Είναι πολλά και σηµαντικά τα προτερήµατα του Έλληνα, όπως και οι αρετές του. Εκείνο που πάνω απ’ όλα είναι πιο γνωστό στον κόσµο ολόκληρο, είναι ο λαπρός πολιτισµός που δηµιούργησε στο πέρασµα των αιώνων.
Στην αρχαιότητα δηµιούργησε τον κλασικό πολιτισµό, δίνοντας τα φώτα σ’ όλο το κόσµο. Ένα πολιτισµό που όµοιό του δεν γνώρισε ξανά ο κόσµος. Μέχρι σήµερα όλοι οι άνθρωποι του πλανήτη, µελετούν αυτόν τον αξεπέραστο πολιτισµό.
Στη Βυζαντινή περίοδο δηµιούργησε πάλι ένα λαµπρό πολιτισµό, όταν την ίδια στιγµή στην Ευρώπη κυριαρχούσε ο Μεσαίωνας.
Φιλότιμος και φιλόξενος
Είναι πλάσµα φιλότιµο, (λένε ότι λέξη µε παρόµοιο περιεχόµενο δεν υπάρχει σε καµιά ξένη γλώσσα). Φιλόξενος ως το έπακρο, θέλει να ευχαριστήσει οπωσδήποτε το φιλοξενούµενό του. Η Ελλάδα όντως είναι µια φιλόξενη χώρα.
Ο έπακρος ηρωισµός του στη µάχη
Το δεύτερο διεθνώς γνωστό προτέρηµα και αρετή του Έλληνα, είναι ο έπακρος ηρωισµός του στη µάχη. Όλοι γνωρίζουν πια σήµερα ότι ο Έλληνας στον πόλεµο για την ελευθερία “τα δίνει όλα για όλα”, και το σύνηθες σύνθηµα του είναι “ελευθερία ή θάνατος”, και το εννοεί όταν το λέει.
Η αυτοθυσία του στη µάχη είναι παροιµιώδης. Πάρα πολλές φορές συγκρούσθηκε µε υπέρτερο σε αριθµό εχθρό, αλλά κατάφερνε να νικά. Σ’ όλους είναι γνωστή η περίφηµη διατύπωση του Τσώρτσιλ για τον άφθαστο ηρωϊσµό των Ελλήνων. Πολλές φορές οι εχθροί του, κι’ αν νίκησαν λόγω τεράστιας διαφοράς σε στρατό, οι αρχηγοί τους µιλούσαν µε θαυµασµό για τους Έλληνες.
Πατριώτης και συναισθηματικός
Υπάρχουν αντιφάσεις στον Έλληνα. Τον είπαµε εγωϊστή αλλά στην µάχη δεν υπολογίζει τον εαυτό του, το εγώ του. Πεθαίνει ευχαρίστως για την πατρίδα. Τον είπαµε ατοµιστή που δεν έχει οµαδικό πνεύµα, αλλά στη µάχη γίνεται θυσία για το σύντροφό του, αδιαφορώντας για τη ζωή του. Τον κατηγορήσαµε για το “εθνικό του ελάττωµα, τη διχόνοια, αλλά πολλές φορές εν καιρώ πολέµου, παραµέρισε τις διαφορές, ενώθηκαν οι Έλληνες µπροστά στον κοινό εχθρό και νίκησαν.
Και οι αντιφάσεις αυτές είναι ένα ακόµη στοιχείο στο χαρακτήρα του Έλληνα. Είναι επίσης πολύ συναισθηµατικός, ουδέποτε κανείς ξένος είπε τον Έλληνα “ψυχρό”. Αντίθετα οι τουρίστες εντυπωσιάζονται από τη θερµότητά του και κοινωνικότητά του. Αυτά τα προτερήµατα, αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα, αν σκεφθεί κανείς πως είναι οι Ευρωπαίοι (ψυχροί κλπ.).
Αγαπά την Ελλάδα και τη ζωή
∆εν υπήρξε ποτέ εθνικιστής µε την κακή έννοια. ∆εν αγαπά τον πόλεµο, είναι φιλειρηνικός λαός. Πιστεύει στη φιλία και δίνει µεγάλη σηµασία σ’ αυτήν. Οι Έλληνες γονείς συνεχίζουν να νοιάζονται για τα παιδιά τους και όταν γίνουν 25 ή 30 χρονών (οι ξένοι λένε ότι είναι κακό αυτό), εγώ πιστεύω ότι η µέση λύση στις δύο απόψεις είναι η πιο σωστή. Αγαπά πολύ τη ζωή, αυτό φαίνεται πανεύκολα και παντού. Αγαπά την Ελλάδα και όσα χρόνια και να µείνει µετανάστης, θα γυρίσει πίσω, η µνήµη της Ελλάδας τον συνοδεύει όπου κι αν πάει.
Θεοσεβούμενος και φιλομαθής
Ο Έλληνας και στο παρελθόν και τώρα είχε και έχει υψηλά ιδανικά στη ζωή του, πιστεύει στις υψηλές αξίες και αγωνίζεται για όλα αυτά, ενώ είναι θεοσεβούµενος και ξεχωρίζει για την πίστη του στο Θεό. Κράτησε τη θρησκεία του και τις παραδόσεις κάτω από τις χειρότερες συνθήκες (τουρκοκρατία κλπ.). ∆ιακρίνονταν πάντοτε για την φιλοµάθειά του, την αγάπη του για το άγνωστο, την περιέργειά του αλλά και αγάπη στην περιπέτεια.
Καλός οικογενειάρχης και νοικοκύρης
Έτσι εξηγείται το εµπορικό του δαιµόνιο, το αναγνώριζαν όλοι οι ανταγωνιστές του και δεν φοβόταν ποτέ να µπει σε άγνωστα µέρη. Είναι καλός σύζυγος και πατέρας. Νοιάζεται για την οικογένειά του, είναι µε δύο λόγια νοικοκύρης.
Είναι ευγνώμων
Στα µεγάλα προτερήµατά του υπάγεται και η επιδεξιότητά του ως ναυτικός. Ο Έλληνας ναυτικός, από την αρχαιότητα, όταν βρισκόταν στην θάλασσα, βρισκόταν στο στοιχείο του. Είναι ευγνώµων άνθρωπος, αν προσφέρεις κάτι στον Έλληνα, αποκλείεται να το ξεχάσει, θα κοιτάει πώς θα στο ανταποδώσει.
Βασίλης Χολέβας
Νοµικός – Παιδαγωγός
Θεσσαλονίκη
