«Η Ρωμανία κι αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο».
«Ο Πόντος εν’ άστρον φωτεινόν. Οψε, σήμερον και πάντα».
Η ημέρα μνήμης της ποντιακής γενοκτονίας πλησιάζει κ όλοι οι απανταχού Έλληνες νιώθουμε δέος, σεβασμό και περισυλλογή για τους προγόνους μας οι οποίοι σφαγιάσθηκαν βάσει συντεταγμένου σχεδίου της επίσημης κρατικής οθωμανικής εξουσίας που τότε υπαγορευόταν στο όνομα των Νεότουρκων στρατιωτικών επαναστατών, σύμφωνα με οδηγίες και νουθεσίες ανώτατων στρατιωτικών αξιωματούχων της Γερμανικής Αυτοκρατορίας.
Στόχος αυτού ήταν ο αφανισμός του χριστιανικού στοιχείου όπως οι Αρμένιοι, οι Πόντιοι και οι Ασσύριοι.
Η γενοκτονική αυτή τραγωδία αποσκοπούσε στην ολοσχερή εξόντωση από τις πανάρχαιες πατρογονικές εστίες του ορθόδοξου στοιχείου με κάθε μορφής βία που συνιστά τη νομική υπόσταση της έννοιας «γενοκτονία», όπως αυτή διατυπώθηκε με τις διεθνείς Συνθήκες της Γενεύης του 1949.
Ειδικότερα, ο Πανεπιστημιακός καθηγητής της Αυστρίας ελληνικής καταγωγής, Πολυχρόνης Ενεπεκίδης τεκμηρίωσε στο πολύτομο έργο του περί της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού, ότι στη γενοκτονία αυτή δολοφονήθηκαν συστηματικά κάτω από την κρατική επίβλεψη 353.000 Έλληνες του Πόντου.
Η οργανωμένη αυτή κρατική καταστολή τεκμηριώνει απόλυτα στην νομική διάσταση την έννοια του όρου γενοκτονία για την οποία κανένας σοβαρός νομικός, δικαστής, διεθνολόγος δεν έχει εκφράσει παραμικρή αμφισβήτηση.
Έτσι, ο ποντιακός ελληνισμός αφέθηκε στις θηριωδίες και έκνομες ενέργειες των Νεότουρκων οι οποίοι στο όνομα μιας τυφλής εθνοκάθαρσης στις αρχές του 20ου αιώνα εξόντωσαν οποιοδήποτε στοιχείο της Μικράς Ασίας δεν ανήκε στο Οθωμανικό (τουρκικό αργότερα) μιλιέτ, όπως Πόντιοι, Αρμένιοι, Ασυροχαλδαίοι και λοιπές χριστιανικές μειονότητες.
Η επίσημη Ελλάδα της εποχής εκείνης, ήταν αδύνατον να προσφέρει την οποιαδήποτε χείρα βοηθείας παρόλο που οι ποντιακές συλλογικές ενότητες ανακήρυξαν την αυτονομία της δημοκρατίας του Πόντου, με επικεφαλής τον Μητροπολίτη Τραπεζούντας Χρύσανθο, γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση του Ελευθερίου Βενιζέλου.
Οι Έλληνες του Πόντου παρότι υπέμειναν τα πάνδεινα από τους Τούρκους διατήρησαν στο διηνεκές των αιώνων άφθαρτη τη γενναία ελληνική ψυχή και την αρχαία ελληνική γλώσσα. Διαφύλαξαν στο έπακρο μέσα από τον πόνο και τη φρίκη την ορθόδοξη χριστιανική πίστη τους και δεν απεμπόλησαν τα ιερά και τα όσια της θρησκείας , της πατρίδας και του ελληνισμού τα οποία συνθέτουν την ταυτότητά τους.
Οι μνήμες περνούν από γενιά σε γενιά για τη ζωή των Ελλήνων του Πόντου που με τις αξίες, τα ήθη και τα έθιμά τους διέπρεψαν στις τέχνες, στα γράμματα αλλά και στον επιχειρηματικό τομέα.
Η αγάπη και ο σεβασμός για την οικογένεια και για την πατρίδα είναι χαρακτηριστικά της ποντιακής κουλτούρας. Ειδικότερα, ο ρόλος της μητέρας είναι βαρυσήμαντος για τους Έλληνες του Πόντου και πολύ συχνά η μάνα εξυμνείται στα ποντιακά τραγούδια («Η μάνα εν κρύο νερό και σο ποττήρι κε μπαιν, η μάνα να μη ίνεται η μάνα να μη εν…»). Πολλοί ιστοριογράφοι αναφέρονται στην εργατικότητα, τον δυναμισμό και την αρχοντιά της Πόντιας μάνας η οποία μεταλαμπάδευε τις ελληνικές αξίες στα παιδιά της. Η ορθοδοξία, οι οικογενειακές αρχές και η αυταπάρνηση για την πατρίδα κράτησαν ακέραιη την ταυτότητα των Ελλήνων του Πόντου η οποία δεν αλλοιώθηκε ούτε απορροφήθηκε από άλλες φυλές.
Στον απόηχο των αιματηρών αυτών γεγονότων που προκάλεσαν τη ριζική εξόντωση του χριστιανικού στοιχείου στη μικρασιατική επικράτεια οφείλουμε εμείς οι νέες γενιές να θυμόμαστε τα τραγικά εκείνα γεγονότα, ούτως ώστε να μην επιτρέψουμε να συμβούν στο μέλλον παρόμοια γεγονότα τα οποία προσβάλλουν κάθε ανθρώπινη αξιοπρέπεια και κάθε ανθρώπινο πολιτισμό. Εμείς οι νέοι πρέπει να στηρίζουμε το σεβασμό της προσωπικότητας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς επίσης να προασπίζουμε την ελευθερία, την αλληλεγγύη και την ισότητα.
Η σημερινή γενιά παραμένουμε στα πρότυπα και τα πατήματα των προγόνων μας. Δεν ξεχνάμε την ιστορία μας , διδασκόμαστε από αυτή ώστε τέτοια ειδεχθή εγκλήματα που παραβιάζουν κάθε ανθρώπινο δικαίωμα να μην επαναληφθούν στο μέλλον.
Μεγάλο βήμα για την αναγνώριση της ποντιακής γενοκτονίας έγινε φέτος όταν ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, πιστός στις αξίες της δημοκρατίας και της ελευθερίας, τήρησε την προεκλογική του υπόσχεση και αναγνώρισε την αρμένικη γενοκτονία γεγονός που αποτέλεσε φόρο τιμής για τους 1.5 εκατομμύριο σφαγιασθέντες Αρμένιους. Έπειτα από αυτή την ιστορική στιγμή, η ποντιακή γενοκτονία βρίσκεται πιο κοντά στην αναγνώριση και δικαίωση των αδικοχαμένων ψυχών.
«Η Ρωμανία κι αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο».
«Ο Πόντος εν’ άστρον φωτεινόν. Οψε, σήμερον και πάντα».
Κλεοπάτρα Τριανταφυλλίδου
Πολιτικός Επιστήμων
