Απαραίτητη η πολιτική σύμπνοια των κομμάτων

Αρθρογραφία Εθνικά

Ο Έλληνας πολίτης, τα τελευταία είκοσι χρόνια, εισπράττει συνεχώς αρνητικές θέσεις και ταπεινώσεις της πατρίδος του για τα εθνικά και οικονομικά του θέματα στο διεθνή πολιτικό στίβο.

Νοιώθει ο θυμόσοφος λαός μας θλίψη διότι, η εξωτερική πολιτική ακόμη και η Εθνική Άμυνα, συνεχίζουν να βρίσκονται καίτοι άλλαξε η Κυβέρνηση, σε αδιατάραχτο τέλμα. Η επί δεκαετίες, ακόμη και σήμερα παρά την φιλότιμη προσπάθεια του πρωθυπουργού, απουσία απόπειρας (σοβαρό σχέδιο), να ταρακουνηθεί το τέλμα δυστυχώς δεν υπάρχει, Έτσι, παρουσιάζεται εύλογο το συμπέρασμα στα σοβαρά θέματα της πατρίδος μας, ότι δεν ενεργούμε με αποφασιστικότητα και απλά παραμένουμε στα λόγια (Συμπολίτευση και αντιπολίτευση).

Ο Ελληνικός λαός αισθάνεται ότι τα εθνικά μας θέματα ακόμη και η Ιστορία μας βρίσκονται παγιδευμένα σε μία ανόητη πολιτική νοοτροπία που επικρατεί στον πολιτικό μας χώρο και βασανιστικά περιορίζει τις πολιτικές δυνάμεις της πατρίδος μας, στην συλλογική, που απαιτείται, προσπάθεια, για την επίτευξη των οραμάτων και των στόχων της πατρίδος μας.

Εδώ δεν υπάρχει περίπτωση πολιτικό κόμμα που βρίσκεται στην αντιπολίτευση να βοηθήσει την Κυβέρνηση σε όποια προσπάθεια και εάν κάμει αυτή. Στον τόπο μας μόνο, τα κόμματα που βρίσκονται στην αντιπολίτευση θεωρούν κύρια, βασική και μοναδική υποχρέωση των, πως θα μειώσουν, αμαυρώσουν και κατηγορήσουν, όποια και αν είναι η προσπάθεια της Κυβέρνησης σε θέματα κοινωνικά, εθνικά οικονομικά κ.λπ. Δεν συμβαίνει μόνο τώρα αυτό είναι, δυστυχώς ένα αμάρτημα που κληρονόμησε η Ελληνική πολιτική ταυτόχρονα με την Εθνική Ελευθερία των Ελλήνων.

Δεν κατόρθωσαν δυστυχώς μέχρι σήμερα καμία πολιτική δύναμη να φέρουν την πολιτική ενότητα, παρά τα τόσα εθνικά πλήγματα που υπέστη το γένος των Ελλήνων εξ αιτίας της έλλειψης αυτής, και παρά την αδήριτη ανάγκη της ενότητας, προς αντιμετώπιση των μεγάλων εθνικών οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων μας. Στην πολιτική νοοτροπία που επικρατεί στον τόπο μας, για τα κόμματα της αντιπολίτευσης, το κόμμα της εξουσίας ουδέποτε είχε επιτυχές έργο, ούτε μία φορά. Και το κόμμα της εξουσίας, με την νοοτροπία του, όλα τα κάμει τέλεια.

Τι να περιμένει κανείς από μία τέτοια πολιτική νοοτροπία. Αυτή η νοοτροπία επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο όταν εισέρχονται στην πολιτική κονίστρα άνθρωποι κατά κανόνα αδοκίμαστοι στο κοινωνικό επαγγελματικό στίβο, ή στην πλειονότητά των είναι εκκολαπτόμενοι στο συνδικαλιστικό χώρο ή τον χώρο των κομματικών νεολαίων.

Ο περιορισμός των ηγετών μας σε όραμα καλύτερης μεταπρατικής διαχείρισης, η έλλειψη προτύπων και παραδειγματισμού της κοινωνίας από τους ηγέτες της, αποκαρδιώνει και εξαλείφει κάθε ελπίδα, που γεννάει εκείνη την ανθρώπινη ποιότητα, την ικανή να μεταβάλει την ηγεσία σε διακονία. Όμως! Το ρεαλιστικό προαπαιτούμενο για έναν ηγέτη είναι ν’ αγαπάει με πάθος αυτό που κάμει και να έχει όραμα για το μέλλον του τόπου.

Μετά τα εν ’ολίγοις παραπάνω αναφερθέντα, είναι δυνατόν η πατρίδα μας, να πάρει γενναίες αποφάσεις, που απαιτούνται, όταν δεν υπάρχει σύμπνοια κομμάτων, τουλάχιστον στα εθνικά θέματα; Π.χ. η μία παράταξη λέει θα πρέπει να φυλάμε τα σύνορα τη πατρίδος μας από τους λαθρομετανάστες ενώ η άλλη παράταξη λέει, όχι! Ανοικτά πρέπει να μείνουν τα σύνορα μας , σε όσους θέλουν να έλθουν στην Ελλάδα και ας είναι από << Από χίλιες καρυδιές καρύδια >>, που λέει ο λαός.

Σήμερα η πατρίδα μας αντιμετωπίζει , μεταξύ άλλων, ένα τεράστιο Εθνικό πρόβλημα στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις. Πως λοιπόν θα αντιμετωπισθεί το πρόβλημα αυτό, με τέτοια πολιτική νοοτροπία που επικρατεί στην Χώρα μας;

Τα διαβήματα και οι διαμαρτυρίες προς τον Ο.Η.Ε, ΝΑΤΟ, και Ε.Ε. είναι καλές, αυτά όμως δεν επαρκούν, διότι η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται να ακολουθήσει Ευρωπαϊκή πορεία και η Ευρώπη σήμερα στερείτε από ηγέτες με ανάστημα. Θα ήταν δε τραγικό να πιστεύουμε ότι οι οργανισμοί αυτοί μπορούν να περιορίσουν τις εγκληματικές ενέργειες της Τουρκίας και μάλιστα σε μια εποχή, που δυστυχώς διοικεί το κεφάλαιο.

Σήμερα οι οργανισμοί αυτοί, ελάχιστα μπορούν να επιτύχουν. Κλασικό παράδειγμα η επίθεση και κατάληψη μέρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, παρά δε τη καταδικαστική απόφαση του Ο.Η.Ε, ουδέν επιτεύχθη.

Κάποιοι πιστεύουν ότι, δια του διαλόγου, μπορεί να βρεθούν λύσεις στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις. Νομίζω ότι, αυτοί δεν γνωρίζουν τις δηλώσεις του κ. Ερντογάν και των υπουργών της κυβέρνησής του, οι οποίοι θεωρούν δίκαιο αυτό που τους εξυπηρετεί, άσχετα αν αυτό είναι παράνομο και αντίθετο με διεθνείς συμφωνίες.

Έχουμε όλοι την αίσθηση ότι, σε λίγο οι προκλήσεις θα φθάσουν στα άκρα, για τον λόγο αυτό η χώρα μας, θα πρέπει να πάρει δύσκολες και άμεσες αποφάσεις, για την εθνική μας αξιοπρέπεια και την επιβίωση μας σαν κράτος. Χωρίς όμως! πολιτική σύμπνοια των κομμάτων, τουλάχιστον στα εθνικά θέματα, τίποτε δεν μπορεί να γίνει. Το καλό της πατρίδος μας έχει μόνο μια άποψη, όχι δυο.

Τέλος, επειδή η ακεραιότητα της χώρας μας και η υπεράσπιση των κυρίαρχων δικαιωμάτων μας, είναι για μας «Κόκκινες Γραμμές», θα πρέπει ανά πάσα στιγμή, να είμαστε εις θέση να αντιμετωπίσουμε τον άθλιο γείτονα μας, με τις Δικές μας Δυνάμεις.

Άρα! Σαν τελικό συμπέρασμα, με προτάσεις των αρμοδίων και υπευθύνων, πρέπει άμεσα να ενεργοποιηθεί η χώρα μας, από όλους τους Έλληνες, εσωτερικού και εξωτερικού, προς την κατεύθυνση αυτή.

“Εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί Πάτρης”, Ιλιάδα Μ243, (Έκτορας προς τον Πολυδάμα)

Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Αντιστράτηγος Ε.Α.
Επίτιμος διοικητής της Σ.Σ.Ε.