Μαρίνος Γιάννης
Xρειάστηκε από την 11η Σεπτεμβρίου 2001, όταν μουσουλμάνοι τρομοκράτες επιτέθηκαν στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης σκορπίζοντας θάνατο και τρόμο, να περάσουν 20 χρόνια για να συνειδητοποιηθεί επιτέλους κυρίως στη Γαλλία του Μακρόν ότι ο εχθρός που κόβει κεφάλια και ανατινάσσει κοσμοσυνάξεις είναι το Ισλάμ, και όχι απλώς κάποιοι ριζοσπαστικοποιημένοι μουσουλμάνοι. Φυσικά δεν είναι όλα τα όπου γης δύο δισεκατομμύρια των μουσουλμάνων.
Οι περισσότεροι ευτυχώς δεν έχουν ακόμα εθελοντική διάθεση για στράτευση στον ιερό πόλεμο, όπου τους καλούν οι ιμάμηδες στα περισσότερα ίσως πια τζαμιά ανά την υφήλιο. Αλλά καθώς ανήκουν στην πιο ζωντανή και ασταμάτητα διαδιδόμενη θρησκεία, ευθυγραμμίζονται προς τις φανατικές πρωτοπορίες τους και τις στηρίζουν στη θανατηφόρα δράση τους. Δυστυχώς, καθώς κυριαρχεί γενικότερη άγνοια στον δυτικό, και ιδιαίτερα τον θεωρούμενο χριστιανικό κόσμο, για το τι ακριβώς είναι το Ισλάμ, καθίσταται δυσχερής, αν όχι αδύνατη, η αντιμετώπιση της επιθετικής διάδοσής του.
Αγνοείται ή παραβλέπεται ότι ο Μωάμεθ, σε αντίθεση προς τον Χριστό ή τον Βούδα, επέβαλε τη θρησκεία του με το σπαθί και τον τρόμο. Ηταν ο ίδιος πολεμιστής και απαιτούσε από τους άπιστους υποταγή για να μην τους σφάξει. Διακήρυσσε: «Στέλνομαι (από τον Αλλάχ) κρατώντας ξίφος. Οσοι διακηρύσσουν την πίστη μου ας μη συζητούν. Ας φονεύσουν όσους αρνούνται να υποκύπτουν στον νόμο μου».
Οπως και στις πρόσφατες σφαγές στη Γαλλία και την Αυστρία, οι νεαροί μουσουλμάνοι δράστες ενεργούν με σχεδόν βέβαιο και τον δικό τους θάνατο. Ενεργούν δοξολογώντας «ο Θεός είναι μεγάλος» (Αλλάχου Ακμπάρ). Γιατί οι ιμάμηδες, που τους έχουν διδάξει και εκπαιδεύσει, έχουν ενσταλάξει στην ψυχή τους την ιερή παρότρυνση του Προφήτη: «Το ξίφος είναι το κλειδί του Παραδείσου. Ολοι όσοι τραβούν το ξίφος τους υπέρ της πίστεως θα ανταμειφθούν».
Τα ισλαμικά σχολεία όπου γης χρηματοδοτούνται κυρίως από σουνιτικές χώρες και ιδιαίτερα τους διαβόητους Αδελφούς Μουσουλμάνους οι οποίοι αποπεμφθέντες από την Αίγυπτο του προέδρου Σίσι έχουν πλέον επίσημη έδρα την Κωνσταντινούπολη. Σε αυτά διδάσκεται η παρότρυνση του Μωάμεθ: «Θέλομεν ενσπείρει τον τρόμον εις την καρδίαν των απίστων». Και τους διαβεβαιώνει: «Η ζωή του κόσμου τούτου είναι ματαία αγαλλίασις. Και μη νομίζετε ότι απέθαναν οι πεσόντες υπέρ πίστεως. Ούτοι ζώσιν πλησίον του Κυρίου των».
Αυτής της επιθετικής πίστεως επιδιώκει να ηγηθεί ως νέος χαλίφης ο πρόεδρος Ερντογάν, τον οποίο οι Ευρωπαίοι εθελοτυφλούντες περιορίζονται να τον βλέπουν ως έναν συνήθη πολιτικό ηγέτη. Η δύναμή του δεν περιορίζεται στην ούτως ή άλλως πανίσχυρη πολεμική μηχανή του, αλλά και στη στήριξη του μουσουλμανικού κόσμου η ενεργοποίηση του οποίου μπορεί να καταφέρει θανάσιμα πλήγματα όχι μόνον διά του ξίφους, αλλά και με ένα γενικευμένο οικονομικό μποϊκοτάζ.
Και δεν είναι τυχαίο ότι οι τελευταίες σφαγές έγιναν στη Γαλλία και στην Αυστρία, που ηγούνται της αποδοκιμασίας του άτυπου χαλίφη Ερντογάν, ο οποίος έτσι τις τιμωρεί. Η για λόγους πολιτικής ορθότητας εθελοτύφλωση των λαών της Ευρωπαϊκής Ενωσης απέναντι στον συστηματικά προωθούμενο εξισλαμισμό της προετοιμάζει την ήττα των απίστων διά της υποταγής τους, όπως έχει προβλέψει και ο πολύς Μισέλ Ουελμπέκ στο διάσημο προφητικό μυθιστόρημά του «Υποταγή».
Πηγή: tovima.gr
