Η Μεγάλη Εβδομάδα των Θείων Παθών
Περίοδος κατάνυξης και θρησκευτικού μεγαλείου
Μπαίνουμε στη Μεγάλη Εβδομάδα των Θείων Παθών. Μέρες κατάνυξης και θρησκευτικού μεγαλείου. Ο Θεός γίνεται άνθρωπος και ταπεινώνεται, θυσιάζεται για τη σωτηρία μας. Θα ανέβει στον Γολγοθά και θα σταυρωθεί. Θ’ ακολουθήσει η Ανάσταση του Κυρίου μας που συμβολίζει τη μετάβαση από τη ζωή στο θάνατο, αλλά και τη μελλοντική ανάσταση της δικής μας ταπεινής υπόστασης.
Τη Μεγάλη Δευτέρα η Εκκλησία μας μνημονεύει, μεταξύ άλλων, τον Ιωσήφ, τον αγαπητό υιό του Ιακώβ, τον οποίο πούλησαν τα αδέλφια του σε εμπόρους από την Αίγυπτο. Ο Ιωσήφ προεικονίζει με την περιπέτεια του τον ίδιο τον Χριστό και τα Πάθη του. Την ίδια ημέρα διαβάζεται στην εκκλησία και η παραβολή της καταραμένης συκιάς από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου.
Σύμφωνα με την παραβολή ο Κύριος στο δρόμο του προς την Ιερουσαλήμ είδε μια συκιά και καθώς πεινούσε θέλησε να φάει ένα σύκο. Το δέντρο όμως, παρά το γεγονός ότι ήταν πλούσιο στο φύλλωμά του, δεν είχε επάνω του σύκα. Τότε την καταράστηκε λόγω ακαρπίας και ξεράθηκε.
Η συκιά συμβολίζει τη ζωή του Ισραηλίτικου λαού που ήταν φαινομενικά ενάρετοι, αλλά στην πράξη άκαρποι από καλά έργα. Το νόημα της παραβολής είναι πως κάθε άνθρωπος ξεχωριστά πρέπει να έχει ως στόχο να καλλιεργεί τη ψυχή του με αρετές και να μην την αφήνει άκαρπη.
