Τα πρόσφατα γεγονότα στις Καστανιές του Έβρου και η μεγάλη νίκη που πέτυχε ο Ελληνισμός απέναντι στον Ερντογάν την περασμένη Παρασκευή ανέδειξε την σημαντικότητα ύπαρξης Εθνικής ομοψυχίας στον πόλεμο κατά των εχθρών του Έθνους. Η νίκη απέναντι στον εχθρό δεν ήταν απλά μια νίκη σε μια μάχη στα πλαίσια ενός «υβριδικού» πολέμου αλλά ήταν και ένα μάθημα ιστορίας.
Όλα ξεκίνησαν πριν περίπου ένα μήνα όταν στις 28 Φεβρουαρίου ο Τούρκος πρόεδρος έπαιρνε την απόφαση να στείλει 2000 μετανάστες στα σύνορα της Ελλάδας στον Έβρο. Σε ακόμη μια προσπάθειά του να εργαλειοποιήσει το μεταναστευτικό και να δημιουργήσει πρόβλημα στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη ο Τούρκος πρόεδρος έστειλε με λεωφορεία, ταξί και με ό,τι άλλο διαθέσιμο μέσο είχε χιλιάδες ανθρώπους στα σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας στον Έβρο. Μάλιστα αρκετοί σε συνεργασία με Τουρκικές δυνάμεις ασφαλείας εκτόξευαν δακρυγόνα προς την Ελληνική πλευρά ενώ αξίζει να αναφερθεί ότι μεγάλη μερίδα αυτών ήταν πρόσφατα αποφυλακισθέντες.
Η απάντηση της Ελλαδικής κυβέρνησης ήταν άμεση, διατάχθηκε άμεσο κλείσιμο των συνόρων και άμεση επιστράτευση της συνοριοφυλακής, του στρατού, μελών των Ειδικών δυνάμεων και των ΜΑΔ αλλά και απλών οπλιτών που υπηρετούσαν την θητεία τους. Το μήνυμα προς την Τουρκία και τον Ερντογάν ήταν ξεκάθαρο «Από τα Ελληνικά σύνορα δεν θα περάσει ΚΑΝΕΙΣ». Ένα μήνα μετά η Τουρκία χάνει αυτή την «υβριδική» μάχη και αναγκάζεται να κάψει τους καταυλισμούς που έστησε στα σύνορα και να αποσύρει τους μετανάστες.
Η νίκη αυτή της Ελλάδας απέναντι στην Τουρκία ήταν από μόνη της σημαντική ωστόσο δεν ήταν η μόνη που πέτυχε ο Ελληνισμός, ίσως δεν ήταν καν η σημαντικότερη. Από την πρώτη μέρα που έγινε γνωστή η επίθεση επικράτησε Εθνική Ομοψυχία, όλος ο Ελληνισμός στάθηκε αποφασιστικά στο πλευρό των δυνάμεων ασφαλείας και απαίτησε την προστασία των συνόρων της Ελλάδας. Χιλιάδες άτομα πρόσφεραν εθελοντική υπηρεσία στους φρουρούς του Έθνους και η συμπαράσταση τόσο η πνευματική όσο η υλική φανέρωσε για ακόμη μια φορά πως όταν υπάρχει ομοψυχία το Ελληνικό Έθνος μπορεί να μεγαλουργήσει.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να τονισθεί και η συνεισφορά της Κύπρου σε αυτή την μάχη. Σε αυτή την μάχη για τον Έθνος η Κύπρος βροντοφώναξε παρόν και απέστειλε 21 μέλη της ΜΜΑΔ στο μέτωπο του πολέμου για να υπερασπιστούν τα σύνορα του Έθνους. Η υποδοχή που τους έγινε ήταν ιδιαίτερα θερμή ενώ οι ίδιοι ανταπέδωσαν εκτελώντας άριστα την αποστολή που τους ανατέθηκε.
Αυτό αναδεικνύει την ανάγκη ακόμη περαιτέρω ενίσχυσης του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου προκειμένου όταν το έθνος βρεθεί ξανά σε αντίστοιχη δοκιμασία το αποτέλεσμα να είναι και πάλι νικηφόρο. Επίσης αποδεικνύει τους ισχυρότατους δεσμούς που υπάρχουν μεταξύ των δύο χωρών. Σε κάθε μάχη που χρειάστηκε να δώσει η Ελλάδα είχε πάντα στο πλευρό της την Κύπρο, από την Ελληνική Επανάσταση του 1821 μέχρι και σήμερα στις Καστανιές του Έβρου.
Εν κατακλείδι η νίκη της Ελλάδας ενάντια στις ροές που εξαπέλυσε η Τουρκία στον Έβρο, είναι και νίκη συνείδησης αφού πολλοί οπαδοί των υποχωρήσεων και της υποταγής απέναντι στην Τουρκία, παρουσίαζαν το Τουρκικό κράτος εδώ και χρόνια ως «πανίσχυρο» και εν τέλει το «πανίσχυρο» Τουρκικό κράτος κρύφτηκε πίσω από άοπλους μετανάστες. Η νίκη του Ελληνισμού στον Έβρο απέδειξε πως όταν τα σώματα ασφαλείας λειτουργούν προς όφελος του λαού, και όχι εναντίον του όπως έγινε στα συλλαλητήρια για την Μακεδονία αλλά και πρόσφατα στην Χίο, τότε και ο λαός στέκεται άξιος συμπαραστάτης δίπλα τους.
Η Εθνική Ομοψυχία που επικράτησε φανέρωσε για ακόμη μια φορά το μεγαλείο της Ελληνικής ψυχής και κατέδειξε πως όταν υπάρχει η θέληση Ελληνισμός είναι αήττητος. Τέλος επαναεπιβεβαίωσε για ακόμη μια φορά την σχέση μάνας και κόρης που έχουν Ελλάδα και Κύπρος και την ανάγκη διατήρησης και ενίσχυσης αυτής της σχέσης. Επομένως αυτή η τριπλή νίκη αποτελεί ένα μεγάλο μάθημα ιστορίας που οφείλουμε να το έχουμε ως φάρο μας για το μέλλον.
