Μια μικρή συμβολή
Σημείωση πρώτη
Είναι ανάγκη να αληθεύει ο βίος μας όσο μπορούμε. Πολυετείς διαδικασίες καταγραφών προβλημάτων υποδομής και ασφάλειας στα σχολεία έχουν προσφέρει πολυμερή και εκτενή γνώση στα αρμόδια σώματα και στους καθ ύλην αρμόδιους.
Με βάση την νομοθεσία και τις διαδικασίες η καταγραφή αυτή των διευθυντών των σχολείων αποτελεί το θεμέλιο για τον καταρτισμό των προυπολογισμών για έργα στις υποδομές της Εκπαίδευσης μας.
Τα έργα αυτά μικρά και μεγάλα εμπλέκουν και τις Τεχνικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας. Ενός οργανισμού του οποίου δεν γνωρίζω την διαδικασία λειτουργίας. Οι έχοντες ευθύνη να τον εποπτεύσουν ας αποφανθούν.
Πολλούς αγωνιώδεις διαλόγους
Διάλογους για τη λειτουργία υλοποίησης έργων προστασίας και ασφάλειας στην Εκπαίδευση μας έχουμε παρακολουθήσει αρκετούς από το 1989 και εντεύθεν. Το όλο πλαίσιο έχει δεχτεί πλειστάκις προτάσεις βελτίωσης και αγωνιώδεις εκκλήσεις για καθηκόντως δράση.
Σε αγωνιώδεις διαλόγους με ποικίλους εταίρους της Εκπαίδευσης. Ξέρουν οι δεκάδες φίλοι… Ακούσαμε πολλές παραδοχές για τις δυσκολίες και τις ελλείψεις. Όλα αυτά συνήθως κατ’ ιδίαν.
Δημοσίως υπήρχε μια ατολμία. Χρειαζόταν σύγκρουση και ρήξη με μια πολυετή νοοτροπία με κέντρο τη Λευκωσία και μια σειρά κατεστημένων συμπεριφορών που είχαν συγκεκριμένα αποτελέσματα. Η καταγραφή χρειάζεται σελίδες.
Τα αναπτύξαμε πλειστάκις σε συλλογικά σώματα προφορικώς και γραπτώς. Σε σειρά υπομνημάτων σε συσκέψεις με αρμόδια πρόσωπά με κόστος προσωπικό βαρύ.
Είχαμε προειδοποιήσει…
Κατά τα τελευταία έτη μετά από τραγικά συμβάντα έχουν ακουστεί πολλά. Τα μέσα ενημέρωσης περιπτωσιακά και επιθετικά ερωτούν. Είναι εμφανές ότι αγνοούν το νομικό πλαίσιο και την πολύεπίπεδη πραγματικότητα κατά πόλη, επαρχία ,χωριό ,Δήμο ή μεγάλη κοινότητα…
Αν θέλουμε να βελτιωθούν οι συνθήκες ασφαλείας πρέπει να μελετήσουμε σε βάθος την πληροφόρηση που φτάνει από όλα τα σχολεία, όλες τις επαρχίες και την ύπαιθρο. Να αρθούν οι διακρίσεις. Να ληφθούν μέτρα σε όλη την Κύπρο.
Κύπρος δεν είναι μόνον η Λευκωσία. Να βοηθηθούν όλες οι Εφορείες ισότιμα. Έπειτα ουδείς ομιλεί για τις αντισεισμικές αναβαθμίσεις. Για τις γερασμένες ηλεκτρικές εγκαταστάσεις.
Για τα γερασμένα κτίρια…
Ποιος αποφάσιζε όλα αυτά τα χρόνια για τα αναπτυξιακά κονδύλια υποδομών. Υπάρχει η αντίληψη ότι επαρχίες ολόκληρες αδικούντο, για αυτό και τα σχολεία τους έχουν περισσότερες
εστίες κινδύνων.
Αυτά με καλό λογισμό και με σεβασμό στην αλήθεια και τη θεσμική της διάσταση.
Γιάννης Πεγειώτης
