ΣΤΟ 18ο έτος της συνεχιζόμενης εδραίωσης της απολυταρχίας του, ο παντοδύναμος Ερντογάν δεν κατόρθωσε ακόμη ούτε μισή βραχονησίδα μας να καταλάβει.
Παριστάνει τον μεγάλο παίκτη που παίζει στα δάκτυλά του τους Τραμπ και Πούτιν των υπερδυνάμεων ΗΠΑ – Ρωσίας και εκβιάζει σε γονυκλισίες την Ευρωπαϊκή Ένωση. Παριστάνει τον ατρόμητο πολέμαρχο που διεξάγει ταυτόχρονα πολέμους στο Κουρδιστάν, στη Συρία, στη Λιβύη.
Παριστάνει τον αήττητο νεο-Σουλτάνο, επίδοξο νεο-Πορθητή που πραγματώνει αποφασιστικά την επεκτατική στρατηγική εξάπλωσης του νεο-Οθωμανισμού του.
Αλλά δεν τόλμησε καν την κατάληψη ούτε μισής βραχονησίδας της Ελλάδας.
ΕΠΕΙΔΗ βρίσκει απέναντί του
πανέτοιμες τις ελλα-δικές μας
Ένοπλες Δυνάμεις.
Αυτό είναι το πρώτο.
Πρωτεύουσας και καθοριστικής σημασίας.
Ικανής να καθηλώνει το θράσος του.
Ικανής να τον πείθει ότι είναι δίκοπο μαχαίρι να διακινδυνεύσει μια πολεμική του ήττα.
ΔΕΥΤΕΡΟΣ παράγοντας:
Επειδή ο νεο-Οθωμανισμός του δεν βρήκε ακόμη, εντός των ελληνικών τειχών, επαρκείς ποσότητες νεο-Ραγιαδισμού.
Έστω κι αν κοκορεύεται ότι διαθέτει τον μεγαλύτερο μετά τις ΗΠΑ στρατό του ΝΑΤΟ, που ο ακροδεξιός ισλαμο-εθνικιστικός σοβινιστικός και τζιχαντιστικός του οίστρος, καλλιεργεί στο πρόθυμο τουρκικό και τουρκολάγνο και τουρκοφοβικό ακροατήριό του την βεβαιότητα ότι θα… πνίξει τους Έλληνες στο Αιγαίο για να τους φάνε τα ψάρια.
ΟΙ ΕΛΛΑ-ΔΙΚΕΣ μας Ένοπλες Δυνάμεις,
στην θάλασσα, στην ξηρά και στον αέρα
απέτρεψαν την υποταγή.
Έκοψαν προκαταβολικά τον τσαμπουκά του νεο-Ξέρξη. Χωρίς να χρειαστούν ακόμη νέες Σαλαμίνες και νέες Πλαταιές. Και έδωσαν τα περιθώρια ευχέρειας στην Διπλωματία και στις Διεθνείς Σχέσεις της πολιτικής ηγεσίας να αναπτύξει τις δικές της δράσεις ώστε, με επιδέξιους (αν τα καταφέρει) χειρισμούς, να αξιοποιήσει στο περιφερειακό και διεθνές πεδίο, εναντίον της επιδρομικής Τουρκίας – Κατακτητή, την Αποτρεπτική Ισχύ της Ένοπλης Ελλάδας.
ΣΥΝΙΣΤΑ κεφαλαιώδους σημασίας αυτή η τωρινή εμπειρία και γνώση και συνειδητοποίηση, του καθοριστικού ρόλου της Ένοπλης Ισχύος, όχι μόνο βεβαίως για τις δίκαιες επικρίσεις όσων αστόχαστα δεν έγιναν στο παρελθόν «μη πεπραγμένων», αλλά πρωτίστως για όσα Δέον Γενέσθαι κατεπειγόντως και εμπράκτως από τούδε και εις το εξής:
Η ΤΟΥΡΚΙΑ, Κεμαλική και Ερντογανική,
καθηλώνει κι εκβιάζει κι απειλεί την Ελλάδα,
έχοντας ως όμηρο από το 1974 την Κύπρο.
Τον κυπριακό Ελληνισμό.
Με τους Νατοϊκούς θωπευτές της στις ΗΠΑ και στη Βρετανία και με τα Ηττημένα Μυαλά στην Αθήνα και στη Λευκωσία, η Άγκυρα πέτυχε το 2001, χωρίς να ρίξει ούτε φυσίγγιο, να εξουδετερώσει την οικοδόμηση του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας – Κύπρου.
- Εξανάγκασε τον Ελληνισμό ν’ αφήσει ανοχύρωτο τον κυπριακό τομέα του μετώπου που η ίδια μεθοδικά και επιμόνως απειλεί.
- Υπέταξε την Λευκωσία και την Αθήνα στην καλλιέργεια όλων των ψευδαισθήσεων περί «αμοιβαίως αποδεκτής λύσης» στην Κύπρο και win-win situation “kazan-kazan” συνδιαχείριση στο Αιγαίο…
ΤΩΡΑ όλοι ξέρουν.
Ακόμη κι εκείνοι που πήγαιναν «οδοιπόροι», προσκεκλημένοι του Τούρκου Υπ.Εξ. Μεβλούτ Τσαβούσογλου, μέχρι και στην Άγκυρα για να… ανακαλύψουν και να εξιχνιάσουν όπως έλεγαν τις «πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας» (που δεν τις… ήξεραν; Από Νιχάτ Ερίμ έως Αχμέτ Νταβούτογλου;).
Ακόμα κι εκείνοι που αυτο-ηδονίζονταν ότι «δεν έχουμε στρατιωτική ισχύ για να μας στρατικοποιήσει την κρίση η Τουρκία»…
ΤΩΡΑ όλοι ξέρουν ότι η Κύπρος χρειάζεται επειγόντως να αποκτήσει – εδώ και αυτόχθονα – και Πολεμικό Ναυτικό και Πολεμική Αεροπορία και επαρκέστερη Εθνική Φρουρά, ώστε να διασφαλίζει τον κυπριακό τομέα του συνολικού μετώπου που η Τουρκία απειλεί και επιβουλεύεται και επιδρομικά διεμβολίζει…
ΕΠΙ των ημερών του ο πολύς Ερντογάν
- υπέστη την ήττα η δήθεν «εκλιπούσα» Κυπριακή Δημοκρατία να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
- Υπέστη την ήττα, Ελλάδα – Κύπρος – Αίγυπτος να συγκροτήσουν Τριμερή Συνεργασία ικανή να αναπτυχθεί ως συμμαχία.
- Υπέστη παρομοίως την ήττα της Τριμερούς Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ.
- Υποφέρει τώρα πολύ περισσότερο την έμπρακτη συνεργασία Γαλλίας – Ελλάδας – Κύπρου εναντίον του…
ΑΠΟΜΕΝΕΙ να βρει απέναντί του
και τις πυραυλακάτους και τα υποβρύχια
και τα αεροσκάφη και τ’ άλλα αναγκαία
της Εθνικής Φρουράς, στις κυπριακές θάλασσες,
στον αέρα και στην ξηρά της Κύπρου.
Με αυτή την Ένοπλη Αποτρεπτική Ισχύ,
χωρίς να είναι πλέον όμηρος της Τουρκίας η Κύπρος,
θα μπορέσει ΚΑΙ η Λευκωσία ΚΑΙ η Αθήνα να αναπτύξουν αποτελεσματικότερα τις επιδεξιότητές τους στις διπλωματικές μάχες απόκρουσης του τουρκικού νεο-Οθωμανισμού.
Λάζαρος Α. Μαύρος
ΕΙΡΗΣΘΩ “ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ” 15.8.2020
