Η Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει να υποστηρίξει την Εθνική Φρουρά, για να ενισχυθεί η αποτρεπτική ισχύς έναντι των επιθετικών ενεργειών της Τουρκίας
Λόρια Μαρκίδη
Πέρα από το Διεθνές Δίκαιο το οποίο συνεχώς πρέπει να επικαλείται η Κυπριακή Δημοκρατία καθίσταται επιτακτική η ανάγκη περαιτέρω αμυντικής θωράκισης της χώρας ώστε στηριζόμενη στις δικές της δυνάμεις να είναι σε θέση να αποτρέπει τις εναντίον της έκνομες τουρκικές ενέργειες.
Ο Γάλλος τουρκολόγος και συγγραφέας, Jean – Paul Roux, έγραψε στο βιβλίο του Histoire des Turcs (Η ιστορία των Τούρκων – έκδοση Fayard, 1984): “Η περιπέτεια (της περιπλάνησης στην ιστορία των Τούρκων) είναι φτιαγμένη από καλπασμούς αλόγων, από βιασμούς κοριτσιών, από πόλεις που καίγονται, από κρανία που σχηματίζουν ολόκληρα βουνά…Είναι φτιαγμένη από βία και αίμα…. Οι Τούρκοι έχουν ιμπεριαλιστικές τάσεις να κατακτούν, να κυριαρχούν..».
Με τις μεθόδους αυτές, που τόσο παραστατικά περιγράφει ο Jean – Paul Roux, οι ορδές των τουρκοφώνων, ορμώμενες από την περιοχή που διαβιούσαν ως νομάδες, μεταξύ κεντρικής Ασίας και Μογγολίας, στην Κόκκινη Μηλιά, επελαύνουν προς δυσμάς ως «μάστιγα του θεού» τους καταστρέφοντας στο πέρασμα τους πολιτισμούς και πόλεις και ανθρώπους. Αρχές του 11ου αιώνα επέδραμαν στην Μικρά Ασία, την Ελληνική Ανατολή, την ιωνική γη όπου διαβιούσαν Ελληνικοί πληθυσμοί αδιάλειπτα από αρχαιοτάτων χρόνων, και επιδόθηκαν σε δηώσεις και σε συστηματική εξόντωση των χριστιανικών πληθυσμών όπως και σε βίαιο εξισλαμισμό.
Το θανάσιμο πλήγμα κατά των χριστιανικών πληθυσμών και κυρίως των Ελλήνων και των Αρμενίων επέφερε ο τουρκικός εθνικισμός που προωθείτο από το εθνικιστικό κίνημα των Νεοτούρκων, η θεωρία του οποίου απέβλεπε στον εξανδραποδισμό και την εξόντωση των μειονοτήτων και, βεβαίως, στη λεηλασία των περιουσιών τους, με τον Μουσταφά Κεμάλ καθοδηγητή. Δεν υπάρχει προηγούμενο στη σύγχρονη ιστορία το επίσημο κράτος να διαπράττει εγκλήματα αυτής της φύσεως κατά των μειονοτήτων.
Βάσει της παντουρκισματικής ιδεολογίας ο εθνικός χώρος των Τούρκων θα έπρεπε να επεκτείνεται από το Αιγαίο μέχρι την θάλασσα της Κίνας!
Η γενοκτονία των Ελλήνων συντελείτο και με τη βοήθεια των Γερμανών οι οποίοι διατηρούσαν μεγάλα οικονομικά και άλλα συμφέροντα στη Μικρά Ασία. Σε έκθεση του προς το Γαλλικό Γενικό Επιτελείο Ναυτικού, ημερ. 9 Φεβρουαρίου 1919, ο Γάλλος, μη- φιλέλληνας- αντιπλοίαρχος και συγγραφέας, Henri Rollin, αναφέρει ότι:
«Οι νεό-Τούρκοι σε συνεργασία με τους Γερμανούς φανέρωσαν τους στόχους τους. Απέβαλαν τη μάσκα. Από τις αρχές του 1914 υπό την καθοδήγηση του Γερμανού αρχιστράτηγου, Liman Von Sanders , άρχισαν συστηματικοί διωγμοί και εξορίες. Μεθοδική επιχείρηση εξαφάνισης του ελληνικού στοιχείου… Υπό το πρόσχημα στρατιωτικής επιταγής οι διωγμοί μεταβλήθηκαν σε εκατόμβες.
Χιλιάδες εξοντώθηκαν στα περίφημα αμελέ ταμπουρού» ( Ιδ. Βιβλίο Βλάση Αγτζίδη – Έλληνες του Πόντου, σελ. 123). Βάσει της απογραφής του Ελληνικού πληθυσμού από το Πατριαρχείο, οι Έλληνες της Μικράς Ασίας ανήρχοντο το 1912 σε 2.068.402 εκ των οποίων 414.170 Έλληνες ζούσαν στον Πόντο.
Η γενοκτονία των Ελλήνων συντελείτο και οι Μεγάλες Δυνάμεις παρακολουθούσαν απαθείς, έτοιμες να επέμβουν μόνο εάν εθίγοντο δικά τους συμφέροντα.
Η ατιμωρησία της Τουρκίας για τα εγκλήματα της γενοκτονίας των Αρμενίων και των Ελλήνων καθώς και για την εξόντωση των μειονοτήτων ενθαρρύνει την νεο-Οθωμανική Τουρκία να επαναλάβει τις προσφιλείς της μεθόδους σε βάρος του Ελληνισμού της Κύπρου, με την εθνοκάθαρση που πραγματοποίησε στο υπό τουρκική κατοχή έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά και σε βάρος άλλων λαών στην περιοχή. Προς το σκοπό υλοποίησης των σχεδίων της να καταστεί η Τουρκία μεγάλη δύναμη παγκόσμιας εμβέλειας. Δίχως επιπτώσεις. Θύματα της Άγκυρας υπό τον δικτάτορα Ταγίπ Ερντογάν και οι Κούρδοι, οι Σύριοι, το Ιράκ, η Λιβύη, το Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Λόγω της υπεροπλίας που διαθέτει η Τουρκία, οι ηγέτες της με πλήρη περιφρόνηση του Διεθνούς Δικαίου και του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών απειλούν τους γείτονες τους και προβαίνουν σε έκνομες ενέργειες για εφαρμογή των σχεδιασμών τους. Με τις κανονιοφόρους της η Άγκυρα παρεμποδίζει την άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας , χώρας μέλους της Ευρωπαικής Ένωσης.
Πέρα από το Διεθνές Δίκαιο το οποίο συνεχώς πρέπει να επικαλείται η Κυπριακή Δημοκρατία καθίσταται επιτακτική η ανάγκη περαιτέρω αμυντικής θωράκισης της χώρας ώστε στηριζόμενη στις δικές της δυνάμεις να είναι σε θέση να αποτρέπει τις εναντίον της έκνομες τουρκικές ενέργειες.
*Πρέσβης ε.τ.
