Η ΕΕ δεν αποφάσισε την επιβολή κυρώσεων επί της Τουρκίας, η οποία συνεχίζει να αλωνίζει στην κυπριακή ΑΟΖ και συνιστά τον μεγαλύτερο ταραχοποιό του περιφερειακού συστήματος.
Η Άγκυρα απλώνει τα πλοκάμια της όχι μόνο στο Αιγαίο και στην Κύπρο, αλλά και στη Λιβύη, και τώρα στις συγκρούσεις μεταξύ των Αρμενίων του Ναγκόρνο Καραμπάχ και των Αζέρων.
Πίσω από την επίθεση των αζέρικων δυνάμεων στις 27 Σεπτεμβρίου βρίσκεται η Άγκυρα, η οποία τις στηρίζει με πολεμικό υλικό. Στο τέλος Αυγούστου ο τουρκικός στρατός είχε συμμετάσχει σε μεγάλης κλίμακας άσκηση με το Αζερμπαϊτζάν, δίνοντας το πράσινο φως για την επίθεση μετά τη μεταφορά 1000 περίπου μισθοφόρων από τη Συρία και τη Λιβύη.
Η ΕΕ είναι προδήλως απούσα από το διπλωματικό παιγνίδι στον Καύκασο. Η σύγκρουση, όμως, συνδέεται με την Τουρκία και την επεκτατική της πολιτική, την οποία η ΕΕ προσεγγίζει με εξευμενισμό.
Εάν δει κάποιος τον χάρτη, διαπιστώνει ότι η Άγκυρα επιτίθεται σχεδόν σε όλη την περιφέρεια των συνόρων, με την ΕΕ να επιδιώκει την αγορά του μπελά, μέσω κινήσεων και αποφάσεων κατευνασμού, όπως συνέβη στην τελευταία Σύνοδο της περασμένης Πέμπτης και Παρασκευής.
Οι Βόρειοι και η Γερμανία θεωρούν ότι η περιοχή της ανατολικής Μεσογείου κείται μακράν. Πόσο μάλλον ο Καύκασος. Προς αυτήν τη λογική βοήθησε η πολιτική Αθηνών – Λευκωσίας, που είχε αποσυνδέσει τις παρανομίες του Ορούτς Ρέις εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας από εκείνες του Μπαρμπαρός και του Γιαβούζ εντός της κυπριακής ΑΟΖ.
