Να αποκαθάρει τώρα τη σαπίλα. Μπορεί. Ας το τολμήσει. Η συνείδηση φωνάζει. Η ιστορία καρτερεί…
Οι επαναλαμβανόμενες παγίδες στη διπλωματική σκακιέρα είναι δόλιες κινήσεις παραπλάνησης του αντιπάλου και τελικής αισίας κατάληξης του παιγνιδιού. Και οι άγρυπνες συνειδήσεις αποφεύγουν εμπλοκή σε τέτοιες παγιδεύσεις. Όπως ο αξέχαστος Φιλόλογος Σάββας Παύλου, άντρας με ακεραιότητα σκέψεων και πεποιθήσεων, με επίγνωση του ατομικού του ρόλου στην εξέλιξη υπαρξιακών κινδύνων.
Γνώριζε την θλιβερή κατάντια μετοίκων που χρηματίζονται από τις ξένες μυστικές υπηρεσίες, για να υπηρετούν αλλότρια συμφέροντα, να αποκτούν περιουσίες που δεν δικαιολογούνται από τις αντιμισθίες τους, ούτε αιτιολογούνται από προίκες πολύφερνων νυμφών. Ερευνούσε ο φίλος φήμες, πληροφορίες, γεγονότα και αναλόγως καθόριζε τη δική του ευθύνη στην ιστορία. Κι όταν του τηλεφώνησε από το κλεινόν άστυ Αθηναίος δημοσιογράφος τηλεοπτικής προβολής, του οποίου το όνομα συμπεριλαμβανόταν στους καταλόγους των υπόπτως αμειβομένων, με πρόταση να συμμετάσχει σε δημόσια τηλεοπτική συζήτηση περί του σχεδίου Κόφυ Ανάν (2004), αρνήθηκε, πριν συνεχίσει ο άλλος.
Τον έκοψε, με την παρατήρηση ότι η αξιοπρέπειά του και η ελληνική του συνείδηση δεν του επέτρεπαν συμμετοχή σε τέτοια άτιμα κόλπα. Του ζήτησε, μάλιστα, να μην τον ενοχλήσει πια με δόλιες «προσκλήσεις». Γνώριζε τις εξαγορές των συνειδήσεων στα παζάρια ξεπουλήματος των πατρίδων. Και κατακεραύνωνε τους ενεχομένους σε παρόμοιες απάτες. Ήξερε και τα μέσα, όπως τους δανεισμούς χρημάτων, τις γαργαλιστικές προσφορές, τις αγορές τέλος πάντων.
Αλλωστε έτσι άρχισαν οι ξένοι τις παρεμβάσεις στην ελληνική πολιτική ζωή και τις μεθόδους. Το 1825 οι Άγγλοι, την εποχή του Ντισραέλι, απεφάσισαν να ενισχύσουν την αγωνιζόμενη για λευτεριά «Ψωροκώσταινα», με δάνειο 2 εκατομμυρίων χρυσών λιρών. Στην Ελλάδα έφθασαν τα αποφάγια 190 χιλιάδων που τα έφαγαν ο Γκούρας, ο Κωλέττης και η παρέα των Μαυρομιχαλαίων, φονιάδων του Καποδίστρια και συνεργών στην καταδίκη του Κολοκοτρώνη σε θάνατο!
Ο Κωλέττης, που διετέλεσε και πρωθυπουργός(!) ήταν και ο ηθικός αυτουργός της δολοφονίας του Οδυσσέα Ανδρούτσου και των εναντίον του αγωνιστή συκοφαντιών, της κακοφημίας εξόντωσης της Μαντώς Μαυρογένους και άλλων που δεν τον προσκυνούσαν. Περιόδευε και εις Παρισίους με φουστανέλα και ακόλουθος κυριών της «υψηλής κοινωνίας»!
Οι πολύπειροι ξένοι ήταν ειδικοί σε τέτοιες ιστορίες. Δέσμευαν και εκμεταλλεύονταν τους αγοραζομένους. Στο περιθώριο του σχεδίου Κόφυ Ανάν, λέγεται πως Άγγλοι διέθεσαν 60 εκατομμύρια για εξαγορές ανθρώπων. Μάλιστα ήταν τόσο γαργαλιστικές οι προσφορές που μετέτρεψαν κάποιους σε ζήτουλες!. Ο Καρκαβίτσας θα πρόσθετε στον «Ζητιάνο» και νεοκυπριακά κόλπα.
Η ίδια τακτική εφαρμόστηκε και στην εξέλιξη της πολιτικής ιστορίας. Δάνειζαν για να εξαγοράζουν εξουσίες ( 1825, 1843, 1856, 1893) με συνέπειες τις οικονομικές καταβαραθρώσεις, τις πολιτικές ντροπές, τις πτωχεύσεις. Μήπως το οικονομικό συμφέρον δεν υπήρξε το κίνητρο εξασφάλισης υποστήριξης στην νεοπαγή Κυπριακή Πολιτεία, όταν αδέκαροι μετοίκησαν σε αρχοντικά κι έγιναν οικονομικοί, πολιτικοί και κοινωνικοί παράγοντες; Πάρκαραν τα «Πόντιακ» πλάϊ στα ονήλατα κάρα! Και ανελάμβαναν ρόλους Μαικήνων, για ραδιοφωνικά αστέρια, προαγωγές και εκβιασμούς, ενώ δεν απέκλειαν συνέργειες σε πολιτικά εγκλήματα.
Αν ο ιστορικός ερευνήσει τις οικογενειακές προελεύσεις νεοπλούτων που εισήλασαν έρποντες τότε στα υψηλά δώματα, θα ανακαλύψει τις αποκρουστικές αλήθειες της σύντομης πολιτικής ιστορίας του «κράτους του θεού» και ασφαλώς τις εξαρτήσεις γνωστών οικογενειών από ξένα κέντρα επιρροών. Και θα καταπλαγεί από τις διαπιστώσεις των παρεμβολών στις πανωλεθρίες του άμοιρου Κυπριακού Ελληνισμού. ( Διακοπή Παθητικής Αντίστασης, συμφωνίες Ζυρίχης- Λονδίνου 1959, αιματηρές συγκρούσεις 1963, 64, 65, Πράσινη Γραμμή 1964, σπείρες τρομοκρατίας όπως «ΚΙΤΕΜΠ», «Καράτσετε», «Βολκάν», «Τ.Μ.Τ» (1955- 57), εμπρησμοί οδού Ερμού Λευκωσίας, προβοκάτσιες 25 Μαρτίου 1958, Ομεριέ, Γρ. Τύπου 7.6.58, διχοτόμηση πρωτεύουσας, απόρριψη σχεδίου λύσεως, πολιτικά εγκλήματα ένθεν και εκείθεν της γραμμής αντιπαράταξης (1961, 62, 73, 1996), (Νεοκλής, Νούρος, Παντελίδης, Αυγουστή, Πισσούριος, Γκιουρκάν, Χικμέτ, Καβάζογλου – Μισιαούλης, Ανταλί) κατάπνιξη της συμφωνίας Γ΄ Βιέννης 1975 – προδοσία Καρπασίας, συνωμοσία Κοφίνου και αποχώρηση ελληνικής μεραρχίας Νοέμβριο 1976, διωγμοί αντιπολιτευομένων, φυλακίσεις δημοσιογράφων (Ιούλιος- Αύγουστος 1973), λεηλασίες και κλείσιμο εφημερίδων, καταδίκες και φυλακίσεις αρθρογράφων – πολιτευομένων (Πολύκαρπος Ιωαννίδης, Τάκης Ευδόκας), ξυλοδαρμός πολιτικών αντιπάλων ( Δέρβης, Πολυδωρίδης), απαγωγές (Φαρμακίδης, Κωνσταντινίδης), κατάπτυστη ευνοιοκρατία και πλουτισμός, αναγκαστικές εξορίες κ. ά. π.).
Καταληκτικά, η πρώτη περίοδος της πολιτικής ζωής στην νεοπαγή Δημοκρατία, υπήρξε νηπιώδης, γενετικά άρρωστη, στερημένη αρχών και ιδανικών, σοβαρότητας και ευθύνης. Τα πρώτα εκείνα χρόνια εμβολίασαν και διέφθειραν την μετεπαναστατική κοινωνία, με οδυνηρή συνέπεια την επικράτηση διεφθαρμένων κυκλωμάτων που χειραφετούσαν τον ιδιωτικό και τον δημόσιο βίο, με επιδίωξη την καταστροφή σταδιοδρομιών, την υποταγή σε δικτατορικές θελήσεις συμφερόντων και διαφθορών, υποβάθμιση της ιδέας της πατρίδας.
Αυτά προκάλεσαν την Κόπρο του Αυγείου στις αναθυμιάσεις της οποίας είναι καταδικασμένη να επιβιώνει η μαρτυρική Κύπρος. Αυτή την κατάρα καλούνταν από τη συνείδηση της πατρίδας να καθαρίσουν οι εξουσίες της εξηκονταετίας. Δεν τα κατάφεραν. Το μακρύ χέρι της διαφθοράς έπνιγε την υποχρέωση. Φοβούνταν. Και τώρα η ευθύνη πέφτει στους ώμους του Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη. Ο Λαός τον εξέλεξε με ποσοστό 58% πριν 3 χρόνια. Τώρα η υποστήριξη υπολογίζεται στον μεγαλύτερο βαθμό συγκριτικά με προηγούμενες προεδρίες. Και οι δημοσκοπήσεις συνιστούν συλλογική εντολή. Να αποκαθάρει τώρα τη σαπίλα. Μπορεί. Ας το τολμήσει. Η συνείδηση φωνάζει. Η ιστορία καρτερεί…
σημ. Στην κύρια φωτογραφία μας ο ήρωας της Ελληνικής Επανάστασης Οδυσσέας Ανδρούτσος. Μετά από σκευωρία των κυβερνητικών Μαυροκορδάτου και Κωλέττη φυλακίστηκε στο φρούριο της Ακρόπολης, όπου και δολοφονήθηκε στις 5 Ιουνίου 1825.
Γιάννης Χρ. Σπανός
Γεννήθηκε στη Γιαλούσα της Κύπρου. Φιλόλογος – Ιστορικός, Δημοσιογράφος. Αρχισυντάκτης – αρθρογράφος εφημερίδων της Λευκωσίας, συνεργάτης εφημερίδων Αθηνών και Θεσσαλονίκης και ραδιοτηλεοπτικών δικτύων Κύπρου και Ελλάδας.
Συγγραφέας 48 βιβλίων, φιλολογικών, ιστορικών, μυθιστορημάτων και δραματικών θεατρικών έργων, χιλιάδων άρθρων, ερευνών, μελετών και 20 ταινιών.
