Ότι μας έλειψε πιο πολύ…

Στο φτωχό από αγαπημένα πρόσωπα πασχαλινό μας τραπέζι ήρθε ακάλεστη, από τα βάθη των αιώνων, μια μεγάλη αλήθεια. Χαμογελούσαν όλο νόημα τα ομηρικά της μάτια την ώρα που τα χείλη της ψιθύριζαν: “Οὐ γὰρ ἐγώ γέ τί φημι τέλος χαριέστερον εἶναι ἢ ὅτ᾽ ἐϋφροσύνη μὲν ἔχῃ κάτα δῆμον ἅπαντα, δαιτυμόνες δ᾽ ἀνὰ δώματ᾽ ἀκουάζωνται ἀοιδοῦ […]

Συνέχεια

Το βιβλίο «τα Χριστάγκαθα» του Γιάννη Κ. Παπαδόπουλου

Το βιβλίο «τα Χριστάγκαθα» του Γιάννη Κ. Παπαδόπουλου το βρήκαμε στο σπίτι του στη Ροδίωνος Γεωργιάδη όταν πλέον ασθενούσε σοβαρά και τον φρόντιζαν σε ένα γηροκομείο όπου ευτυχώς παρά την πολυπράγμονα νεότητα μου πήγαινα και τον έβλεπα. Η εξαφάνισή της συλλογής ήταν ο φόβος μου μια και το «σπίτι βιβλίο» το ανακάλυψαν οι διαρρήκτες και […]

Συνέχεια

Ὁ Μακρυγιάννης ὡς σημερινὸ πρότυπο

Γράφει ὁ Γεώργιος Κ. Ἔξαρχος Ἄν ποτὲ τοῦτος ὁ δύσμοιρος τόπος ἀναδείξει πέντε-δέκα νεοέλληνες, σίγουρα ὁ Μακρυγιάννης θὰ καταταχθεῖ ἀνάμεσά τους. Ὁ ρουμελιώτης στρατηγὸς ἀποτελεῖ τὴν ἐνσάρκωση τοῦ ρωμηοῦ σὲ τοῦτον τὸν τόπο. Πρόκειται γιὰ μία ἀπὸ τὶς ἁγνότερες καὶ ἠρωικότερες μορφὲς ποὺ συνετέλεσαν στὸ «θαῦμα» τοῦ ΄21, προσωπικότητα ἀνιδιοτελῆ, ἑλληνορθόδοξη, μὲ ἔκδηλη τὴν λαικὴ […]

Συνέχεια

Πάσχα Ρωμέικο

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης Το διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «Πάσχα Ρωμέικο» δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1891 στο περιοδικό «Αττικόν Μουσείον», με τον υπότιτλο «σύγχρονος ηθογραφία». Συγκαταλέγεται στα Πασχαλινά όπως και στα λεγόμενα Αθηναϊκά διηγήματά του, δηλαδή στα διηγήματα εκείνα που διαδραματίζονται στην Αθήνα.  Ήρωας του διηγήματος είναι ο μπάρμπα-Πίπης, ένας Ιταλο-Κερκυραίος γέροντας, “σχεδόν” αρχιτέκτων στο επάγγελμα […]

Συνέχεια

Πόρος

Ένα Πασχαλινό ποίημα του Γιάννη Κ Παπαδόπουλου Oἱ λεμβοῦχοι βαρκαρίζουν, τά περατίκια μιά καί εἴκοσι μονάχα. Ἄλλοτε βάζανε φλουρί στό στόμα τῶν νεκρῶν μά τώρα φτήνησε ἡ ζωή, τό ναῦλο τόρριξε ὁ Bαρκάρης. Στές Σαρωνίδες αὖρες κυμαίνεται ἡ ρέμβη κι’ ὁ χιτώνας, τῆς Tροιζηνίας, τά πρωτινά, μυλόπετρα ἄνεργη, ἀκουμποῦσε στό μουράγιο. Στό ταβερνάκι τοῦ γιαλοῦ […]

Συνέχεια

Πηνελόπη Δέλτα: Γέμισε τις ψυχές μας με Ελλάδα

Ασυμβίβαστη με τις ιδέες και τα πιστεύω της Η συγκλονιστική ζωή και το τραγικό τέλος της Και ποιος δεν έχει διαβάσει το «Παραμύθι χωρίς όνομα», τον «Τρελαντώνη», τα «Μυστικά του Βάλτου»… Η εποχή της αθωότητας των παιδικών μας χρόνων διανθίζεται από τα βιβλία τής Πηνελόπης Δέλτα, της «σημαντικότερης ίσως γυναικείας φυσιογνωμίας στις κρίσιμες για τον […]

Συνέχεια

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης: Απλός, ταπεινός, αληθινός

Ο «άγιος» των ελληνικών γραμμάτων Ο Παπαδιαμάντης της πασχαλιάτικης κατάνυξης! Μέρες του αγίου πάθους και ο νους στρέφεται αίφνης στον «άγιο» των ελληνικών γραμμάτων Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, που με τον ευλαβικό χρωστήρα του, αποτύπωσε στα «Πασχαλινά Διηγήματά» του, την μοναδική ατμόσφαιρα του Πάσχα. «Χωρίς στεφάνι» Γράφει στο πασχαλιάτικο διήγημά του «Χωρίς στεφάνι» ο Παπαδιαμάντης «Εκ του […]

Συνέχεια

Ένας Έλληνας – ο Μακρυγιάννης

Ο Γιώργος Σεφέρης αποτιμώντας τα Απομνημονεύματα του στρατηγού Μακρυγιάννη είχε γράψει: «Αν και αγράμματος ο Μακρυγιάννης ήταν από τις πιο μορφωμένες ψυχές του ελληνισμού». Ο νομπελίστας ποιητής ανακάλυψε στον Μακρυγιάννη την ελληνικότητα επειδή ο στρατηγός ήταν φορέας μιας φυσικής γλωσσικής παράδοσης, αμόλυντης «από τις παραμορφωτικές διαμεσολαβήσεις των λογίων». Γιώργος Σεφέρης: «Ένας Έλληνας – ο Μακρυγιάννης», […]

Συνέχεια

Γνώμες, καρδιές, όσοι Έλληνες

Ο Κωστής Παλαμάς συγκαταλέγεται ανάμεσα στους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές με σημαντική συνεισφορά στην εξέλιξη της νεοελληνικής ποίησης. Αποτέλεσε κεντρική μορφή της αποκαλούμενης «Νέας Αθηναϊκής Σχολής». Δημοσίευσε συνολικά 40 ποιητικές συλλογές, καθώς και θεατρικά έργα, κριτικά και ιστορικά δοκίμια, συγκριτικές μελέτες και βιβλιοκριτικές. Ο Παλαμάς γεννήθηκε στις 13 Ιανουαρίου το 1859 στην Πάτρα και είχε καταγωγή […]

Συνέχεια

Το Ελληνόπουλο

Το ποίημα «Το Ελληνόπουλο» γράφτηκε από τον φιλλέληνα Βίκτωρ Ουγκώ το 1828 και αναφέρεται στην καταστροφή της Χίου από τους Τούρκους στις 30 Μαρτίου 1822. Το ποίημα «L’ Enfant» περιέχεται στην Ποιητική Συλλογή «Orientales» [=Ανατολικά], Ιούνιος 1828). Το μετέφρασε ο Κωστής Παλαμάς (1885)(Άπαντα Κωστή Παλαμά, Τόμος ΙΑ΄ σελ. 290 – 291) Ο Βίκτωρ Ουγκώ (1802 […]

Συνέχεια