Η τουρκική προπαγάνδα είναι η προέκταση του διπλωματικού χειμάρρου ψευδολογίας και της φυλετικής νοοτροπίας της βαρβαρότητας της χιλιετίας. Και η συκοφαντική τακτική ανατροπής της ιστορικής πραγματικότητας, μέθοδος που μαυροπινακίζει στην ιστορία του πολιτισμού τους υπαλλήλους της διπλωματικής μηχανής της Άγκυρας που άρχισε από την κατάληψη της Πόλης και τη διάλυση της χιλιετούς ελληνικής αυτοκρατορίας των μέσων χρόνων.
Μέχρι τότε, το 1453, οι Τούρκοι δεν γνώριζαν τη διπλωματία. Αγνοούσαν την τέχνη της διπλωματικής διείσδυσης στα γεγονότα. Διέπρεπαν στην … αμάθεια. Αμαθείς όντες δεν επικοινωνούσαν με αλλόγλωσσους. Έμαθαν τα πάντα από τους Φαναριώτες. Ο ελληνομαθής πορθητής ήξερε τη δύναμη που κυβερνούσε την αχανή επικράτεια από το Φανάρι, όπου ζούσαν, σπούδαζαν και σκέφτονταν οι εξελιγμένες κοινωνικές ομάδες της διανόησης που μετέτρεπαν τη συλλογιστική σε έκφραση της πολιτικής κυριαρχίας της Κωνσταντινουπόλεως. Είχε διατάξει τους σφαγείς της πολιορκίας να ρημάξουν την πρωτεύουσα, να σφάξουν, να ατιμάσουν, να αφανίσουν, να λεηλατήσουν, αλλά να μην πειράξουν τους Φαναριώτες. Τους επιστράτευσε και χρησιμοποίησε στην υλοποίηση των κατακτητικών του σχεδίων.
Με τους Έλληνες του Φαναρίου που υπέταξε, συγκρότησε τη διπλωματία του, κυβέρνησε τις παραδουνάβιες ηγεμονίες και στήθηκε στην Ευρώπη ο κατακτητής. Με τους επάρχους, τους ηγεμόνες Έλληνες που διόριζε, τους Υψηλάντες, τους Μαυρογένηδες, τους Σούτσους, τους Μαυροκορδάτους, στήριξε ο σουλτάνος την κυριαρχία του. Μόνο που οι «νεοφώτιστοι» Τούρκοι «διπλωμάτες» του, εθισμένοι στις νοοτροπίες του σκοτεινού μεσαίωνα εκβαρβάριζαν και την πολιτική. Διέστρεφαν τις αξίες της προηγμένης σκέψης, αντικαθιστώντας τις έννοιες με την ψευτιά και την απάτη, την παραποίηση της αλήθειας, την κακοποίηση των άγραφων νόμων των συμπεριφορών.
Δείγμα τούτων η τελευταία απόπειρα διαστρέβλωσης των ιστορικών δεδομένων από τον εγκάθετο κατοχικό εκπρόσωπο που επιχειρεί αντικατάσταση των διαπιστώσεων για τον Μουσταφά Κεμάλ, τον επιλεγόμενο και Ατατούρκ, τον οποίο οι Άγγλοι παριστάνουν αντίθετο από ό,τι ήταν, στο βιβλίο που παρεισέφρησε στα σχολεία μας κατά τρόπο μαγικό. Και που αποπειρώνται να εξιχνιάσουν οι αρμόδιοι του Υπουργείου Παιδείας, όπως τους απλοϊκούς θεατές ταχυδακτυλουργικών παραστάσεων, οι οποίοι σπαζοκεφαλιάζουν να καταλάβουν από πού βγαίνει το κουνέλι…
Και δεν παρεμβαίνει ένας από τους πολυάριθμους αμειβομένους των δημοσίων υπηρεσιών να πληροφορήσει πως οι σφαγές των Ελλήνων και των Αρμενίων δεν μάτωσαν μόνο τα χέρια των οθωμανών, αλλά στιγμάτισαν τα πρόσωπα των Νεοτούρκων. Των σχεδιαστών και εκτελεστών των γενοκτονιών του εικοστού αιώνα, από το 1908 στη Θεσσαλονίκη, με παρορμήσεις από τους ανθρωποσφαγείς περασμένων χρόνων, όπως, επί παραδείγματι, εκείνων του Άνιον της Αρμενίας, όταν οι Τούρκοι αποδεκάτισαν τον ανυπεράσπιστο κόσμο.
Διαγράφουν τις κατακρεουργήσεις του 1915 κατά των Αρμενίων και τις εκκαθαρίσεις των Ποντίων μέχρι το 1923. Ειδικά αυτές που διέταξε ο Κεμάλ στις 19 Μαϊου 1919, με στόχο μισό εκατομμύριο Ελλήνων, όταν αποβιβάστηκε στην Σαμψούντα και σηματοδότησε τις σφαγές, τις αιχμαλωσίες, τις ατιμίες, τις ομηρίες και τις διώξεις του Ποντιακού Ελληνισμού. Ήταν στα πλαίσια της ευρύτερης γενοκτονίας του Μικρασιατικού δράματος, με τις εφτακόσιες πενήντα χιλιάδες σκοτωμούς και το ενάμισι εκατομμύριο Ελλήνων προσφύγων, με τους αφανισμούς παράλληλων Αρμενικών πληθυσμών.
Με εμπνευστές Γερμανούς στρατηγούς όπως τους στρατηγούς Λίμαν φον Σάντερς και τον Σνέλεντροφ, ο Κεμάλ πρωτοστάτησε στα «Τάγματα Εργασίας» που «ρούφηξαν» εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων, από τις ακτές του Πόντου μέχρι τα βάθη του Χαλεπίου, όπου κατάληγαν τα υπόλοιπα από τα πλήθη των θυμάτων. Κατά τον Ηλία Βενέζη από τις 3.000 έζησαν 26 που κατέφυγαν στην Ελλάδα!
Αποτελεί χρέος η υπόμνηση των δεδομένων των σφαγών της Σμύρνης, του Αυγούστου 1922, που κατηύθυνε ο Νουρεττίν, στρατηγός του Μουσταφά Κεμάλ. Είναι καταπέλτης στην πύλη της αλήθειας. Στην θρυλική παραλία της Σμύρνης, τα φουσάτα του σφαγέα ατίμασαν, έκαψαν κι έσφαξαν δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων που κατάφυγαν στο λιμάνι για να αναζητήσουν σωτηρία στα πλοία των «συμμάχων» που αγκυροβολούσαν στα νερά κι έκαιγαν με ζεστό λάδι όποιον δοκίμαζε να κρατηθεί από τα σχοινιά των αγκυρών.
Να υπενθυμίσουν στους ψεύτες ονόματα όπως των ξένων δημοσιογράφων Έρνεστ Χέμινγουέη της «Τορόντο Στάρ», των Μανσιέ, Σαρτιώ, Νταρτιά και ακόμα του Τούρκου βεζύρη Δαμάντ Φερίντ πασά στα Ηνωμένα Έθνη που καταγγέλλει τη γενοκτονία χαρακτηρίζοντάς την εθνικό έγκλημα….Να κάνουν μνεία του Αμερικανού προξένου Τζιωρτζ Χόρτον που γράφει στο βιβλίο του “The Blight of Asia” Ν.Υ. 1926, πώς αντικρύζοντας όσα συνέβαιναν στη Σμύρνη «ντρέπεται που είναι άνθρωπος». Κι ας μεταδώσουν στον κόσμο το άρθρο του Αϊχάν Αντάρ στην «Ταράφ» ότι «σκοπός της οργάνωσης ‘Ενωσης-Πρόοδος» του Κεμάλ ήταν η εξόντωση των Ελλήνων της Μικρασίας.
Είναι και οι αποφάσεις Δικαστηρίων όπως του Βερολίνου. Προσήγαγε η αστυνομία τον Σολομόν Τεχλιριάν με την κατηγορία ότι σκότωσε την 15η Μαρτίου 1921 τον φυγάδα στη Γερμανία Υπουργό Εσωτερικών του Κεμάλ, Ταλαάτ Πασά. Κι ο Δικαστής απάλλαξε τον Αρμένιο εκδικητή, τονίζοντας πως ο Τεχλιριάν δεν σκότωσε άνθρωπο αλλά κτήνος.
Με την ίδια θέση αντίκρυσαν τους εκτελεστές υψηλόβαθμων Τούρκων σφαγέων του Κεμάλ, τους Αρσαβίρ Σιραγκιάν, Μισάκ Τορλακιάν που εκτέλεσαν τον Σαλίν Χαλήμ Πασά στη Ρώμη 5.12.’22, τον Τζεμάλ στην Τιφλίδα 1921 και τον Εβρέν 1921. Στους γενοκτόνους, ο Μπ. Λιούϊς στο έργο του”The emergence of modern Turkey” LANDON 1968: αποδίδει την διαταγή «σκοτώστε χωρίς οίκτο» που απετέλεσε αργότερα και γενική διαταγή του Χίτλερ.
Ας κάνουν τον κόπο ν’ ανοίξουν την ιστοσελίδα του γράφοντος για να ενημερωθούν με έγκυρα στοιχεία εφ’ όλης της ύλης, που εν τη ηχηρά αγνοία του διαστρέφει ο επίτροπος κατοχής. Ο καταπέλτης της ιστορίας βρίσκεται προ των πυλών της οργιάζουσας προπαγάνδας.
Γιάννης Χρ. Σπανός
