Οι Αρμένιοι του Αρτσάχ πολεμούν αυτή τη στιγμή για τις ζωές και τις περιουσίες τους. Απέναντι τους έχουν τον δικτάτορα Αλίγιεφ, ο οποίος υποστηρίζεται και ελέγχεται από τον Χίτλερ της εποχής μας – τον δικτάτορα Ερντογάν. Σε αυτή τη θανάσιμη φασιστική απειλή, οι Αρμένιοι αντιτάσσουν τον πατριωτισμό τους.
Βρισκόμαστε ήδη στην δεύτερη εβδομάδα του πολέμου και οι πολίτες του Αρτσάχ υπερασπίζονται με επιτυχία τα εδάφη τους. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως αποφασίστηκε εκεχειρία πυρός μετά την διάσκεψη στην Μόσχα, ωστόσο σύμφωνα με μαρτυρίες, οι Αζέροι συνεχίζουν να επιτίθενται με drone. Όλα ξεκίνησαν με τη στρατιωτική εισβολή του Αζερμπαϊτζάν, την οποία όπως όλα δείχνουν προετοίμαζαν προ μηνών με τους Τούρκος πάτρονές τους.
Συγκεκριμένα, στο κύριο μέτωπο της επίθεσης στο Φιζούλι, αναπτύχθηκαν επίλεκτες δυνάμεις των Αζέρων, αποτελούμενες από πέντε ταξιαρχίες, άνω των 20 χιλιάδων ανθρώπων, υποστηριζόμενες από άρματα, πυροβολικό και μη επανδρωμένα. Απέναντι σε αυτή την ισχυρότατη επίθεση, υψώθηκαν οι Αρμενικές δυνάμεις άμυνας, οι οποίες όχι απλά σταμάτησαν την επέλαση των Αζέρων, αλλά τους εξώθησαν πίσω στις αρχικές τους θέσεις.
Οι ηρωικές ενέργειες των Αρμενίων είναι μνημειώδεις. Ο στρατός αμύνης του Αρτσάχ κατέστρεψε δεκάδες άρματα μάχης και έτρεψε τους Σύριους μισθοφόρους τζιχαντιστές της Τουρκίας σε φυγή.
Απέναντι στα εγκλήματα πολέμου των Αζέρων, οι οποίοι δεν δίστασαν να απειλήσουν με βομβαρδισμό πυρηνικού εργοστασίου εντός της Αρμενίας, οι Αρμένιοι αντέταξαν το θάρρος και τη φιλοπατρία τους. Η απάντηση των Αρμενίων, στα άνανδρα χτυπήματα που δέχθηκαν σε κατοικημένες περιοχές, ήταν ο βομβαρδισμός της στρατιωτικής βάσης Γκαντζά και η ολοκληρωτική καταστροφή της.
Πρόκειται για μία αεροπορική βάση του Αζερμπαϊτζάν στρατηγικής σημασίας, από την οποία μάλιστα επιχειρούσαν τα Τουρκικά μαχητικά F-16 κατά των Αρμενίων.
Η αριθμητική και ποιοτική ανωτερότητά των Αζέρων είναι δεδομένη. Στον στρατό των Αζέρων υπηρετούν περισσότεροι από 130 χιλιάδες στρατιώτες, έναντι 45 χιλιάδων της Αρμενίας. Το Αζερμπαϊτζάν είναι επίσης σαφώς ισχυρότερο σε όπλα και στρατιωτικό εξοπλισμό. Στην εξίσωση πρέπει να προστεθούν η υλικοτεχνική υποστήριξη της Τουρκίας, τα μαχητικά αεροσκάφη και τα μη επανδρωμένα τα οποία συνδράμουν τις επιχειρήσεις των Αζέρων, καθώς και οι χιλιάδες τζιχαντιστές τρομοκράτες που έστειλε η Τουρκία στην περιοχή.
Πρόκειται ξεκάθαρα για μία άνιση μάχη. Και όμως όπως όλα δείχνουν, είναι αδύνατο να καμφθεί το ηθικό των Αρμενίων.
Πού βασίζεται αυτή η υπεροχή της Αρμενίας; Μια συγκινητική φωτογραφία τριών γενεών πολεμιστών, παππούς, γιος και εγγονός, ένστολοι και οι τρεις, συμβολίζει πλήρως τις καταβολές αυτού του στρατού, ριζωμένες στον εθελοντισμό, την αυτοθυσία και τον αρμενικό πατριωτισμό, και μας παρέχει όλες τις απαντήσεις.
Οι Αρμένιοι αντλούν το σθένος και τη μαχητικότητά τους από την αγάπη τους για την πατρίδα. Ο πατριωτισμός τους είναι η μεγαλύτερη άμυνα κατά του τουρκικού και τουρκογενούς φασισμού. Και αυτό αποτελεί ύψιστο μάθημα για εμάς τους Έλληνες.
Εκτός του υγιούς πατριωτισμού και του εθελοντισμού τους, οι Αρμένιοι υποστηρίζονται από την ισχυρή Ομογένειά τους. Οι Αρμένιοι της Διασποράς βρίσκονται μάλιστα σε αγαστή συνεργασία με το κράτος και αλληλοϋποστηρίζονται. Εν αντιθέσει, στη δική μας περίπτωση τα κόμματα της μεταπολίτευσης έβλεπαν πάντα την Ελληνική Ομογένεια, είτε ψηφοθηρικά είτε ως επίδοξους χρηματοδότες των φαύλων κομμάτων τους, επιχειρώντας κάθε τόσο να στήνουν νέα κομματικά «μαγαζιά» όπως τα αποκαλούν οι ίδιοι, σε πόλεις και περιοχές του εξωτερικού, με εύρωστη ελληνική κοινότητα.
Με συνείδηση της διαρκούς εθνικής απειλής που βιώνουν, οι Αρμένιοι εντός και εκτός συνόρων φρόντισαν να ευαισθητοποιήσουν την νεολαία τους για την πατρίδα και τα εθνικά θέματα. Έτσι εξασφάλισαν διαχρονικούς υπερασπιστές και υπέρμαχους της Αρμενίας.
Στην Ελλάδα, επειδή το κράτος μας είναι κυριολεκτικά σμπαράλια, την αντίστοιχη ευθύνη οφείλουν να αναλάβουν οι ίδιοι οι πολίτες με τις οικογένειές τους. Καθώς η ελληνική κοινωνία ομφαλοσκοπεί και καθοδηγείται από το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα για να κατατρώει τις ίδιες της τις σάρκες, οι έλληνες πολιτικοί συνεχίζουν να καλλιεργούν τον μηδισμό, την ξενολαγνεία, τον ανθελληνισμό, τις ψευτοκουλτουριάρικες αθλιότητες και τις εισαγόμενες καρικατούρες του προοδευτισμού. Ήρθε λοιπόν η ώρα να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Να παρακάμψουμε το προδοτικό κράτος και το εθνομηδενιστικό αφήγημα που επιβάλει στην κοινωνία και τους νέους μας, αξιοποιώντας τα μαθήματα από τους Αρμενίους.
Ο ηρωισμός βρίσκεται στην υπεράσπιση του «κοινού», της συλλογικότητας, της κοινωνίας και της πατρίδας. Όχι στα συνθήματα, τα πανό και τις γονυκλισίες στο Βερολίνο, την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες.
Τέλος, το σημαντικότερο μάθημα από την Αρμενία είναι η ύπαρξη εθνικού οράματος. Αυτή είναι και η ειδοποιός διαφορά μας. Κατά την προδοτική μεταπολίτευση, το όραμα της δεξιάς για την πατρίδα ήταν η καταλήστευση του δημοσίου πλούτου, η μειοδοσία, η άνευ όρων παράδοση στους ξένους, ο νεποτισμός και η αναξιοκρατία. Αντίστοιχα, εθνικό όραμα τη αριστεράς υπήρξε ο ρεβανσισμός, η τεμπελιά, η προσήλωση σε πεθαμένες, ξενοκίνητες και απάνθρωπες ιδεολογίες, και τέλος η διάλυση των κρατικών δομών, της ιστορίας και του ιδεολογικού πλούτου του Ελληνισμού. Τα δύο αυτά καταστροφικά «εθνικά οράματα» απειλούν την Ελλάδα με αφανισμό μέχρι και σήμερα.
Συνοψίζοντας, αν θέλουμε να επιβιώσουμε και να είμαστε ένα ισχυρό έθνος όπως αδιαμφισβήτητα είναι το έθνος των Αρμενίων, οφείλουμε να παραδειγματιστούμε, ενισχύοντας τον υγιή πατριωτισμό στην κοινωνία μας, και διεκδικώντας ένα σύγχρονο εθνικό όραμα για τη χώρα.
Σταύρος Καλεντερίδης – διεθνολόγος
stavros.kal@gmail.com
