«Για χρόνια, για δεκαετίες, εμείς χάναμε δύο χρόνια από τη ζωή μας», είπε για την στρατιωτική θητεία.
Οποία αισχύνη!
Οποίο όνειδος!
Οποίο αίσχος!
Η δήλωση αυτή έκανε πάταγο.
Η ηχώ της ταξίδεψε πολύ μακριά.
Έφτασε μέχρι το Πάνθεον των Αθανάτων.
Τι δυστυχία.
Τρύπησε τα αφτιά.
Και το μυαλό.
Κυρίως, τις ψυχές των κατοικούντων στο «παλάτι» της δόξας.
Πώς να πιστέψουν το κατάντημα;
Αν κάποιοι θεωρούν ότι έχαναν δύο χρόνια από τη ζωή τους για να υπηρετήσουν μιαν ημικατεχόμενη πατρίδα, πώς άραγε μπορεί να θεωρούν εκείνους που έχασαν τη ζωή τους για την πατρίδα;
Αλήθεια, ανθρωπάκο,
τολμάς άραγε να σταθείς
μπροστά στον Υποστράτηγο,
Τάσο Μάρκου και να του επαναλάβεις
την επαίσχυντη δήλωσή σου;
Αλήθεια, ανθρωπάκο,
τολμάς άραγε να κοιτάξεις στα μάτια
(αν είχες τέτοια τύχη)
τον Διοικητή της 33ης Μοίρας Καταδρομών,
πεσόντα στον Άγιο Ιλαρίωνα,
Γεώργιο Κατσάνη και να του πεις
την ντροπιαστική σου αναφορά;
Αλήθεια, ανθρωπάκο,
τολμάς να συναντήσεις
(αν σου δινόταν τέτοια ευκαιρία)
τον Αντισυνταγματάρχη Στυλιανό Καλμπουρτζή,
Διοικητή της 181ης Μοίρας Πυροβολικού,
πεσόντα στο Συγχαρί,
τον Αντισυνταγματάρχη Παναγιώτη Σταυρουλόπουλο,
τον Ταγματάρχη Σπυρίδωνα Δελλή,
τον Λοχαγό Σωτήρη Σταυριανάκο,
όλους πεσόντες στη μάχη της ΕΛΔΥΚ;
Όλοι αυτοί και εκατοντάδες άλλοι,
πέθαναν για δεύτερη φορά.
Ο δεύτερος θάνατος ήταν χειρότερος του πρώτου.
Στον πρώτο το βόλι ήταν εχθρικό.
Στον δεύτερο προήλθε από… φίλια τμήματα.
Το θέμα δεν είναι μόνο το περιεχόμενο της εκκωφαντικής τοποθέτησης. Είναι και ποιος την έκανε. Και πότε την έκανε. Και ποια μηνύματα στέλνει.
Ο υπουργός Παιδείας
μιας ημικατεχόμενης πατρίδας.
Εκείνος, δηλαδή, που έχει καθήκον
να καλλιεργεί στους νέους την φιλοπατρία.
Εκείνος, δηλαδή, που έχει υποχρέωση να καλλιεργεί στους νέους το αίσθημα ευθύνης.
Εκείνος, δηλαδή, που έχει χρέος
να κάνει τους νέους να αισθάνονται υπερήφανοι επειδή υπηρετούν το ιερότερο όλων, την πατρίδα τους!
«Μιλούσα για χρόνια που χάνονται από σπουδές», επιχείρησε να δικαιολογηθεί την επόμενη μέρα και αφού τον έκραξαν.
Την άκουσα 20 φορές τη δήλωση, ανθρωπάκο.
Πάσχιζα ειλικρινά να διαπιστώσω ότι υπήρχε μια τόσο δα μικρή παρερμηνεία. Για να σώζαμε ό,τι ελάχιστο απέμεινε σε αυτό τον τόπο. Την ευθύνη, την αγάπη προς την πατρίδα, το καθήκον. Φευ. Ξεκάθαρη σαν κρύσταλλο. «Χάναμε δύο χρόνια από τη ζωή μας». Πουθενά, έστω και ίχνος αναφοράς περί χασίματος σπουδών…
Ακόμη και αν ίσχυε η διόρθωση της επόμενης μέρας, όμως, ανθρωπάκο, το μήνυμά σου θα ήταν το ίδιο με εκείνων που μαζεύουν «τρελόχαρτα» για να αποφύγουν την θητεία και να κερδίσουν χρόνια στις σπουδές.
Μνημείο επιβράβευσης των φυγόστρατων, δηλαδή.
Διάλεξες σπουδαία στιγμή, ανθρωπάκο.
Όταν η τουρκική βουλιμία επιδεικνύεται δια στόματος και οδόντων του απειλητικού σουλτάνου, με απείρως προκλητικότερο τρόπο παρά ποτέ.
Όταν ο πειρατής επιδρομέας εμφανίζεται με κραυγαλέα επιθετικότητα, κάνοντας τις ύαινες να ομοιάζουν με γατάκια.
Όταν θα έπρεπε η κοινωνία γενικότερα και οι νέοι ειδικότερα να συνειδητοποιούσαν στον μέγιστο βαθμό την ανάγκη επιφυλακής και ενσυνείδητης υπηρεσίας της πατρίδας.
Δεν είχες καν την τόλμη να απολογηθείς
για την επαίσχυντη αναφορά.
Ναι, ξέρω, είναι πολλοί άλλοι σε αυτό τον τόπο, που θεωρούν χάσιμο χρόνου την στρατιωτική θητεία.
Εσένα, όμως, έλαχε να σου προσφέρουν ένα υψηλότατο αξίωμα. Έναν σπουδαίο τίτλο τιμής. Υπουργός της Παιδείας.
Ο ακρογωνιαίος λίθος, δηλαδή, της διαμόρφωσης χαρακτήρων, της καλλιέργειας ιδανικών και αξιών, της εμπέδωσης της μέγιστης αρετής, της φιλοπατρίας.
Αποδεικνύεσαι νάνος
αλλά το πλήγμα είναι τεράστιο.
Διάβασε, ανθρωπάκο, τι έγραψε χθες σε μια ανάρτησή του, ο Πάρις Μάρκου, αξιωματικός της Εθνικής Φρουράς και γιος του ήρωα Τάσου Μάρκου:
«Σε μια ημικατεχόμενη πατρίδα είναι προσβολή το λιγότερο, άνθρωποι με αξιώματα να προβαίνουν σε τέτοιου είδους δηλώσεις. Ντροπή απέναντι στους ανθρώπους που έδωσαν την ζωή τους γι’ αυτή την πατρίδα ή ακόμη αγνοούνται. Πόσο μάλλον, όταν οι δηλώσεις αυτές γίνονται από τον ίδιο τον υπουργό Παιδείας! Πώς περιμένουμε να γαλουχηθούν τα παιδιά μας με ορθά ιδανικά και ιδεώδη, με τέτοιου είδους αντιλήψεις; Προσωπικά νιώθω υπερήφανος που ανήκω στις τάξεις της Εθνικής Φρουράς και διπλά περήφανος που φέρω το επίθετο ενός ανθρώπου που έδωσε τη ζωή του για την πατρίδα, όπως και τόσοι άλλοι».
Κατάλαβες άραγε, ανθρωπάκο;
Η περιώνυμη τοποθέτησή σου μόνο ως ύβρις μπορεί να εκληφθεί.
Πλέον, το θέμα ξέφυγε από τη σφαίρα της δικής σου ευθύνης.
Είχες την ευκαιρία να απολογηθείς.
Να δηλώσεις λάθος.
Την έχασες την ευκαιρία.
Τώρα το θέμα έχει περάσει στην αποκλειστική σφαίρα του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Δική του η ευθύνη που σε διόρισε.
Δικό του και το λάθος.
Δική του ευθύνη να το διορθώσει.
Διαφορετικά θα απομείνει δικό του
και το κόστος από το νέο λεκέ
στη βιτρίνα του Προεδρικού Μεγάρου!
Γιώργος Καλλινίκου Φιλελεύθερος
Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2020
