Πώς θα πρέπει να αντιδράσει η Αθήνα;
Γράφει ο Κωνσταντίνος Παΐδας*
Ας μην τρέφουμε αυταπάτες. Η σύνοδος κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυτήν τη φορά δεν θα αποφασίσει την επιβολή σοβαρών κυρώσεων εις βάρος της Τουρκίας.
Η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία θα λάβουν μεν «δηλώσεις αμέριστης συμπαράστασης» και «φιλικά χτυπήματα αλληλεγγύης στην πλάτη», αλλά ούτε το γόητρο του R.T. Erdoğan θα τσαλακωθεί ούτε η τουρκική οικονομία θα πληγεί.
Η Ε.Ε. ουσιαστικά λειτουργεί ως «θεραπαινίδα» των οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων της Γερμανίας, η οποία θέτει σε κίνδυνο τα γεωπολιτικά συμφέροντα, την ενότητα και την ασφάλεια της Ε.Ε., προκειμένου να μην απειληθούν οι τεράστιες γερμανικές επενδύσεις στην Τουρκία, να μην ενοχληθεί η πολυπληθέστατη τουρκική κοινότητα της Γερμανίας και να μην «αλλάξει κατεύθυνση» το άφθονο χρήμα από το Κατάρ που εισρέει στα γερμανικά ταμεία διά της προμήθειας από την Τουρκία γερμανικών οπλικών συστημάτων…
Σε ανάλογο «μήκος κύματος» κινούνται και άλλες χώρες-μέλη της Ε.Ε. (π.χ. Ιταλία, Ισπανία κ.ά.), οι οποίες προτάσσουν τις διακρατικές οικονομικές τους συναλλαγές με την Τουρκία έναντι του Διεθνούς Δικαίου και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδος και της Κυπριακής Δημοκρατίας θέτοντας σε δεύτερη μοίρα την ενότητα της Ε.Ε.
Αναμφίβολα, ο R.T. Erdoğan έχει κατορθώσει να διχάσει την Ε.Ε. και την αποκλειστική ευθύνη γι’ αυτό φέρει η Γερμανία. Το επόμενο βήμα του Τούρκου προέδρου είναι να απομονώσει ακόμα και εντός των κόλπων της Ε.Ε. την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία από τους υπολοίπους εταίρους τους.
Για να επιτύχει τον στόχο του, αναφέρεται στα δύο αυτά κράτη-μέλη της Ε.Ε. χαρακτηρίζοντάς τα «κακομαθημένα παιδιά με παράλογες απαιτήσεις» και απαιτεί να διαπραγματευτεί την υφαρπαγή κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδος και της Κυπριακής Δημοκρατίας με εκείνους μόνον τους εταίρους της Ε.Ε. που είναι πρόθυμοι να συναινέσουν στα σχέδιά του.
Η προσπάθεια της Τουρκίας να απομονώσει την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία από τους υπολοίπους εταίρους τους εντός της Ε.Ε. (και μάλιστα τις παραμονές της Συνόδου Κορυφής του διαρρέοντος μηνός) πιθανόν συνιστά αντίδραση για τις διπλωματικές επιτυχίες της Ελλάδος και της Κυπριακής Δημοκρατίας στις διμερείς σχέσεις και συμφωνίες τους με την Αίγυπτο, με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και με το Ισραήλ.
Ιδίως μάλιστα το απολύτως ξεκάθαρο μήνυμα του Ισραήλ ότι δεν πρόκειται να αθετήσει τις συμφωνίες του με την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία, προκειμένου να βελτιώσει τις σχέσεις του με την Τουρκία, πρέπει να στενοχώρησε πολύ τον R.T. Erdoğan που φαίνεται ότι δεν έχει κατανοήσει ότι ο B. Netanyahu λειτουργεί διαφορετικά από την Angela Merkel…
Και ενώ η Αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων ενέκρινε με πολύ μεγάλη πλειοψηφία το συμβιβαστικό νομοσχέδιο (NDAA) με την πρόνοια του R. Menendez για επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία εξαιτίας της προμήθειας (και της ενεργοποίησης) του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S-400, οι Βρυξέλλες (δηλ. η Γερμανία…) ενθαρρύνουν με την ασύγγνωστη ανοχή τους την επιθετικότητα της Τουρκίας στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ πιέζουν τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου (δηλ. και την Ελλάδα…) να προβούν σε οδυνηρότατες οικονομικές μεταρρυθμίσεις μεσούσης της πανδημίας του κορωνοϊού.
Άξιο προσοχής είναι το γεγονός ότι ελάχιστα μόλις εικοσιτετράωρα πριν την έναρξη της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε., το γερμανικό περιοδικό Spiegel Online κατηγορεί την Ελλάδα για παράνομες επαναπροωθήσεις στο Αιγαίο –χωρίς φυσικά να επικρίνει την Τουρκία που οργανώνει συστηματικά επιχειρήσεις παραβίασης των ελληνικών συνόρων– ενώ η γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung χαρακτηρίζει «μαξιμαλιστικές τις θέσεις των Ελλήνων και των Κυπρίων στη διένεξη περί των θαλασσίων συνόρων στη Μεσόγειο».
Κάπως έτσι διαμορφώνεται ένα πολιτικό κλίμα συγκεκριμένο και εκπέμπεται ένα σήμα προς κάθε κατεύθυνση (κυρίως προς την Αθήνα και την Λευκωσία) για το τι θα πρέπει να αναμένουν κατά την επικείμενη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε.
Το μεγάλο ζητούμενο είναι πώς θα πρέπει να αντιδράσει η Ελλάδα σε περίπτωση που για άλλη μία φορά η Τουρκία αποφύγει κυρώσεις ανάλογες της επιθετικότητας και της προκλητικότητάς της εναντίον κρατών-μελών της Ε.Ε.
Το μεγάλο ζητούμενο είναι πώς θα πρέπει να αντιδράσει η Ελλάδα, εάν η Ε.Ε. αρκεστεί στην επιβολή κυρώσεων εναντίον Τούρκων πολιτών και τουρκικών εταιρειών που συμμετέχουν/θα συμμετάσχουν σε γεωτρήσεις στην ελληνική και κυπριακή ΑΟΖ, κρατώντας στο απυρόβλητο τόσο τον ίδιον τον R.T. Erdoğan όσο και την τουρκική οικονομία.
Το μεγάλο ζητούμενο είναι πώς θα πρέπει να αντιδράσει η Ελλάδα, εάν για άλλη μία φορά διαπιστώσει ότι η Ε.Ε. δεν επιδεικνύει ουσιαστικό ενδιαφέρον για την εδαφική ακεραιότητα και για την προστασία των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδος και της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Σε περίπτωση που οι δυσοίωνες αυτές προβλέψεις επιβεβαιωθούν, όπως είναι σχεδόν βέβαιο, μάλλον θα πρέπει να επανεξετάσουμε τη γενικότερη στάση μας εντός της Ε.Ε. και να αποδείξουμε ότι η Ελλάδα ως κράτος-μέλος της Ε.Ε. και γνωρίζει και προτίθεται να αξιοποιήσει όλα τα θεσμικά μέσα που διαθέτει, προκειμένου να εξασφαλίσει την ουσιαστική υποστήριξη των Ευρωπαίων εταίρων της…
*Αναπληρωτής Καθηγητής στο Ε.Κ.Π.Α.
Σημείωση: Το άρθρο δημοσιεύθηκε πριν τη Σύνοδο Κορυφής
Δημοσιεύθηκε στο hellasjournal.com
