάλειας, με την οποία δέσμευε μεγάλη περιοχή της ελλαδικής και κυπριακής ΑΟΖ, για έρευνες από το ερευνητικό σκάφος Oruç Reis.
Η έκδοση της συγκεκριμένης NAVTEX έγινε ως απάντηση στη συμφωνία Ελλάδος-Αιγύπτου, που υπογράφηκε τέσσερις ημέρες πριν, τις 6 Αυγούστου, στο Κάιρο, και ενώ είχε ακυρωθεί η έξοδος του Oruç Reis σε περιοχή προηγούμενης NAVTEX, μετά από παρέμβαση της Γερμανίας.
Η Τουρκία, με τη νέα NAVTEX είχε ως στόχο να δείξει με τον πιο έντονο τρόπο την αντίθεσή της στην υπογραφείσα συμφωνία αλλά και να εγγράψει υποθήκες στην περιοχή ανατολικά του 28ου μεσημβρινού, που εξαιρέσαμε από την οριοθέτηση, κάτι που άλλωστε έκανε, απαντώντας στις εκκλήσεις της ελληνικής φρεγάτας να απομακρυνθεί από την ελληνική υφαλοκρηπίδα με τη φράση «Βρισκόμαστε σε τουρκική υφαλοκρηπίδα».
Επίσης, με βάση την εκτίμησή μας, είχε ως στόχο την πρόκληση κρίσης, την παρέμβαση κάποιας μεγάλης δύναμης, για να θέσει ως όρο την μη κύρωση της συμφωνίας από το ελληνικό κοινοβούλιο.
Σημειώνεται ότι με βάση δημοσιεύματα, οι Πρόεδροι της Βουλής Ελλάδος και Αιγύπτου, είχαν έλθει σε συνεννόηση να κυρώσουν την εν λόγω συμφωνία, εντός του Αυγούστου, για να προλάβουν την ανάρτηση του τουρκολυβικού μνημονίου στον ΟΗΕ, κάτι που η Τουρκία θεωρείται βέβαιον ότι θα πετύχει, με την βοήθεια του νέου Προέδρου της Γ.Σ. του ΟΗΕ, Τούρκου διπλωμάτη και πολιτικού Βολκάν Μποζκίρ.
Άρα, ως πρώτο συμπέρασμα εξάγουμε το εξής: Η Τουρκία έβγαλε βόλτα το Oruç Reis στην ελλαδική και κυπριακή υφαλοκρηπίδα, για να εγγράψει υποθήκες στην περιοχή ανατολικά του 28ου μεσημβρινού, αν δείξει την αντίδρασή της και να αποτρέψει την κύρωση της Συμφωνίας Ελλάδος-Αιγύπτου, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι δεν πρόκειται η κρίση να μετεξελιχθεί σε θερμή εμπλοκή και μετά σε έναν γενικευμένο ελληνοτουρκικό πόλεμο.
Δηλαδή, ενώ η Ελλάδα προετοιμάστηκε σε όλα τα μέτωπα και έθεσε σε συναγερμό πολεμικό ναυτικό, αεροπορία και στρατό ξηράς, ακριβώς επειδή η Ελλάδα, όπως προκύπτει από τις ασκήσεις που διεξάγονται από τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, δεν διαθέτει επιθετικά σχέδια εναντίον της Τουρκίας, δεν ίδρωσε το αυτί της Άγκυρας, η οποία το μόνο που έκανε, ήταν να προετοιμάσει σχολαστικά την επιχείρηση Oruç Reis και να διατάξει το σύνολο του πολεμικού της στόλου στην περιοχή, για την προστασία του εγχειρήματός της.
Να το πούμε πιο επεξηγηματικά. Η Τουρκία προετοίμασε την κρίση του Oruç Reis, συγκέντρωσε εκεί όλες τις δυνάμεις της και δεν της καιγόταν καρφί αν η ελληνική πολεμική αεροπορία ήταν πανέτοιμη να αναλάβει κάθε είδους αποστολές και ο ελληνικός στρατός ήταν πανέτοιμος για επιχειρήσεις στον Έβρο.
Δηλαδή, ενώ το ελληνικό 4ο Σώμα Στρατού ήταν πανέτοιμο να δράσει σε περίπτωση ελληνοτουρκικού πολέμου, η Τουρκία σχεδίασε και έθεσε σε εφαρμογή την κρίση του Oruç Reis, παρότι γνώριζε καλύτερα από τον καθένα ότι η ανατολική Θράκη ήταν στην ουσία αφύλακτη, αφού η τουρκική 1η Στρατιά, που αναπτύσσεται εκεί, είναι σχεδόν γυμνή και δεν μπορεί να αμυνθεί και να προστατέψει την περιοχή σε περίπτωση προέλασης των πανίσχυρων τεθωρακισμένων και μηχανοκίνητων σχηματισμών του ελληνικού 4ου Σώματος Στρατού.
Και λέμε ότι η 1η τουρκική στρατιά είναι γυμνή, επειδή γνωρίζουν ακόμα και εκείνοι που δεν έχουν πρόσβαση σε διαβαθμισμένες πληροφορίες, ότι οι περισσότερες δυνάμεις της έχουν αναπτυχθεί στο Ιντλίμπ, στη ΒΑ Συρία.
Μια άλλη ένδειξη που ενισχύει την εκτίμηση ότι η Τουρκία σχεδίασε απερίσπαστη την κρίση του Oruç Reis και διέθεσε εκεί όλες τις δυνάμεις της, ούσα σίγουρη ότι δεν θα έχουμε θερμή εμπλοκή και ότι ακόμα και αν είχαμε κάτι τέτοιο, δεν κινδυνεύει να χάσει εθνικό έδαφος, ελλείψει επιθετικών σχεδίων από πλευράς της Ελλάδος, είναι το γεγονός ότι ο υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ, στις 9 Αυγούστου, δηλαδή μια μέρα πριν την νέα NAVTEX και την έξοδο του Oruç Reis, αντί να επιθεωρεί τους σχηματισμούς της 1ης τουρκικής στρατιάς και της Στρατιάς Αιγαίου, ήταν στα σύνορα με το Ιράκ και επιθεωρούσε τους σχηματισμούς που μάχονται εναντίον των Κούρδων ανταρτών του ΡΚΚ, στην περιοχή Χαφτάνιν, από τις 18 Ιουνίου 2020, χωρίς να μπορούν να τους νικήσουν.
Αν ετοιμάζεσαι για μια κρίση με την Ελλάδα, που μπορεί να μετεξελιχθεί σε έναν ελληνοτουρκικό πόλεμο, ως υπουργός Άμυνας δεν επιθεωρείς το μέτωπο που έχεις με τους Κούρδους αντάρτες.
Αυτά τα ολίγα, ως ανατομία της κρίσης του Oruç Reis όσον αφορά τον πολιτικό και επιχειρησιακό σχεδιασμό από τουρκικής πλευράς, και δεν θα υπεισέλθουμε σε θέματα διαχείρισης της κρίσης από πλευράς της κυβέρνησης και των ενόπλων μας δυνάμεων.
Τελικό συμπέρασμα, οι Τούρκοι μας θεωρούν δεδομένους και πιστεύουν ότι ακόμα και στη χειρότερη περίπτωση που βρεθεί κάποιος Έλληνας πρωθυπουργός και υψώσει το ανάστημα και αποφασίσει να απαντήσει στις παραβιάσεις, πειρατικές εισβολές και προσβολές της Τουρκίας, δεν κινδυνεύουν να χάσουν εθνικό έδαφος από την Ελλάδα.
Με άλλα λόγια, όσο και να εξοπλίσουμε τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, αν δεν αλλάξουμε δόγμα, δεν πρόκειται να αποκτήσουμε αποτελεσματική αποτροπή απέναντι στη Τουρκία.
Το μόνο που θα έχει να χάσει κάθε φορά η Τουρκία, στη χειρότερη περίπτωση, είναι να μην πετύχει μια επιθετική τους επιχείρηση ή σχέδιο.
Ε αυτό δεν το λες αποτροπή.
Αλλάξτε μυαλά, αλλάξτε την ελληνική κοινωνία, αλλάξτε την Ελλάδα, αν θέλετε να συνεχίσει να υπάρχει αυτή η χώρα τα επόμενα χρόνια.
Σάββας Καλεντερίδης
