Σύγκριση Ελλάδας – Τουρκίας
Σήμερα θα παρουσιάσουμε το θέμα της αεροπορικής παρουσίας στο Αιγαίο στην βάση ποσοτικών μεγεθών μόνο. Όσο αφορά τις Δυνάμεις σε μαχητικά αεροσκάφη πρώτης γραμμής και μια πιθανή εικόνα μέχρι το 2027.Σύγκριση Ελλάδας – Τουρκίας
Την δεκαετία του 1980 ο στρατιωτικός τύπος έγραφε ότι το ΓΕΑ είχε θέσει ως «οροφή ασφαλείας» για την κάλυψη κάθε αεροπορικής τρύπας, τον «μαγικό» αριθμό των 300 μαχητικών.
Τον αριθμό αυτό σίγουρα σήμερα δεν τον καλύπτει αλλά ούτε και στην επόμενη δεκαετία θα μπορέσει να τον φτάσει. Αντίθετα θα είναι ακόμη μικρότερος ο συνολικός αριθμός των μαχητικών, λόγω δυο σημαντικών παραγόντων. Την οικονομική στενότητα και της πολλαπλότητας των ρόλων των σύγχρονών αεροσκαφών.
Μια γρήγορη ιστορική αναδρομή για τους μεγάλους αριθμούς και τα αεροσκάφη που ήταν ενός ή το μέγιστο δυο ρόλων.
Έχουν αλλάξει πολλά…
Πέρασε ανεπιστρεπτί η περίοδος που η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία ήταν «στις δόξες της» αφού έφθασε κάποτε να παρατάσσει μέχρι και 110 βομβαρδιστικά μακράς ακτίνας δράσεως Α7 ΚΟΡΣΑΙΡ.
Η σημερινή εικόνα είναι εντελώς διαφορετική και περιορίζεται σε τρεις τύπους με μικρότερο αριθμό μονάδων.
Στα F16 τα οποία είναι σε τέσσερεις διαφορετικές εκδόσεις με οροφή 152 (BLOCK 30,50,52,52 ADVANCED)
Τα 35 εκσυγχρονισμένα ΦΑΝΤΟΜ.
Και τέλος τα 41 Δελταπτέρυγα ΜΙΡΑΖ που είναι σε δυο εκδόσεις.
Το σύνολο της αριθμητικής αυτής δύναμης είναι 228.
Μέχρι κα το ήμισυ της δεκαετίας θα αποσυρθούν λόγω παλαιότητας, συντήρησης και κόστους,
32 F16, 35 ΦΑΝΤΟΜ, και 17 ΜΙΡΑΖ σύνολο 84.
Άρα από την υφιστάμενη δύναμη θα παραμείνουν 144. Όλα τα εναπομένοντα F16 θα υποστούν πλήρη η μερικό εκσυγχρονισμό.
Για μερική κάλυψη αυτού του κενού μελετώνται διαφορά σενάρια που ο βαθμός υλοποίησης τους θα εξαρτηθεί από δυο παράγοντες: Από τον βαθμό επιθετικότητας της Τουρκίας και από την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας μας.
Το πρώτο σενάριο είναι η απόκτηση 12-24 F35b
Δεύτερο σενάριο είναι η απόκτηση δυο μοιρών RAFALE(40)
Άρα η «οροφή» θα κυμανθεί από 156 μέχρι 184.(Μέσος όρος τα 170).
Τα νούμερα για τους τούρκους
Όμως ας δώσουμε και μια γενική εικόνα της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας:
Η σημερινή αριθμητική της οροφή είναι 293 μονάδες 239 F16 και 54 εκσυγχρονισμένα Φάντομ.
Μέχρι το 2025-2027 θα αναγκασθεί να αποσύρει σίγουρα τα 55 Φάντομ. Από τα 239 πιθανόν να αναγκασθεί να αποσύρει και 64 F16.
Tα κύρια σενάρια που τρέχουν στο τραπέζι είναι δυο και αυτά θα εξαρτηθούν από, τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις και από την οικονομική κατάσταση τους.
Σενάριο 1: πλήρη ή μερική υλοποίηση του προγράμματος των 100 F35. Το σενάριο αυτό θα υλοποιηθεί με απόσυρση η πώληση των 64 F16 για εξοικονόμηση κονδυλίων.
Σενάριο 2: εκσυγχρονισμός των 64 F16
Σενάριο 3: μεικτό σενάριο (1+2).
Άρα η «οροφή» τους θα κυμανθεί από 239-339 (Μέσος όρος τα 289).
Το εφικτό για την Ε.Π.Α.
Η δική μου εισήγηση είναι να υλοποιηθεί μόνο το σενάριο των δυο μοιρών RAFALE και να ολοκληρωθεί ο εκσυγχρονισμός του συνόλου των 152 F16 σε block 70 και των 17 ΜΙΡΑΖ της παλαιότερης έκδοσης σε 2000-5.
Σε αυτή την κρίσιμη οικονομική στενότητα η αγορά F35 θα γονατίσει την χώρα οικονομικά. Έτσι η οροφή θα ανέλθει στις 193 μονάδες αεροσκαφών 3,5 μέχρι 4,5 γενεάς.
Το σημερινό μου άρθρο είναι αφιερωμένο στην μνήμη των ηρώων των «τριών Αδελφάδων» ΕΟΚΑ-ΠΕΚΑ και ΑΝΕ.
Μάρκος Λιασίδης
Σημ. Οι στρατιωτικοί αναλυτές υποστηρίζουν πάντως , ότι στον τομέα της αεροπορικής ισχύος, η Ελλάδα έχει να αντιμετωπίσει την απόλυτη ανατροπή οποιασδήποτε ισορροπίας, αν τελικά η Τουρκία αποκτήσει αεροσκάφη πέμπτης γενιάς τύπου F-35. Απλούστατα διότι τα F-35 δεν γίνονται ορατά στα αντίπαλα ραντάρ, παρά μόνο όταν είναι πλέον αργά.
Στην Αθήνα γίνονται εδώ και καιρό σκέψεις για παραγγελία μιας μοίρας (25-30) αεροσκαφών F-35. Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν βρίσκεται στον άμεσο ορίζοντα. Βασική προϋπόθεση είναι μια συμφωνία με τις ΗΠΑ για ένα πολυετές πλάνο πληρωμών.
