Αρχές Μαρτίου του 1821 ολόκληρος ο Μοριάς βρισκόταν σε αναβρασμό
Οι Φιλικοί πλέον ήταν χιλιάδες και περίμεναν το γενικό σύνθημα, περίμενε και ο Γέρο Πλαπούτας στον πύργο του στου Παλούμπα μαζί με τα Κολιόπουλά του.
Όταν ξημέρωσε η 20η Μαρτίου, ο Δημητράκης και ο Γεώργιος Πλαπούτας, ύστερα από συνεννόηση με τον Θοδωρή Κολοκοτρώνη, και αφού έλαβαν την ευχή του γέροντα πατέρα τους, συγκέντρωσαν στου Παλούμπα πενήντα παλληκάρια Παλουμπαίους. Κάλεσαν τον ιερέα να έρθει και μπήκαν αρματωμένοι στον ιστορικό ναό του Αγίου Γεωργίου για να λάβουν την ευλογία του Θεού και τέλεσαν δοξολογία.
Στη συνέχεια έκαναν λιτανεία στη μέση του χωριού και αφού ασπάστηκαν τις άγιες εικόνες και χαιρέτησαν τους συγγενείς τους κίνησαν για το Μπέτζι, σημερινό Αγιονόρι, με «ανοικτὴ τῆς ἐλευθερίας σημαίαν» γράφει ο Αμβρόσιος Φραντζής, «ὅθεν ἔγραψον καὶ εἰς τοὺς κατοίκους τῶν λοιπῶν Κωμῶν τῆς Λιοδώρας διὰ νὰ ἐξέλθωσιν ὅλοι ὁπλοφόροι εἰς τὴν Κώμην Μπέτζι, λέγοντες ὅτι ἔφθασεν ἡ στιγμὴ, τὸ στάδιον τῆς δόξης ἠνοίγη καί ἡ πατρίς ἐλευθεροῦται ἀπό τάς χεῖρας τῶν τυράννων, καὶ ὅτι ἕνεκα τούτου νὰ προφθάσωσι μίαν ὥραν προτήτερα».
Μέχρι την επόμενη ημέρα, 21 Μαρτίου στο Μπέτζι είχαν συγκεντρωθεί 850 αρματωμένα παλληκάρια της Λιοδώρας, έτοιμα να θυσιαστούν υπέρ βωμών και εστιών.
Από εκεί ο Δημητράκης Πλαπούτας έγραψε γράμμα και στους Δελιγιαναίους για να έρθουν, ενώ 35 αρματωμένοι στάλθηκαν στα γύρω χωριά και συνέλαβαν 9 Τούρκους υπαλλήλους, τους οποίους τους αφόπλισαν και τους οδήγησαν στην Καρύταινα.
Στις 22 Μαρτίου κατέφθασε στο Μπέτσι ο Ανάστος Δεληγιάννης με 80 δεκάρια φυσέκια και έγινε δεκτός με ενθουσιασμό, ενώ ο αδελφός του, ο Δημητράκης Δεληγιάννης στρατοπέδευσε στου Ρένεση με 500 Ακοβίτες και Περαμερίτες.
Και τα δύο στρατόπεδα πέρασαν στην αρχηγία των αδελφών Δημητρίου και Γεωργίου Πλαπούτα.
Η σπίθα της επαναστάσεως είχε ανάψει.
