Από ανεξαρτησίας το 1828, την Ελληνική πολιτική έδερνε σαν χρόνια κατάρα η εξάρτηση από τον ξένο παράγοντα. Επικρατούσε το απεχθές φαινόμενο της ξενοκρατίας. Και όπως επανειλημμένα έγραψα, οι ξένοι συμμετείχαν στη ναυμαχία του Ναυαρίνου, 20 Οκτωβρίου 1827, με προφανή σκοπό να εξουσιάζουν την Ελλάδα στον άπειρο χρόνο.
Στο μονοήμερο παιγνίδι εκείνο στα νερά του Ναυαρίνου, ναι μεν αποφασίστηκε η ανεξαρτησία που κατάπινε για εφτά χρόνια, από το 1821, το ελληνικό αίμα, αλλά στην πολιτική έκβαση υπερίσχυσε η Βρετανική διπλωματία έναντι της Γαλλικής και της Ρωσικής. Βέβαια οι Έλληνες πρόλαβαν και κάλεσαν κυβερνήτη τον Ιωάννη Καποδίστρια, πρώην υπουργό εξωτερικών της Ρωσικής αυτοκρατορίας, προσωπικότητα διεθνούς κύρους και αναγνώρισης, αλλά οι Άγγλοι και οι Γάλλοι φρόντισαν για τη δολοφονία του, με όργανα τους Μαυρομιχαλαίους.
Οι Μαυρομιχαλαίοι Κωνσταντής με σφαίρες κι ο Γεώργιος με μαχαιριές, σκότωσαν τον κυβερνήτη στα σκαλοπάτια του Αγίου Σπυρίδωνα του Ναυπλίου το πρωϊ της 27ης Σεπτεμβρίου 1831, οπότε άρχισε η ξενοκρατία στην Ελλάδα της Πελοποννήσου, της Στερεάς και νησιών. (Τον Κωνσταντή λύντσαρε το πλήθος –τον πυροβόλησε ο Φωτομάρας- και τον Γεώργιο τον βρήκαν κάτω από το κρεβάτι του Γάλλου προξένου ( Πανεπιστημιακές διδασκαλίες Απόστολου Δασκαλάκη 1961). Την υποστήριξή του ανέλαβε ο Άγγλος Ed. Masson, αργότερα εισαγγελέας εναντίον του Κολοκοτρώνη, αλλά ο Γεώργιος εκτελέστηκε με απόφαση του δικαστηρίου).
Έκτοτε τυραννούσε η ξενοκρατία. Επέβαλλε βασιλιάδες, πρωθυπουργούς, σχημάτιζε κυβερνήσεις, κυριαρχούσε με τη βούλησή της, μετέτρεπε την Ελλάδα σε προτεκτοράτο. Σχηματίστηκαν 3 κόμματα. Το Αγγλικό, το Γαλλικό και το Ρωσικό με τον Μαυροκορδάτο, τον Κωλέττη και τον Κολοκοτρώνη. Ο Κωλέττης κυβέρνησε ένα χρόνο 1834-35 και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι με τη φουστανέλα του σαν επιβήτορας κυρίας της ελίτ.
Ο Αυγουστίνος Καποδίστριας του Ρωσικού διετέλεσε πρωθυπουργός 1831-33, μετά το θάνατο του αδελφού του κι ύστερα κατίσχυσαν αγγλόφιλοι. Ο Μαυροκορδάτος 5 φορές πρωθυπουργός, ο Δημήτριος Βούλγαρης ο επιλεγόμενος Τζουμπές 8 φορές και άλλοι κατά μικρότερα χρονικά διαστήματα.
Μάλιστα στα χρόνια του Τζουμπέ η κομματική τρομοκρατία με τους μισθωτούς λήσταρχους, τη βία, τη νοθεία και τους φόνους, στιγμάτισαν τον πολιτικό (;) βίο. Και στις βασιλικές δυναστείες από Γερμανούς βασιλιάδες δυνάστευε η ξενοκρατία και κυρίως ο αγγλικός παράγοντας. Οι Άγγλοι τους επέλεγαν, με εξαίρεση τον Κωνσταντίνο του διχασμού και της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922, που ανήλθε στο θρόνο μετά τη δολοφονία από τις Γερμανικές μυστικές υπηρεσίες του φίλαγγλου πατέρα του στη Θεσσαλονίκη (5.3.1913) .
Δείγματα της ξενοκρατίας και των οργάνων της οι 4 από τις 5 χρεοκοπίες. Επί Όθωνος και Βαυαρών 1827,1832,1843 και επί Γεωργίου Α΄1893 του περιφερόμενου εραστή των Αθηνών, πατέρα του Ανδρέα της Μικρασιατικής Καταστροφής, του «Πασατέμπου» και του Κωνσταντίνου που οι ξένοι τον έλεγαν Τίνο κι ο Αριστείδης Μπριάν βλάκα. ( Ο αρχιστράτηγος Τίνο κι οι άλλοι πρίγκιπες συναγελάζονταν και γλεντούσαν με τις Αγγλίδες νοσοκόμες ενώ ο Ελληνικός στρατός υποχωρούσε στον βλακώδη πόλεμο του 1897).
Χαρακτηριστική η δήλωση Ανδρέα Κοντόσταυλου : «Κύριε πρόεδρε, εις το ταμείον του κράτους έν μόνον νόμισμα και αυτό κίβδηλον». Συνήψαν δάνειο 2 εκατομμυρίων λιρών αλλά στην Ελλάδα έφθασαν 190 χιλιάδες που φαγώθηκαν από τον Γκούρα και την παρέα! Τα λεφτά έμειναν στην… Αγγλία για τόκους, ομόλογα, συμβολαιογραφικά, μεσιτικά, αγορές, μισθό του Κόχραν, διάφορα και τρία πλοιάρια από τα οποία έφθασε ένα! Τα ίδια όπως και επί Φρειδερίκης. Η ξενοκρατία δάνειζε, έτρωγε τη μερίδα του λέοντος, οι πρίγκιπες κατάθεταν στο εξωτερικό, τα κόκκαλα έγλειφαν οι αυλόδουλοι και ο λαός πλήρωνε όπως πάντα. Κι αν σαν από θαύμα ανέρχονταν στην εξουσία άξιοι πολιτικοί, τους εξόντωναν οι κομματάρχες.
Η ξενοκρατία τον Χαρίλαο Τρικούπη δεν άφησε να εκλεγεί ούτε βουλευτής. Πέθανε στη Νίκαια της Γαλλίας πάφτωχος σ’ ένα ξενοδοχείο που πλήρωνε η Αυστριακή φίλη του. Το ίδιο επεφύλαξαν και στον Βενιζέλο. Πέθανε αυτοεξόριστος στο Παρίσι. Ο Πλαστήρας πέθανε αδέκαρος σ’ ενοικιασμένο σπιτάκι μακριά από το κλεινόν άστυ! Η ξενοκρατία ξανάφερε με ψευτοδημοψήφισμα τον Γεώργιο Β΄ στο θρόνο και καταδίκασε τον Βενιζέλο ερήμην εις θάνατο «επί εσχάτη προδοσία» αφού ο αρχιεπίσκοπός της τον αφόρισε!…
Η Μαύρη Βίβλος των διαιωνιζόμενων εθνικών συμφορών είναι πολυσέλιδη. Τόμοι οι συνέπειες της κατάρας. Πίσω από τις δυστυχίες ας αναζητείται η εξάρτηση από τα ξένα συμφέροντα. Να μη λησμονείται η επιβολή του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου. Δάνεισαν την Ελλάδα για να την κυβερνούν 80 χρόνια. Οι τραπεζίτες, οι δανειστές, η διεθνής κεφαλαιοκρατία, δάνειζαν και ταυτόχρονα υπονόμευαν τη χώρα. Και ναι μεν ο λαός θιγόμενος διαμαρτυρόταν και ήθελε την αποπομπή των δανειστών, αλλά κατόπιν εορτής. Γι’ αυτό ο καθηγητής Ανδρέας Ανδρεάδης είπε: « Εφ’ όσον η κοινή γνώμη εξαφθείσα ουδεμίαν εδέχετο ανάμειξιν των δανειστών, έπρεπε να πληρώσωμεν την κακώς εννοουμένην ταύτην ευθιξίαν δι υλικών θυσιών, της παροχής κρειττόνων όρων».
Αυτή η κατακλείδα ας συνδεθεί με τα τρέχοντα. Όταν οι ξένοι δεν κυβερνούν με πολιτικά παιγνίδια, το κατορθώνουν οικονομικά, επιβάλλοντας κράτος εν κράτει…
Γιάννης Χρ. Σπανός
Γεννήθηκε στη Γιαλούσα της Κύπρου. Φιλόλογος – Ιστορικός, Δημοσιογράφος. Αρχισυντάκτης – αρθρογράφος εφημερίδων της Λευκωσίας, συνεργάτης εφημερίδων Αθηνών και Θεσσαλονίκης και ραδιοτηλεοπτικών δικτύων Κύπρου και Ελλάδας. Συγγραφέας 55 βιβλίων, φιλολογικών, ιστορικών, μυθιστορημάτων και δραματικών θεατρικών έργων, δεκάδων χιλιάδων άρθρων, ερευνών, μελετών και ταινιών.
Αγωνιστής του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, καταζητήθηκε από τους Άγγλους, κρατήθηκε στα Στρατόπεδα Συγκέντρωσης 1957- 59, εθελοντής των αγώνων που ακολούθησαν.
Τιμήθηκε από Προέδρους της Δημοκρατίας για το συγγραφικό του έργο. Ως άξιος της πατρίδος από τον Διγενή για την αγωνιστική προσφορά του στην πατρίδα. Από το ΣΙΜΑΕ ( Υπ. Παιδείας και Πολιτισμού ) με το μετάλλιο Ελευθερίας. Από οργανωμένα σύνολα στην Κύπρο και την Ελλάδα. Παμψηφεί εκλελεγμένοςΠρόεδρος του Συνδέσμου Πολιτικών Κρατουμένων της ΕΟΚΑ.
