Οινομαγειρίον ωσάν την ταβέρνα Του Καχριμάνη

Θύμισες Πολιτισμός

Ο κούττουκος μες τη νησκιά, η ώρα ανάμιση που εκλείσαμεν το τραπέζιν, κόμα έστεκεν τζιαι έβραζεν το οινομαγειρίον της επαρχιακής πόλεως τζιαι εζέσταινέν τις βασανισμένες ψυσιές των θαμώνων τζιαι του άρχοντος ευγενούς ταβερνιάρη με τον πάγκον του διαλόγου τζιαι τα τραπέζια των παρέων των ποικιλων τζιαι των ομιλούντων περί θεμάτων διαφόρων εν αγάπη και ομονοία.

Μες τον καφενέν τζιαι στην ταβέρναν την λαικήν δεν εισέρχονται οι μεγάλες διαφορές. Μένουν για τις ώρες του φωτός. Τα λαϊκά πρωτινά βράδυα είναι ώρες παρηγορίας και συναντήσεως.

Ένα βράδυ τα ήπια άχρι πρωίας με ένα ιδεολογικό μου αντίπαλο, έλεγε μια παλλιά καραβάνα σε ένα πάγκο μαειρκού. Που τότες ήμουν πιο αθρώπινος μαζί μου. Ύστερά στην μεγάλη μου θλλίψη αυτός με συνέτρεξε. Με γύριζε δυο μήνες τα ταβερνεία μέχρι να βρω τα πόθκια μου…

Τζιαι πάντα ελάλεν μου. Ρε εσού πας την τάβλα είσαι πρωτινός. Είσαι Μικρασιάτης. Είσαι περίτου Έλληνας χρισκιανός που μέναν. Εν άντεξα τζιαι είπα του. Έτσι εν η μάνα μου στο χωρκόν αννοίει τις εκκλησιές τζιαι ταίζει τρία χωρκά με τα, Κοπιάστε της.

Ένα μεσάνυχτον ο δάσκαλός λαλεί μου. Τούτο το μαειρκόν εν σαν τη μπακαλοταβέρναν του Καχριμάνη στας Αθήνας όπου επαρηγορήτο ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης ο Αρχηγός των Πρωτινών. Ο Καχριμάνης ο ευγενής, είσιεν το καλύτερον κρασίν της Ελλάδος το έτος 1900.

Ο υιός του ο ποιητής Γεώργιος Καχριμάνης έγραψε έναν ποίημάν δια τα Χριστούγεννα του Παπαδιαμάντη. Όταν το εθκιάβασα λαλώ. Κύριε έλεησον τούτος πρέπει να εγνώρισεν τον Κυρ Αλέξανδρον. Ύστερα έμαθα πως του ετοίμαζε την τράπεζα εις το μυθικόν μαγαζίν του πατρός του

Ήτο κορυφαίος δικαστικός. Πληρωνέ εξ ιδίων τα χρέη των γιαγιάδων της ανέχειάς δια να αποτρέψει τας εξώσεις των σκληρόκαρδών νοικοκυραίων.

Ήτο ο υιός του ανθρώπου Καχριμάνη που συνέτρεχε κρυφίως τον διδάσκαλον όλων των Ελλήνων και την παρηγορίαν όλων των μοναχικών και πληγωμένων του βίου. Εσυνέγραψεν και έναν ποίημαν με τίτλόν Εξ ιδίων. Πολύ συγκινητικόν δια χειρός Γ. Καχριμάνη ποιητού εις το περιόδικόν «ΑΚΤΙΝΕΣ»

Ο κούττουκος ακόμα αφταίννει στην νησκιάν του έμορφού οινομαγειρίου…

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ