Οι ρίζες της Γερμανικής και της Αγγλικής εχθρότητας έναντι του Ελληνισμού, χρονολογούνται από το 1833-4. Όταν πάτησαν την Ελλάδα οι Βαυαροί με τον Όθωνα. Τον ανήλικο πρίγκιπα που χαλιναγωγούσαν οι αντιβασιλείς, Άρμασμπερκ, Έϋδεκ και Μάουερ, με ελεγκτές τους ναυάρχους Αγγλίας Κόρδικτον, Γαλλίας Δεριγνύ και Ρωσίας Χέϋδεν.
Άλλωστε αυτές οι δυνάμεις επέλεξαν την αντιβασιλεία, με υστεροβουλία τον απόλυτο έλεγχο του νηπιώδους κράτους. Προς τούτο χρησιμοποίησαν και εξυπηρετικούς πολιτικούς Έλληνες. Οι Άγγλοι τον Μαυροκορδάτο, οι Γάλλοι τον Κωλέττη. Όσο για τους Ρώσους, θεωρούσαν δικό τους τον Κολοκοτρώνη, λόγω Ορθοδοξίας, όπως και τον Καποδίστρια, πρώην Υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας.
Συμπληρωματικό όργανο οι Άγγλοι διόρισαν ως Εισαγγελέα τον Μάνσον, που καταδίκασε τον Γέρο του Μωριά σε θάνατο, και επέβαλαν τον Κόχραν έμμισθο αρχιστράτηγο που αντικατάστησε τον Καραϊσκάκη (με αμοιβή 37.000 λίρες), προπληρωτέες από τα πρώτα ξένα δάνεια! Ο ένας από τους δολοφόνους του Κυβερνήτη που γλύτωσε το λυντσάρισμα κατέφυγε κάτω από το κρεβάτι του Γάλλου προξένου! (Διδασκαλία Απόστολου Δασκαλάκη 1962).
Έκτοτε η εχθρότητα ρίζωσε σε καθεστώς ανοχής των «προστατίδων» δυνάμεων. Οι ξένοι λυμαίνονταν τα δάνεια (1824, 1843, 1893, 1932) που οδήγησαν σε πτωχεύσεις και τις φορολογίες του λαού και οι Αγγλογάλλοι συνωμοτούσαν και κυβερνούσαν με δολοφονίες και ηθικές εξοντώσεις όσων σήκωναν κεφάλι.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Κωλέττης που επιδιδόταν σε ελεεινές συνωμοσίες εξουδετερώνοντας και ηθικά προσωπικότητες, όπως τον Οδυσσέα Ανδρούτσο που δολοφόνησαν ο Γκούρας κι ο Μαμούρης (Μαρτυρία Τέρπου Παπαδόπουλου στο Παρίσι), ενώ τον είχαν σιδηροδέσμιο στην Ακρόπολη, κατασυκοφάντησε τη Μαντώ Μαυρογένους, που δαπάνησε όλη την περιουσία της στον αγώνα κι έμεινε πάφτωχη.
Ο ίδιος ζούσε κατά διαστήματα στο Παρίσι ντυμένος με φουστανέλες, κυνηγώντας κυρίες! Τακτική που επεδείχθη και μετά από δεκαετίες, όπως με τον Πιούριφοϊ στη δεκαετία του πενήντα, που πρωτοστάτησε στην εκτέλεση του Μπελογιάννη (1952) και στη θανατική καταδίκη του Πλουμπίδη (1954). Ο Κωλέττης θυμίζει τον Σατωμπριάν που χαρακτήρισε τον Ταλλεϋράνδο «μεταξωτή κάλτσα γεμάτη βόρβορο. Έγινε πλούσιος πουλώντας εκείνους που τον αγόρασαν»!…
Στην εξέλιξη των γεγονότων του 19ου αιώνα, οι ξένοι εξανάγκασαν την Ελλάδα να αναμειχθεί στον Κριμαϊκό πόλεμο (1854). Να μη λησμονούνται οι εισβολές των Αγγλογάλλων στα ελληνικά εδάφη, οι εκβιαστικοί εμπορικοί αποκλεισμοί, με συνέπειες τους λιμούς του πληθυσμού και τις συνεπαγόμενες οικονομικές καταστροφές. Επίσης η τρίχρονη κατοχή του Πειραιά, ο βομβαρδισμός των Αθηνών, η πανούκλα που μετάδωσαν τα ξένα στρατεύματα και ο αποδεκατισμός του κόσμου.
Στον πόλεμο του 1897 πρωτοστάτησαν οι Γερμανοί, εκπαιδεύοντας στρατιωτικά τους Τούρκους, εφοδιάζοντας τον στρατό τους με σύγχρονο οπλισμό Κρουπ και διοικώντας τις τουρκικές δυνάμεις. Εν τέλει αναμείχθηκαν οι Άγγλοι για ειρηνική διευθέτηση (!) που συνεπαγόταν δάνεια για αποζημιώσεις.
Αργότερα δεν ήταν άσχετοι οι ξένοι στις επιπλοκές στα αναπτυξιακά προγράμματα Τρικούπη και στη πτώχευση του 1893. Ο πρωθυπουργός αυτοεξορίστηκε στη Γαλλία, σε εσχάτη ένδεια και τον συντηρούσε η Αυστριακή Βαρώνη Μαρία Trautenberg (Τravel and politics in the Near East).
Σημειώνω τους εκβιασμούς της δεκαετίας 1910 και τη Γερμανική συνωμοσία στη δολοφονία του Γεωργίου Α΄. Το βασιλιά, που δεν ήταν πρότυπο σωστού ηγεμόνα, σκότωσε στις 5 Μαρτίου 1913 ενώ πήγαινε πεζός να επισκεφθεί τον Γερμανό ναύαρχο Γκόπφεν που ναυλοχούσε στον Θερμαϊκό, στη συμβολή της οδού Όλγας με τη λεωφόρο, ο πράκτορας Αλέξανδρος Σχινάς.
Η υπόθεση φέρνει στη μνήμη τη δολοφονία του Τζων Κένεντυ.(Παλαιότερο άρθρο στον «Φιλελεύθερο»). Στον θρόνο ανήλθε ο γιος του Κωνσταντίνος που σπούδασε στη Γερμανία, ήταν γαμπρός του Κάϊζερ και θαυμαστής της Γερμανικής πολεμικής.
Υποχωρούσε ο στρατός το 1897 κι εκείνος με τ’ αδέλφια του γλεντοκοπούσαν με την ομάδα των Αγγλίδων νοσηλευτριών που κατάφθασαν στην Ελλάδα και καταβρόχθιζαν Μεγάλη Παρασκευή αρνιά οβελία.
Ο άλλος γιος, ο Ανδρέας, ήταν αντιστράτηγος στρατευμάτων και ευθυνόταν για την ανυπακοή και τη διάσπαση της γραμμής και για τα αίσχη της περιοχής Σμύρνης- Αϊδινίου. Όταν ο Βενιζέλος πληροφορήθηκε τα έκτροπα στο Παρίσι, ευχόταν να είχε πεθάνει!…
Η Αγγλία έσυρε την Ελλάδα στους Παγκοσμίους Πολέμους. Αρνήθηκε φιλοξενία 55χιλιάδων στρατευσίμων στην Κύπρο για εκπαίδευση, αρνήθηκε μετακίνηση της Κυβέρνησης στο νησί, προκάλεσε τις μάχες της Κρήτης για να αποτρέψει απόβαση των Γερμανών στην Αγγλία και μετά την απελευθέρωση οι Αγγλικές δυνάμεις «κατέλαβαν» την Αθήνα με τα τανκς του Σκόμπι, όπου κατήλθαν και οι Αμερικανικές δυνάμεις του Βαν Φλητ.
Εξ άλλου, οι Άγγλοι (Τσιώρτσιλ) εξώθησαν στον εμφύλιο σπαραγμό με τα Δεκεμβριανά του 1944. Κατά Δαμασκηνό 65 χιλιάδες οι νεκροί. Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η Ελλάδα έχασε 450.000 στις μάχες με τους Γερμανούς και 1.000.000 από τις κακουχίες στην κατοχή. Οι συνέπειες στις γεννήσεις εφιαλτικές (μαρτυρία δρα Νίκου Μαλακουνίδη). Έπαυσαν να γεννούν οι Ελληνίδες, ο πληθυσμός παρέμεινε στάσιμος στα 10 εκατομμύρια, όταν αυξάνονταν οι Τούρκοι από 30 σε 80 εκατομμύρια.
Οι Γερμανοί μετέτρεψαν την Ελλάδα σε κόλαση με τις μαζικές εκτελέσεις, τους κτηνώδεις βιασμούς και την καύση γυναικών και παιδιών που είχαν κακοποιήσει. Εξολόθρευσαν εκατοντάδες χωριών σ’ όλη την επικράτεια από Κρήτη μέχρι Μακεδονία. Παράλληλα οι Άγγλοι βομβάρδιζαν τα πλοία που μετέφεραν τρόφιμα για να λιμοκτονούν οι Έλληνες και να επαναστατούν κατά των Γερμανών!
Ο ανθελληνισμός μαρτυρείται και από τα Συνέδρια της εποχής και η συνέχειά του αλαλάζει σύγχρονα επί Μέργκελ…
Γιάννης Χρ. Σπανός
Φιλόλογος – Ιστορικός, Δημοσιογράφος. Αρχισυντάκτης – αρθρογράφος εφημερίδων της Λευκωσίας, Αθηνών και Θεσσαλονίκης και ραδιοτηλεοπτικών δικτύων Κύπρου και Ελλάδας. Συγγραφέας 48 βιβλίων, φιλολογικών, ιστορικών, μυθιστορημάτων και δραματικών θεατρικών έργων, χιλιάδων άρθρων και ερευνών.
