Ψεύτες, συκοφάντες, υβριστές και παραχαράκτες της ιστορίας οι τούρκοι

Αρθρογραφία Κύπρος

Οι Τούρκοι ουδέν έφεραν από τα ορμητήρια των στεπών απ’ όπου διείσδυσαν εναντίον του πολιτισμού. Επί δέκα αιώνες απομυζούν από την ανθρωπότητα. Βυζαντινούς, Αραβικούς, Αφρικανικούς κόσμους. Κι αν κάτι θα διεκδικήσουν σαν «προσφορά» πέρα από τις γενοκτονίες και τους εξανδραποδισμούς και την άγρια επικράτεια της βαρβαρότητας, αυτό είναι η επιδημία της χυδαιότητας.

Ακούς, διαβάζεις και το μόνο που απομένει είναι η ψευτιά, η διαστρέβλωση, η ύβρις. Δεν έχουν τι να αντιπαραβάλουν στην αλήθεια. Οι απαντήσεις τους στις κατηγορίες του κόσμου είναι οι αντιστροφές της πραγματικότητας. Ο τουρκικός στρατός κατοχής ανασκάφτει με τις ερπύστριες των τανκς την κυπριακή γη. Οι όχλοι από την Ανατολία λυμαίνονται τις περιουσίες των πολιτών της καταπατούμενης Δημοκρατίας.

Οι νόμιμοι κάτοικοι του νησιού είναι φυγάδες στα τρίστρατα της προσφυγιάς επί μισό σχεδόν αιώνα. Και ο Τούρκος κατακτητής σε μια παρατεταμένη βλασφημία του πολιτισμού, ψεύδεται διαστρέφοντας την ιστορία. Επιδίδεται σε μια επαίσχυντη παραχάραξη των δεδομένων. Θυματοποιεί το θύμα, επιρρίπτοντάς του τις ευθύνες για την τραγωδία του. Και υπερβαίνοντας τα εσκαμμένα, κατά πάγια συνήθεια, τον τελευταίο καιρό βρίζει, λοιδορεί και καταδικάζει!

Ο αντικειμενικός παρατηρητής γνωρίζει την αλήθεια, ότι η Τουρκία εστιάζει στο ψεύδος την κατακτητική πολιτική της, από των πρώτων ωρών των αιματηρών συγκρούσεων. Το Γραφείο Ειδικού Πολέμου τοποθέτησε τις βόμβες στο τζαμί Ομεριέ (25 Μαρτίου) και στο Γραφείο Τύπου της Τουρκίας (7.6.’58) στη Λευκωσία και είχε έτοιμη την συκοφαντία εναντίον των Ελλήνων! Γνώριζε ότι τα «παιδιά του μπάνιου» δολοφόνησε ο παραφρονήσας πατέρας τους Μπ. Ακάν και όμως έστησε μουσειακή απάτη ότι σφαγείς ήταν οι Έλληνες. Υπάρχει η μαρτυρία (Αχμέτ Μπαράκ) στην έρευνα Κώστα Γενάρη (Έκδ. Καστανιώτη). Και άρθρο Σενέρ Λεβέντ, στον «Φιλελεύθερο» 1963 ). Η προπαγάνδα του Γραφείου εκείνου επιρρίπτει στους Έλληνες τα εγκλήματα της «ΒΟΛΚΑΝ», της «Καράτσετε», «Του Σεπτέμβρη», της «ΤΜΤ» και ισχυρίζεται ότι ήταν κακουργήματα Ελλήνων!

Τα γεγονότα της αλυσίδας των ψευδολογιών καταμετρούν ήδη 53 χρόνια. Παρά ταύτα, δεν επανέρχεται καταγγελτικά σ’ αυτή την πολύχρονη σειρά απάτης η Διπλωματία μας. Με συνέπεια την αποχαλίνωση των πεπλανημένων που διαστρέφουν την πραγματικότητα και στις σκοπιμότητες ενταφιάζουν τα γεγονότα, αφήνοντας έδαφος σε κομπάρσους της τουρκικής πολιτικής να κατηγορούν ολόκληρο τον Λαό μας, ως διακατεχόμενο από μίση και πάθη, εναντίον της φυλής που κατακρεουργεί τον Κυπριακό Ελληνισμό από το 1570!

Ανάμεσα στους κατηγόρους στο “Twitter” και στο «Face Book» και κυρία που επιρρίπτει στον Λαό ευθύνες, για εγκλήματα που διέπραξαν αφηνιασμένες σπείρες υπό την κάλυψη της πραξικοπηματικής συνωμοσίας του ’74, που ουδέποτε αντιμετώπισαν τη Δικαιοσύνη και όταν ακόμα η κατήγορος κυβερνούσε. Μέμφεται τον αθώο κόσμο για κακουργήματα, αν και δεν αγνοεί τους αιμοσταγείς ενόχους, γκάνγκστερς Σικάγου της δεκαετίας του ’20, που αιματοκύλησαν την κοινωνία.

Καταντήσαμε να διαπιστώνουμε ότι όχι μόνο η τούρκικη προπαγάνδα εκθέτει τον κόσμο μας αλλά και πρόσωπα κρατικής εκτροφής. Φυσιολογικά οι Κυβερνήσεις όφειλαν να στήσουν τους δράστες στο εδώλιο της Δικαιοσύνης αν αποδεικνύονταν ενοχές. ( Άρθρο Σενέρ Λεβέντ στον «Φιλ .», επί του γεγονότος. Αρχείο Ανδρούλας. Ταραμουντά). Και στο F.B. Αρχείο Λάζαρου Μαύρου.

Βέβαια δεν αναμέναμε να γνωρίζουν οι Τούρκοι και να σέβονται την προτροπή του τραγικού Σοφοκλή ότι «είναι ατιμωτικό για τον ελεύθερο άνθρωπο να θεωρείται ψεύτης». Αλλά οι σύμβουλοι και τροφοδότες της κακοποιού χώρας που θητεύουν στη Δυτική Παιδεία, δεν έχουν δικαίωνα να παραγνωρίζουν τις συνέπειες εκείνων που πολεμούν να κυριαρχήσουν σε πολιτισμένους, μετερχόμενοι το άτιμο ψεύδος , που σπάζει με την σφύρα την αλήθεια, τον θεμέλιο λίθο του ανθρωπισμού και του ελπιδοφόρου μέλλοντος.

Αυτές είναι αρχαιοελληνικές βάσεις πολιτικής πεποίθησης και συμπεριφοράς. Θεμελειωτές του πολιτικού πολιτισμού, ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης, ο Δημόκριτος, ο Πυθαγόρας και τα άλλα πνεύματα που άναψαν το φως στα σκοτάδια, εξακολουθούν με την αιωνιότητα της σκέψης τους να παιδαγωγούν την οικουμένη, να την νουθετούν, να της διδάσκουν τις μεγάλες αλήθειες που ανύψωσαν τον ανθρώπινο νουν μέχρι τα απώτατα όρια του Σύμπαντος.

Οι δικοί μας πολιτικοί που γνωρίζουν την καταγωγή τους και τις απορρέουσες υποχρεώσεις, βαρύνονται από την οφειλή της υπενθύμισης στους σύγχρονους κοσμοκράτορες τις υποχρεώσεις τους, αν όχι στους σύγχρονους Έλληνες, στους δικούς τους πατέρες του πνεύματος, με τις άρρηκτες σχέσεις της σοφίας τους με τις πηγές των εθνικών τους καταβολών.

Να θυμίζουν με κάθε συνομιλία στους Ρώσους τις μελέτες του Μαρξ, του Λένιν, για τους αρχαίους Έλληνες, στους Γερμανούς, τους Αμερικανούς, τους Άγγλους, τις παρακαταθήκες του Γκαίτε, του Σίλλερ, του Νίτσε, του Νοβάλις, του Χάϊνε, του Σαίξπηρ, του Λίνκολ, του Τζέφερσον, του Κέννεντυ και όσων γενικά είχαν στο προσκέφαλό τους τον Θουκυδίδη και μελετούσαν τον «Επιτάφιο» για να εμπνέουν τον αγωνιώντα κόσμο, περί του «τι τέξεται η επιούσα».

Και να υποβάλλουν το ακάνθινο ερώτημα πού θα καταλήξει η ανθρωπότητα, αν υποκύπτει στους εκβιασμούς των σκοτεινών συμφερόντων, θυματοποιούμενη από τον κάθε ψεύτη που ανεμίζει την αιμοσταγή χαντζάρα των προγόνων του, τρομοκρατώντας τους ανθρώπους, για να επιβάλει την απάτη του.

Γιάννης Χρ. Σπανός