40 Rafale και 40 F-35 και 80 F-16 Viper είναι το σχέδιο της Ελλάδας για το αύριο της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας.
Τα 40 Rafale ήδη έχουν ανακοινωθεί από τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, Νίκο Παναγιωτόπουλο ενώ η Αθήνα έχει απευθυνθεί στις ΗΠΑ για τα F-35.
Σαράντα F-35 είναι ο ελληνικός στόχος, με τους Αμερικανούς να έχουν αρχικά, μέσω του Αμερικανού πρέσβη στην Αθήνα, Τζέφρι Πάιατ, κάνει λόγο για συζήτηση του ενδεχόμενου μετά την ολοκλήρωση του εκσυγχρονισμού των ελληνικών F-16 σε Viper.
Η αλήθεια είναι ότι οι Αμερικανοί περιμένουν να δουν πως θα εξελιχθεί η σχέση της Τουρκίας με τις ΗΠΑ, υπό την κυβέρνηση Μπάιντεν και μετά θα πράξουν.
Η Ουάσιγκτον δεν πρόκειται να δώσει F-35 μόνο σε μία από τις δύο χώρες, αφού στην παρούσα φάση δεν θέλει να χαλάσει τις ισορροπίες στην περιοχή.
Αν βέβαια η Άγκυρα συνεχίσει να κάνει τα δικά της, τότε κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει κανένα ενδεχόμενο.
Την ίδια ώρα, χαμός γίνεται στο τουρκικό Twitter, με τους Τούρκους να προσπαθούν να βρουν τρόπους να αντιμετωπίσουν τα ελληνικά Rafale, ένδειξη του πόσο ενόχλησε η αγορά των γαλλικών μαχητικών από την Αθήνα.
Τούρκοι χρήστες του διαδικτύου προτείνουν η τουρκική ηγεσία να στραφεί στην αγορά νέων αεροσκαφών, για να αντιμετωπιστούν τα Rafale και έως ότου κατασκευαστεί το τουρκικό «εθνικό αεροσκάφος».
Το κακό για τους Τούρκους είναι πως το «εθνικό αεροσκάφος» τους θα είναι έτοιμο και επιχειρησιακό σε τουλάχιστον 7-8 χρόνια, οπότε προκρίνεται η αγορά νέων αεροσκαφών έως τότε.
Οι Τούρκοι προκρίνουν τα Τyphoon ως τα κατάλληλα αεροσκάφη να αντιμετωπίσουν τα Rafale, μία εκτίμηση που προφανώς δεν υφίσταται αφού τα Typhoon δεν έχουν καμία τύχη αν έρθουν αντιμέτωπα με τα 18 ελληνικά Rafale (σ.σ. θα φτάσουν στα 40 μαχητικά).
Η Άγκυρα φέρει βαρέως την αποβολή της από το πρόγραμμα κατασκευής και αγοράς 100 F-35, με κάποιους τους χρήστες του διαδικτύου να ζητούν από την τουρκική κυβέρνηση να μην υποχωρήσει στις πιέσεις των ΗΠΑ και να μην στραφεί F-35, ακόμα και αν οι Ηνωμένες Πολιτείες αλλάξουν γνώμη.
Αν πάρουμε F-35 θα είμαστε για 40 χρόνια εξαρτημένοι από τους Αμερικάνους, λένε, ένδειξη της αντιαμερικανικής συνείδησης που υιοθετείται από μερίδα των Τούρκων.